Wel of geen PM bij hartslag 35 p/m bradycardie

[bert]

Ik heb een bradycardie. Hartslag is 35. Maar ik heb geen idee of het gevaarlijk is en of het veiliger is om een PM te nemen. De cardioloog zegt dat ik zelf moet weten of ik een PM neem ja of nee. Volgens haar moet ik dat bepalen aan de mate van moeheid. Maar hoe moet ik dat weten,want ik heb er geen verstand van. Wat is normaal bij zo’n lage hartslag? Wel of niet een PM? Is er een soort norm? Kan iemand mij AUB iets meer info geven

[Wandeltheo]

Een lage hartslag hoeft niet per definitie tot problemen te leiden. Ook intensieve sporters (wielrenners) hebben vaak een lage hartslag, maar dat is niet vergelijkbaar.

Ikzelf heb ook jarenlang een hartslag van min 40 gehad zonder problemen.
Heb pas een pacemaker gekregen, toen er complicaties kwamen.

Cruciaal zal zijn: voel je jezelf goed?

[anna ellis]

Ook ik mocht zelf aangeven wanneer ik een pacemaker wilde.
Kreeg het op mijn 11e te horen en heb op mijn 18e gezegd: Nu is het tijd.
Moest tijdens het stappen met vrienden weleens afhaken vanwege vermoeidheid.
Op maandag ging ik direct uit mijn werk naar bed. Ik werkte toen bij en bank dus lichamelijk geen zwaar werk.
De vermoeidheid sluipt er langzaam in waardoor je niet in de gaten hebt dat het best wel erg was. 3 weken na mijn operatie in m’n uppie op het vliegtuig gestapt voor een actieve jongerenvakantie in Spanje. Wist niet dat en mens zoveel energie kon hebben.
Ben er enorm van opgeknapt. Maar het gaat er inderdaad om: Hoe voel jij je? Merk je dat je steeds een beetje minder kunt? Vergelijk je eigen conditie eens met anderen. Heb je het idee dat zij meer uithoudingsvermogen hebben?

Sterkte met het nemen van een beslissing.

[Af11]

Mijn hartslag was altijd 55 a 60. Maar na een operatie (stond los van mijn hart) een half jaar geleden heb ik als complicatie dus een lage hartslag van 35 (vrijwel altijd). Bij de operatie werd de grensstreng (onwillekeurige zenuwstelsel),die oa de spiervezels v d kleine bloedvaatjes in gezicht en hals aanstuurt,doorgenomen en verwijderd.

Nu ben ik dus heel heel vaak moe. Maar ik ben bijna vergeten hoe ik me voor het hartprobleem voelde. Maar ik ben vooral bang dat er iets ergs met me gebeurd. Stel je voor dat ik zo’n complicatie krijg waar Wandeltheo hierboven over praat, dan ben ik misschien wel gelijk dood.

En als ik toch later een PM moet ,dan kan ik m misschien beter gelijk nemen. Misschien veiliger en minder moe. Ik weet het echt niet meer.
Wat is normaal?

[Wandeltheo]

Beste hartgenoot AF11

de complicatie bij mij bestond uit een ritmestoornis –
dat is iets anders dan een hartstilstand.

Bij een hartritmestoornis heb je ruimschoots voldoende tijd om hulp in te roepen,
maar vraag dit ook aan je cardioloog:
“welk risico loop ik bij uitstel van mijn beslissing”
en bedenk nog een paar vragen voor hem.

En ….als je niet tevreden bent met z’n antwoord bestaat er altijd nog de mogelijkheid van een second opinion.
Het is totaal onnodig dat je zo in de rats zit.

Doe iets: neem aktie, en je kunt weer rustig slapen.

[Af11]

Dank je voor je reactie,

Maar krijg je altijd eerst zo’n stoornis dan of kan het ook gelijk iets fataals zijn?

En heb jij het gevoel niet dat je het beter eerder had kunnen doen, zodat je dan meer energie had? Want ik denk als het dan toch ooit moet gebeuren,dan misschien maar gelijk. (hoef ik ook niet jaren moe te zijn en misschien risico te lopen?

Zie je zo’n PM erg ? (bv een bobbel)
Kan een ander (bv partner) m goed voelen?
Heb je er ook echt nadelen van?
Heeft het je leven verbetert?

[Wandeltheo]

1)Waarom krijgt iemand een ritmestoornis, en iemand anders (zonder voorafgaande waarschuwing) een hartstilstand ?
Het zal duidelijk zijn: ieder mens is uniek en geen enkel hart klopt hetzelfde.
2)Ja je kunt mijn pm wel voelen, zichtbaar is slechts een litteken van een paar cm. Waarom zou dit een probleem moeten zijn? Een tattoo vind ik erger, maar ook dat is heel persoonlijk.
3)Geen nadelen, integendeel: een gevoel van zekerheid.
4)Ja,het heeft mijn leven verbeterd: herstel van lichamelijke conditie

Kijk voor meer peroonlijke ervaringen op:
http://www.pacemakerdragers.nl

[anna ellis]

Ben het helemaal met Wandeltheo eens. Het verbeterd je lichamelijke conditie aanzienlijk. En je geeft het zelf al aan:Ik ben zo vaak moe. Het sluipt er echt heel langzaam in zodat het niet echt opvalt. Ook ik zou eerder een pacemaker gevraagd hebben wanneer ik toen wist wat ik nu weet.
In het begin moet je vertrouwen krijgen in je pacemaker. Het gaf mij een beetje het gevoel van: Moet “zo”n ding” de boel nou regelen? Maar wanneer je dat eenmaal hebt ga je beseffen hoe blij je eigenlijk moet zijn dat er pacemakers zijn.
Enige nadeel voor mij is wanneer ik teveel zwaar til heb ik 1 a 2 dagen wat last van de pocket waar de pacemaker in zit. En elk half jaar naar de pacemakercontrole, hoe gezellig het daar ook altijd is, na 30 jaar baal ik daar wel eens van. Het ziekenhuis zit niet naast de deur. 2 uur rijden voor een controle van zo’n 15 min.
Maar ik blijf er wel door leven. Dus moet ik eigenlijk niet zeuren.
Ben de afgelopen 30 jaar 7 keer geopereerd i.v.m. mijn pacemaker telkens zonder complicaties.

[Arie2c]

Beste Anna Ellis,

Ik wordt komende week of in ieder geval binnen 3 weken krijg ik nieuwe, vanochtend te horen gekregen.

Kun je me iets vertellen hoe het in zijn werk gaat. Hoe voel je je achteraf? Hoe ging het herstel? Ben er stom genoeg ook zenuwachtig voor.

Heb hem nu 9 jaar en wordt voor het eerst vervangen, krijg ook een draadloze.

Alvast bedankt.

Groeten,

Arie

@ AF11: heb gereageerd op je 2e vraag.

[Auteur]

Berichten