Hi Eugenie,
Ontzettend bedankt voor je bericht. Ben blij dat je de twijfel herkent.
Vooral het moment waarop je “aan de bel moet trekken” is zo lekker onzeker.
Je stelt het zo lang mogelijk uit omdat je weet dat wanneer je aan die bel trekt, echt het hele circus gaat beginnen. Tot nu toe is het allemaal goed gegaan en daar ga ik ook altijd maar vanuit.
Wat ik inmiddels wel probeer te doen is steeds minder mij afvragen “wat” het is en “waar” het vandaan komt. Ik ga er steeds meer van uit “dat het er is” en dat ik het moet accepteren als onderdeel van mijn leven. Niet gemakkelijk, maar het helpt wel, het is een stuk rustiger op die manier!
Hopelijk kun jij dat ook wat meer gaan accepteren, het geeft je echt een stukje rust en kost een stuk minder energie!
Inmiddels mag ik woensdag aanstaande weer naar het ziekenhuis op opnieuw gedotterd te worden.
(de 2de keer in de 6 maanden na mijn by-pass operatie)
Ik ga er vanuit dat dat gaat lukken en dat ik daarna weer een stuk meer kan!
Sterkte met alles!
Denis