wat te doen?!

[bert]

Ik heb een vraag:
Ik ben 36 jaar, verder gezond en sinds een paar maanden is bij mij atrium fibrileren geconstateerd. Ik heb er zelf helemaal geen last van en merk het zelf niet. Alleen bij intensief sporten merk dat mijn hartslag soms ‘raar’ doet (via hartslag meter, zelf voel ik niets byzonders). Ik kan maximale hartslag van 220-230 slagen per minuut halen bij maximale inspanningen en soms duurt het een paar minuten voordat mijn hartslag weer begint te zakken terwijl ik al gestopt ben met inspanning. Soms zie ik ook mijn hartslag erg snel veranderen van hoge naar lage waarden terwijl ik met dezelfde intensiteit aan het fietsen ben. (dit gebeurt niet altijd). Verder is mijn bloeddruk waarschijnlijk vele jaren aan de hogere kant geweest, al heb ik veel last van het witte jassen syndroom dus helemaal zeker daarvan ben ik niet.
Nu ik weet dat ik atrium fibrileren heb, ben ik erg vaak bezig mijn pols te voelen. Ik heb geen snelle hartslag maar merk dat enkele uren na het sporten ik nog steeds een onregelmatige hartslag heb. Na een uurtje of 5 a 7 komt deze dan typisch weer terug naar een normale hartslag ritme maar zit er wel een extra slag in soms. Als ik 2 of meer dagen geen inspanning meer heb dan lijkt hij helemaal weer naar normaal te gaan (dus zonder extra slag). Verder treed een onregelmatige hartslag ook op (niet snel kloppen wel onregelmatig) bij stress situaties. (presentaties die ik moet geven aan grote groep mensen etc).
Ik ben bij 2 cardiologen geweest. Toen het voor de 1e keer geconstateerd was, had ik een periode dat ik elke dag aan het fietsen was en mijn hartslag bijna constant onregelmatig was. Ik moest direct beginnen met beta blockers en bloeddruk verlagers. Tijdens een echo bleek dat ik een licht verdikte hartspier had. De cardioloog wilde een cardioversie doen om ritme te herstellen (ik wist op dat moment nog niet de oorzaak). Dus kreeg ik bloedverdunners en medicijn om ritme te herstellen/vertragen. Op de dag van de cardio versie had ik een paar dagen niet gesport en was alles normaal en ging cardio versie niet door. De cardioloog wilde toen stoppen met alle medicijnen omdat het probleem zou zijn opgelost. Ik had inmiddels echter zelf in de gaten hoe mijn atrium fibrileren op te wekken was. Dus heb ik een fiets test gedaan en idd kwam er toen weer naar voren. Op dat moment zei de cardioloog dat ik alleen bloeddruk verlagers moest gebruiken en over 6 maanden terug moet komen en dat ik geen beperkingen heb voor wat betreft sporten etc.
Het leek mij toch beter een second oppinion aan te vragen en ben bij een 2e cardioloog geweest. Deze hoorde mijn verhaal aan, heeft verder geen onderzoek gedaan en stelde voor dat ik een lage dosering betablockers moet gebruiken, bloed verdunners (een nieuw medicijn waarbij ik niet naar trombose dienst hoef) en dezelfde bloeddruk verlagers.
Ik voel me behoorlijk onzeker welk advies nu te volgen en wil eigenlijk de oorzaak weten maar dat schijnt niet te kunnen. Iedereen die ik ken met atrium fibrileren heeft last van aanvallen (plotseling snellere hartslag) maar dat is bij mij niet het geval.
Ik ben prive vlieger/piloot en gebruik liever zo weinig mogelijk medicijnen omdat anders de kans groot is dat ik niet meer mag vliegen. Ik ben opzoek naar advies welke cardioloog nu te volgen en of er manieren zijn om toch dit verder te onderzoeken.

[Anoniem]

Beste kiek04,

Een 24-uurs holteronderzoek zou meer duidelijkheid kunnen geven over het verloop van de ritmestoornissen. Hierbij wordt gedurende 24 uur het hartritme geregistreerd middels een kastje.

Groetjes,
Rossini

[hond]

hallo,ik zou dit echt vragen of ze je niet een dag ,of misschien meerdere dagen een kastje kunnen omdoen,kunnen ze heel wat uit halen,maar dan moet je die dagen wel hetzelfde blijven doen wat je normaal ook op die dagen doet,er zelf dus geen rekening meehouden,dat je een kastje omhebt,hebben ze het beste resultaat.veel sterkte en groetjes van gera

[Tsjerk]

Kiek,
Wat je hebt is dus inspannings boezemfibrileren. Opzich is dat onschuldig en vele hebben dit zonder zelf te weten.
Meestal werken de medicijnen niet en zou een ablatie een optie kunnen zijn, zeker gezien jouw leeftijd best te overwegen. Ik weet alleen niet wat de slagingskans is misschien eens navragen bij je cardioloog.
Misschien is die verdikte hardspier al een gevolg van het boezemfibrileren, maar dan moet je het al heel lang hebben. Dit kan niet voortkomen van afgelopen 2 jaar.

Ik vraag me alleen af of jij nog wel mag vliegen met boezem ( atrium) fibrileren. Ik had boezemvlutters met daardoor een heel hoog ritme ( 240+) in rust en mocht geen openbaar vervoer doen maar ook piloot mocht niet meer.

de reden van de bloedverdunners is om stolsels te voorkomen die kunenn onstaan in je boezems door het stilstaande bloed ( met name in je hartoortje).
De lichte betablockers zal je weinig last van hebben maar de kans dat ze helpen is vrij klein.

Sterkte verder en mocht je wat willen weten, je weet hoe het moet!

Groetjes Tsjerk

[Eenbeetjevanditendat]

Beste Kiek,

Als je alleen AF hebt tijdens inspanning is dit op zich niet zo erg. Je hebt dus paroxismaal atriumfibrilleren (net als ik). Helaas is het verloop vaak dat paroxismaal AF uiteindelijk permanent AF gaat worden. Zo ging het bij mij ook en ik ben ongeveer even oud als jij.

Mocht dit zo lopen dan MOET je het behandelen. AF is slecht voor je hart en kan uiteindelijk leiden tot tachycardiomyopathie met symptomen van hartfalen. Dit is mij overkomen doordat ik ook lange tijd niet door had dat ik AF had en er te lang mee heb gelopen. Met een te snelle frequentie. Als het AF dan een tijdje weg is, hersteld het hart zich vaak wel weer. Dus het is niet zo erg als bijvoorbeeld cardiomyopathie hebt door een gedilateerde hartspier (daar is weinig tegen te doen). Je hart is zeg maar gewoon moe.

Wat Tsjerk zegt is (in veel gevallen) de beste behandeling. Met een beetje geluk hoef je erna geen medicijnen te slikken. Een cardioversie kan helpen maar meestal niet voor lang. Ik heb er vele gehad en het hielp altijd een weekje of 2 hooguit.

Ik heb in juni een PVI (longvenen isolatie) ablatie ondergaan. Het AF blijft nu sinds enkele weken weg, maar wel met behoorlijk zware medicatie. Die ik overigens goed verdraag omdat de dosis momenteel heel laag is. Ik slik nu om de dag 200mg amiodaron en 25mg metoprolol. Ik heb er vrijwel geen bijwerkingen van. Ik slikte hiervoor een hoge dosis Sotalol maar het effect werd steeds minder. Of ik nu sinusritme heb door de medicatie of door de ablatie zal ik over 2 maanden weten. Dan stop ik met de medicijnen en als ik dan sinusritme kan houden, dan is de ablatie gelukt en anders volgt er nog een ingreep.

Verder moet je er rekening mee houden dat je hart bij AF ongeveer 1/3 van zijn pompkracht verliest. Als je hart sterk genoeg is hoef je dit niet te merken, maar het kan problemen geven (vocht vasthouden, licht in je hoofd, snel moe, slecht slapen en zo kan ik nog wel even doorgaan).

Lastig dat je piloot bent. Ik zou niet weten of je met jouw medicatie mag vliegen. Sommige bètablokkers verminderen je reactievermogen een beetje. Maar ik heb nooit het idee dat ik niet alert ben in de auto. Vaak valt het mee. Als je een hoge dosis bètablokkers slikt kan dit wel problemen geven met intensief sporten.

Kort samengevat. AF niet als een onschuldige kwaal beschouwen.

Succes!

[Auteur]

Berichten