Annoniem
Aangemaakte reacties
-
AuteurBerichten
-
AnnoniemDeelnemer
Is natuurlijk weer wat heel anders, maar toch!
AnnoniemDeelnemerWe denken allemaal wel eens aan de dood, ook al willen we het niet, het is onvermijdelijk, we gaan echt een keer.
AnnoniemDeelnemerDit gedichtje kreeg ik van een vriend, hij heeft het leven lief en houdt van de liefde!
Als ik het even niet meer zag zitten en niet meer wist wat te doen
Kwamen altijd weer de woorden, kan alleen maar beter worden, nooit meer zo erg als toenHoop doet leven maar soms blijkt iets een droom, die uiteenspat in duizend tranen
Optimisme is dan onontbeerlijk en leert je om je door het leven een weg te banenMaar de hoop blijft altijd leven en die ene droom wordt soms realiteit
Wist dat het allemaal goed zou komen, lief onthoud, ik wil je nooit meer kwijtJij bracht zonschijn in mijn leven, gaf het allemaal weer kleur en licht
Ik begin al helemaal te stralen, als ik kijk naar je lieve gezichtWeet dat jij een geschenk bent voor mij, veel groter dan ik zeggen kan
Heb je lief…. mijn lief………en dat is meer dan houden van !AnnoniemDeelnemerOké dat heeft hij overwonnen, de drank heeft hem niet meer in de ban
Waarmee het allemaal is begonnen, vind het fijn dat hij gewóón weer drinken kanZoop om zijn verdriet te verdringen, maar verdriet werd enkel maar meer
Hij zag ook vaak de raarste dingen en was stom dronken keer op keerToch liet hij het niemand merken, die ander die ging het niets aan
Hij zei dat hij hard moest werken, dan kon hij de kroeg in gaanDaar kon hij in zijn eigen wereld leven, een leven zonder pijn en verdriet
Ook al gingen zijn handen vaak beven, heel anoniem ze zagen het nietOp een dag blikte hij in een spiegel en zag zichzelf daar laveloos staan
Hij schrok van die vent in de spiegel en zei: jij moet stoppen anders ga je er aanHij drinkt nu nog wel eens een drankje, een biertje of soms een contreau
Maar zegt veel vaker nee hoor dank je! en hij voelt zich veel beter zoAnnoniemDeelnemer[i]Ik zocht en vond een goede site
’t gaat over mensen, die wat hebben te melden
Daar kunnen mensen hun verhaaltjes kwijt
verhalen over intens verdriet, toch blijven het wel heldenOver de jongeren in de maatschappij, steeds weer kampend met hun hart
En van de pukkies nog zo klein en teer, die niet vrij meer kunnen leven
Die hebben er immers niet om gevraagd, maar het is toch wel hun part
Ik ben dan stil, als ik dit allemaal lees en wil ze dan wat vreugde gevenZe plaatsen zomaar hun verhaal, soms kort maar ook soms lang
Van hoe het hen nu is vergaan, hun leven met dat zieke ding
Ze weten het heel vaak niet meer en zijn dan best wel bang
Gelukkig ook, kijk mij het gaat me weer goed, ik huppel weer ik springHet is fijn om te zien dat het positieve van bijna de meesten
Soms het verdriet doet vergeten om heel even te feesten
Heb echt het gevoel, dat je bij deze site, deze site van Hartgenoten
Door heel veel zieke maar zeker door lieve harten wordt omsloten.[/i]AnnoniemDeelnemerHoi,
Dat is al beter, doe de grapjes maar op lol hoor.
Je bent trouwens wel een rare man hoor, je gaat van het ene uiterste in het andere.
Oké het is jou feestje
Doei,
AnnoniemDeelnemerNou ja zo kan ie wel weer hoor, ben jij ook wel eens serieus?
En ik maakt ze zelf niet hoor, ik krijg ze vaak van anderen, weet je ik zal het wel proberen
AnnoniemDeelnemerEen nieuw leven begint het is net twaalf uur
Een nieuw jaar in de dop nog heel helder en puurEen nieuwe maand met alleen vreugde en geen pijn
Een nieuwe week zonder enig venijnEen nieuwe dag met de liefde van mij voor jou
Een nieuw uur al blijf je me maar even trouwEen nieuwe minuut waar ik niet om hoef te vragen
Een nieuwe seconde dan heb ik al niet te klagenAnnoniemDeelnemerGoedemorgen Rob,
Nu ik toch wakker ben 1 tje van mij.
DE NATUUR
De natuur is prachtig, heel mooi en puur
Kostbaar bezit maar ook weer niet duur
Kijk kijk die vlinder in de lucht
Die rat, die muis die voordurende vlucht
De bomen de struiken en ook het gras
De bloemen de planten het mooie gewas
De wolken de lucht, de duinen, de zee
We moeten het bewaren dus wees er zuinig meeAnnoniemDeelnemerHoud ik mijn bandje om, mijn bandje van het ziekenhuis
Dat hoeft toch nu niet meer, ik ben immers weer thuis
’T is eigenlijk wel van mij, maar hoe lang blijf ik daar nu weg
Ik ben toch weer gezond, je hoort toch wat ik zeg
Doe dat bandje nu maar af en leg het nergens neer
Je krijgt gewoon een nieuwe, bij de volgende keer
Ik hoop echt dat dat niet meer komt, ik denk er niet meer aan
Ik wil leven als een God en nog lang blijven bestaan
AnnoniemDeelnemerDie kleine peuter amper twee
Zijn hartje doet het niet goed
Hij kreeg het met zijn geboorte mee
Vraag me af of dit nu echt moet
Dan geef ik heel dikwijls aan
En vraag dan elke keer
Laat die kleintjes toch eens gaan
En geef mij dan maar wat meer
AnnoniemDeelnemerAls ik het even niet meer zag zitten en niet meer wist wat te doen
Kwamen altijd weer de woorden, kan alleen maar beter worden, nooit meer zo erg als toenHoop doet leven maar soms blijkt iets een droom, die uiteenspat in duizend tranen
Optimisme is dan onontbeerlijk en leert je om je door het leven een weg te banenMaar de hoop blijft altijd leven en die ene droom wordt soms realiteit
Wist dat het allemaal goed zou komen, lief onthoud, ik wil je nooit meer kwijtJij bracht zonschijn in mijn leven, gaf het allemaal weer kleur en licht
Ik begin al helemaal te stralen, als ik kijk naar je lieve gezichtWeet dat jij een geschenk bent voor mij, veel groter dan ik zeggen kan
Heb je lief…. mijn lief………en dat is meer dan houden van ! -
AuteurBerichten