Wie heeft ervaring met ablatie bij boezemfibrilleren?

[bert]

Vanaf mijn kindertijd heb ik last van enorme hartkloppingen tijdens rust. Dat “tijdens rust” was als ik in bed lag en bijna in slaap viel.
De frequentie van mijn hartslagen was zo hoog, dat ik het niet kon meten aan de pols. Ik heb vaak gedacht dat mijn hart uit elkaar zou klappen.
Ben verschillende keren naar de huisarts geweest en ook wel eens naar de cardioloog, maar het werd altijd weggewimpeld als: nervositeit…
Totdat het onhoudbaar werd, rond een jaar of 47 had ik uren lang per dag dat ik deze klachten had en bijna door mijn benen zakte. Verschillende keren in die situatie naar de SEH gegaan en toen bleek dat ik een verdikt septum (tussenschot hart) had, een flutter en boezemfibrilleren. Niks nervositeit, ritmestoornissen dus.
aangeboren, bleek.
Sotalol gaf geen verbetering en dus nu aan de tambocor. Nu moet ik acenocoumarol gaan slikken en dat ben ik dus niet van plan. Ablatie komt in zicht. (ik ben nu 55 jaar)
Wie heeft ervaring met ablatie en kan mij vertellen wat haar ervaringen zijn?

Groetjes,

Erna

[MirjamBrug]

Dag Erna,

Het is precies vandaag een week geleden dat ik een longvenenablatie gehad heb tegen het boezemfibrilleren en boezemflutter. De week voor de ablatie vlogen de flutters mij om de oren. Omdat ik geen enkele betablokker kan verdragen, die buiten de verboden middelen bij het Brugada syndroom valt, kon ik met spoed een ablatie krijgen.

Mijn ablatie is gedaan in het UZGent door 3 cardiologen en onder narcose. Dit gebeurd geloof ik niet altijd. Ik was vantevoren heel erg zenuwachtig en was vooral bang dat het mis zou gaan. Op de dag zelf ging alles zo vlug en tegelijkertijd heel ontspannen dat ik al lag te slapen eer ik mij goed realiseerde dat de ablatie ging starten.

Voordat de procedure begon moest ik 5 dagen fraxiparine prikken zetten, om het bloed te verdunnen. Op de dag van opname moest ik nuchter blijven. In de catheterisatiekamer werden allerlei plakkers geplakt en werd ik goed vastgelegd. Tijdens de procedure dien je zo stil mogelijk te liggen, zodat er een goede map gemaakt kan worden van de elektriciteitspaden op je hart. Wat ik heb begrepen van mijn cardioloog is dat het een flinke klus was om de seinen die boezemfibrilleren en boezemflutters veroorzaakten weg te branden. Telkens startte er op een nieuwe plaats een boezemflutter. Uitendelijk is de klus wel geklaard.

Zoals gezegd, van de procedure merkte ik niets. Bij het wakker worden had ik vooral last van mijn keel omdat ik vw de narcose was geintubeerd. De nacht na de ablatie kreeg ik een atriumflutter die 2 uren duurde en stopte na wat sotolol. Die volgende dag is gestart met kinidine om zo veel mogelijk ritmestoornissen te voorkomen. Later die dag bleek dat het pericardvocht was gaan ontsteken agv de ablatie (komt soms voor). Door deze pericarditis heb ik 6 dagen in het ziekenhuis moeten blijven.

Nu ben ik thuis en het gaat best goed. Langzaamaan kan ik wat conditie op gaan bouwen na de eerste maand en de eerste controle.

Achteraf gezien, viel de procedure reuze mee. De nasleep was vervelend, maar komt echt niet heel vaak voor!

Heel veel succes binnenkort.

[Auteur]

Berichten