Vanaf mijn kindertijd heb ik last van enorme hartkloppingen tijdens rust. Dat “tijdens rust” was als ik in bed lag en bijna in slaap viel.
De frequentie van mijn hartslagen was zo hoog, dat ik het niet kon meten aan de pols. Ik heb vaak gedacht dat mijn hart uit elkaar zou klappen.
Ben verschillende keren naar de huisarts geweest en ook wel eens naar de cardioloog, maar het werd altijd weggewimpeld als: nervositeit…
Totdat het onhoudbaar werd, rond een jaar of 47 had ik uren lang per dag dat ik deze klachten had en bijna door mijn benen zakte. Verschillende keren in die situatie naar de SEH gegaan en toen bleek dat ik een verdikt septum (tussenschot hart) had, een flutter en boezemfibrilleren. Niks nervositeit, ritmestoornissen dus.
aangeboren, bleek.
Sotalol gaf geen verbetering en dus nu aan de tambocor. Nu moet ik acenocoumaron gaan slikken en dat ben ik dus niet van plan. Ablatie komt in zicht.
Wie heeft ervaring met ablatie en kan mij vertellen wat haar ervaringen zijn?