Het het, was een man met een eigen pet
Het het, was niet zo’n hele slimme
Het het, had ook echt geen geduld
Het het, door de natuur anders in elkaar gezet
Het het, zag je ook nooit zo glimmen
Het het, vaak in zwijgzaamheid gehuld
Het het, die kon niet goed spreken
Het het, kon ook heel slecht zien
Het het, was voor mij wel heel apart
Het het, zo is mij heel vaak gebleken
Het het, je verdiende voor mij wel een tien
Het het, puur een mens naar mijn hart
Het het, nu ben je dan boven, ‘k noem het hemel, of is het Heelal
Het het, nu heb je echt geen pijn meer en ook niet meer onbegrip
Het het, al kon je jezelf niet verdedigen, althans je hebt je nimmer geweerd
Het het, jij gaf mij een gevoel van liefde, ook al was de basis soms smal
Het het, ik hield veel van jou mijn makker, voor mij stond je één met stip
Het het, kan alleen nog maar zeggen, doet me pijn dat je hem nu bent gesmeerd
