Virus op het hart

[bert]

Vorige week vrijdag werd mijn moeder opgenomen in het ziekenhuis. Ze was al 2 weken aan het hoesten en had het benauwd gekregen. Een longontsteking was het vermoeden. Nu bleek het op een foto haar hart te zijn, later bleek dat een virus op haar hartgeslagen was. Dat virus bleek dus de mexicaanse griep te zijn.

Sinds die houdt ze vocht vast, en net hoorde ik dat de hartpompfunctie maar niet verbeterd, maar eerder verslechterd. Ik maak mij echt hele erge zorgen.
Ze verplaatsen haar nu naar de hartbewaking om het beter in de gaten te houden en hopen dat ze verergering kunnen voorkomen. Ze hebben het nog steeds over het voorkomen van een chronische hartziekte……

Heeft iemand enige ervaring mee? Het hart aangetast door een virus?
Ze heeft nu overigens ook een longontsteking die sinds gisteren wordt behandeld. De hele hoge koorts die zij 7 dagen had door de griep is wel eindelijk gezakt ook sinds gisteren.

[bulldogsrotterdam]

Dat is inderdaad geen nieuws om blij van te worden..
hartfalen door een virus heb ik wel meer gehoord…en vaak wilt dit nog wel aardig verbeteren..maar dit alles is toch even toekomst..het belangrijkste is dat ze hiervan opknapt..en dat het virus uit haar lijf is…en dan kan het herstellen beginnen…en het hoe en wat blijft toch even de vraag denk ik..ook artsen kunnen hierover niet echt zekerheid geven helaas..

[Pams]

Bedankt voor de reactie.
Het goede nieuws nu is dat de griep, dus het virus, aan het verdwijnen is. Longontsteking is nu ook aangepakt. Maar pompfunctie is nog niet al te best, bloeddruk wisselt ook erg van hoog. Gisteren was her erg hoog. Ik neem aan dat ze dat nu op de hartbewaking goed gaan bekijken en de medicatie daarop gaan afstellen……inderdaad is het voor de artsen ook gissen.

[bulldogsrotterdam]

ik denk dat het niet aan de leeftijd gerelateerd is…Je heb op dat moment de pech dat het op het hart slaat…

we gaan er gewoon vanuit dat de pompfunctie zich verbeterd in de toekomst..
let wel..dit duurt wel even hoor..minimaal een jaar moet je daar wel voor uitgeven…

ze zal misschien ook iets van revalidatie krijgen…dit om de angsten eventueel weg te nemen en je conditie wat op peil te houden…

en gaat er maar vanuit dat hoop doet leven…

Zodra ze de juiste medicatie heeft zal het ook stukken beter gaan …

Dikke knuffels voor je moeder….

[Pams]

Nee inderdaad, je hebt gelijk over de leeftijd. Dat zeiden ze nog toen ze een vergroot hart zagen op de foto en nog niks wisten over het virus.

[bulldogsrotterdam]

Tja..helaas weet ik dat er meer “jonge” mensen aan hartfalen lijden…
opeens word je er mee geconfronteerd…en dat is zeker schrikken..weet er alles van..ben zelf ook nog een “jonge” blom van 47 en sinds 2007 weet ik dat ik hier ook aan lijd.
Ondanks dat werk ik nog fulltime…en geniet van het leven..al kan ik niet meer dat wat ik jaren geleden nog wel kan..maar ben blij dat ik nog op deze aardkloot mag rondhobbelen…

[Pams]

Ik zat inderdaad al stiekem jouw hartverhaal te lezen. De diagnose moet als een donderslag in heldere hemel zijn geweest. Ik hoop altijd maar dat de techniek zich sneller en sneller zal ontwikkelen zodat dit soort kwalen verholpen kunnen worden!!!
Zoals je zegt, we moeten hoop hebben!!!

[bulldogsrotterdam]

Kan soms moeilijk zijn..maar als we niet positief blijven en niet van het leven verder genieten…dan blijft er anders niet veel over he..;) 😛

Dus probeer je moeder te steunen waar het kan…en ook de lichtpunten…
ieder lichtpuntje..hoe klein dan ook is er toch 1!!

enneh..stiekem lezen is niet nodig hoor..het staat ervoor…;)

[ikke]

hoi,,

Dat liep ik dus ook op door een verwaarloosde griep,,, ik had eerst een aantal weken longonsteking zeiden ze,,,, ik was 38. mijn pompfunctie is nu 20% en heb daardoor een icd gekregen. Ik werk nu 15 uur in de week, en ik moet me energie verdelen. Dat vind ik het lastigste aan hartfalen het altijd maar moe zijn,,,, Sterkte voor je moeder.

gr jolanda

[Pams]

Hoi jolanda, dank voor je bericht. Door dit soort dingen herinner je meteen altijd te luisteren naar je lichaam! Mijn moeder was al een tijd aan het hoesten,had het ineens benauwd bij trappen lopen,anders nooit…waren toch al aanwijzigen.
Ik moet zeggen,nu een aantal jaren later…en na fysio is tegen verwachtin
van de artsen in is haar hart pompfunctie flink verbetert. goed zelfs.,toch heeft ze nu allerlei hartpillen,ze durv en er niet meer mee te stoppen. Ze weten niet goed wat er dan gebeurt…

Heeft fysio bijjou nooit iets geholpen?

[ilze]

hallo,

heb hier even mee gelezen, en wat mij op valt is dat er gesproken word over een virus, welke dan ook nog eens benoemd kan worden. Het vermoeden van mijn hartfalen ligt eventueel ook bij een virus, (kreeg 2 maanden later te horen dat het ook door mijn antidepressiva kan zijn) maar aangezien er niets in mijn bloed werd gevonden blijft dat gissen. Andere oorzaken zijn gelukkig allemaal wel uit gesloten, al heb ik wel eens gedacht, wist ik maar waar dit alles vandaan kwam. Nu lees je wel vaker dat de pompfunctie verbeterd, en hoop ik dat dat ook in mijn situatie het geval is. Wat me vooral bezig houd is hoe de verbetering van de pompkracht in zijn werk gaat, hoe lang hebben de mensen bij wie dit het geval was erover gedaan om hun conditie weer wat op te bouwen, of te komen waar ze nu zijn? Deze week heb ik mijn hart echo, (kan niet wachten, want gevoelsmatig ben ik zeer zeker vooruit gegaan) en de week daarop de fietsproef. Wat dan wel weer raar aanvoelt aangezien ik nu 30 meter loop en dan al merk dat het me zoveel kost. Maar aan de andere kant kan ik niet wachten om wat te gaan doen aan mijn revalidatie. Het idee hebbende dat ik niet alleen pillen slik, maar ook echt wat doe.

Groetjes ilze

[Franke]

Hoi Ilze

Ik kan maar 1 advies geven: geef de moed niet op en ga er voor.
Zelf heb ik exact 1 jaar gelden (21 november 2011) de diagnose gekregen van ernstig hartfalen na een langere periode van steeds meer hoesten en niet meer slapen zonder 3 kussens. De diagnose sloeg in als een bom: minder dan 10% EJF en een sterk vergroot hart. Dit terwijl er nooit iets met hartziektes in de familie is geweest en ik ook een redelijk sportieve achtergrond heb. Was toen 49 en snapte er helemaal niets van. Ik kon niet eens meer normaal 2 treden oplopen. Na 3,5 week ziekenhuis en heel veel onderzoeken kwam uiteindelijk diagnose dat het een virus geweest moet zijn.
Ik heb voor de zekerheid een ICD gekregen en verder met een medicijnlijstje naar huis….
Toen ik thuis was heb ik direct heel Internet afgestruind en kwam ik ook bij het hartfalen protocol van Corry Doenselaar uit…ja ja alternatieve geneeskunde. Ik als nuchtere Fries die daar nooit echt in geloofde had nu zoiets van ‘dat kan in ieder geval geen kwaad’.
Protocol schreef voedingssupplementen door : Magnesium, Carnitene, Ubiquinol en D Ribose.

Daarnaast ben ik direct om de twee dagen gaan wandelen en dat heb ik steeds meer uitgebreid.
Natuurlijk ook zoutarm, plastabletten, bloedverdunners, betablokkers, bloeddrukpillen ..uhh ja dat waren ze.

Voor mijn gevoel ging het wandelen steeds beter en langer. En waar het nu exact van gekomen is..geen idee maar de echo van februari gaf een EJF van 25% aan, die van mei 35% en die van augustus 40%. Ik ben vandaag weer geweest en …..nog steeds 40%…. dat was natuurlijk na die progressie even niet wat ik wou horen maar toch even nadenken: meer dan 4x zo goed als dezelfde dag vorig jaar.

Ik doe inmiddels alles weer: werken, plezier maken, van mijn gezin genieten en sporten (al is dat niet meer op nivo van vroeger). Maar 2x in de week 1,5 uur in de sportschool cardiotraining. Voor mijn gevoel steeds beter (ik dacht ook beter alweer dan augustus) nog steeds, je lichaam wordt naast je hart natuurlijk ook weer sterker..

Inmiddels van het grootste deel van de medicijnen af: nog slechts een half pilletje betablokker en een bloeddrukmedicijn.

Volgens mijn cardioloog hoeft de progressie er nog niet uit te zijn maar zal de duur daarvan langer kunnen worden en de progressie zelf afvlakken.

Ik adviseer je daarom:
– blijven sporten, bewegen of wat maar lukt anders dan stilzitten (je hart moet weer getraind worden en zuurstofopname van je lichaam (spieren etc) moet optimaal zijn)
– mogelijk een voedingssupplementen protocol (kan nooit kwaad maar is wel duur)
– optimistisch blijven en niet bij de pakken neer gaan zitten

Ik wens je veel succes en vooral gezondheid!

[riekie]

Hier ook waarschijnlijk een virus op het hart gehad.
Bij mij waren er ook geen aantoonbare oorzaken.
Ik heb er wel 2 jaar over gedaan om een vergroot Hart weer bijna normaal te krijgen..en daardoor de lekke hartklep ook nog maar iets lekte.
Mijn pompfuntie was ook bijna weer normaal.
Ik heb nog wel klachten..maar volgens mijn Cardioloog komt dat waarschijnlijk meer door de medicatie nog dan door mijn Hart.
ook hier na allerlei onderzoeken om nog dingen uit te sluiten..over een paar maand weer een echo..en als die goed is medicijn afbouw.
Groeten Riekie

[ilze]

Hallo,

Franke, bedankt voor Uw bericht. Wat betreft de moed opgeven, dat is iets wat ik zo wie zo niet ga doen. Met het verleden van depressies en fobieën heb ik geleerd dat het toegeven aan mijn emoties niet erg is, voor even dan, maar dat ik mezelf daarna die ohh zo beroemde schop onder mijn billen moet geven. Het voordeel van al mijn jaren therapie is wel dat ik daar nu de vruchten van pluk. Gisteren wederom een hart echo gehad, en ja mijn hart is kleiner, en ja de kleppen lekken minder, en ja ik zit nu op 33% pompkracht. Boezemfibrilleren dat blijft, maar is niet zo dat er gelijk word overgegaan op een icd, zeker niet na de stijging van mijn ef. De cardioloog was wat dat betreft zeer tevreden, ik zelf meer dan dat, al wil ik natuurlijk nog veel meer, maar wat betreft mijn conditie, was hij niet echt te spreken. Maandag heb ik de fietsproef, en mijn cardioloog wilt nu afwachten wat ze met revalidatie kunnen bereiken. Wat inhoud over 2a 3 maanden de volgende hart scan. Ondertussen ben ik clean wat betreft de antidepressiva, en zijn er 2 verhalen gevonden welke gaan over mensen met dezelfde medicatie, en dosis welke ook hartfalen hadden, of beter gezegd hartfalen patiënt zijn geworden tijdens het gebruik van. Het vermoeden is er dat deze medicatie bij mij het hartfalen veroorzaakt of verergerd hebben, aangezien de optie van een virus ook aanwezig blijft, en dat de nodige hart medicatie niet snel aansloeg vanwege het gebruik hiervan. Vreemde gedachte omdat de antidepressiva ook mijn leven gered heeft.
wat betreft een voedingssupplementen protocol ik ben niet veel eisend in mijn leven op luxe gebied, maar als alleenstaande moeder welke het moet doen van een wao uitkering, gaat dat het niet worden. Bloedonderzoeken wezen wel uit dat mijn suiker niet goed was, nu heb ik daar nog nooit last van gehad dus ook dat zal wel los lopen. Verder is het dus op naar de maandag en dan ohh zo hopen dat ik beetje bij beetje, stapje bij stapje aan mijn conditie kan gaan werken.

Riekie, ook U bedankt voor Uw woorden. ik heb Uw hartverhaal gelezen, en wat herkende ik een hoop symptomen vooral het zweten was iets, of beter gezegd is iets wat zo herkenbaar is. Nu kan ik zeggen dat het minder is dan een paar maanden geleden, maar weg is het nog lang niet. Het zweten is bij mij geleidelijk erger geworden, ik weet dat ik het al een tijdje had en dat het het weekend voor mijn opname zo extreem was dat ik dreef in bed. ik had het koud, rilde enorm enz. vandaar dat ik kan zeggen dat het bij mij niet door de medicatie komt. Op de hartfalen poli heb ik een enorm fijn gesprek gehad, waar geluisterd werd naar mijn klachten. na/tijdens inspanning, welke niet eens veel hoeft te zijn, de afwas vergt al voldoende, zweet ik, heb ik pijn op mijn borst, trilt mijn rechterarm/hand (ook daarvan zijn ze nog zoekende hoe dat komt) heb ik enorme pijn op mijn rug, en krijg ik het nog benauwder. Toch hebben onderzoeken, de mri, hartkatheterisatie uitgewezen dat er verder niets aan de hand is. Maar vond het wel fijn om te horen zeggen dat deze kwalen er wel waren, en ook serieus genomen worden. Dus mijn verhaal van tussen mijn oren werd gelukkig ontkent.

U beide wens ik alle goeds.

Groetjes ilze

[KaB]

hallo Ilze ,
ook ik ben sinds 4 weken va een dag op de andere hartpatient geworden. Dacht dat het astma was, maar na 2 weken onderzoek was duidelijk dat ik hartfalen had . Mijnmlinke hartspier is verdikt en ook bij mij is geen reden aan te wijzen. Ik las net dat het ook door antidepressieva kan komen, die heb ik uiteraard 3 jaar lang geslikt. ( lexapro).
jij herkend vast wel dat men graag naar oorzaken zoekt. Zou graag ervaringen delen
groet en liefs ka
ben 56 werk als decent en hulpverlener , en nu zit ik thuis , val in een donker gat en wil graag weer eruit klimmen
Zou fojn zijn om van jou te horen

liefs ka

[Auteur]

Berichten