Vandaag gestopt…..
- Dit onderwerp bevat 85 reacties, 16 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 15 jaren, 10 maanden geleden door Ester.
-
AuteurBerichten
-
MelanieDeelnemer
Hahahaha ja dat klopt 😉
Jan van OverveldDeelnemerHoi Melanie,
Ik heb net heel even de tijd om links en rechts te lezen wat er de afgelopen dagen op dit Forum is gebeurs. Vanalles en nog wat, maar ik was ook benieuwd naar jouw stop het roken ervaringen. Heb je het nog volgehouden en ik mis je dagboek. Dat was behalve goed, ook leuk geschreven. Mensen konden daar ook kravjt en hoop uit putten. Laat nog eens horen hoe het gaat. Hoe het er nu ook voor staat: succes erbij.B)
MelanieDeelnemerJa sorry ik heb n heel druk en hectisch leven. Ik zit sinds het stoppen ook minder achter de pc ik ben eigenlijk de hele dag met vanalles bezig vooral om afgeleid te zijn. Ja de stand van zaken : NOG STEEDS NIET GEROOKT JOEHOEOEOEOEOEOEOEOOE :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo:
Eerlijk gezegd had ik van mezelf verwacht dat ik nog welleens een trekje ofzo stieken zou hebben gepakt, ik had mezelf ook vooraf voorgenomen om daar niet ontmoedigd door te raken mocht het gebeuren. Maar nee ik heb helemaal niet meer gerookt en ik ben ontzettend blij opgelucht en trots op mezelf. Ik vind eigenlijk achteraf dat het best meeviel om te stoppen ondank dat mijn dagen toch vaak gevuld zijn met drukte en stress. Rustmomenten die heb ik niet meer en dat vind ik wel erg vervelend. IK heb dat nog niet ergens anders mee kunnen compenseren maarja dat komt misschien nog wel. De beesten zijn getemd 😉 ik heb geen drang meer naar sigaretten. Alleen op momenten dat ik bijvoorbeeld erg zenuwachtig ben of misschien boos ja dan vind ik het wel moeilijk. De eerste 4 dagen heb ik ook non stop lopen snoepen en dat is nu ook niet meer zo. Ik begin nu echt in een rustige fase te komen en het roken te ont-wennen zowel lichamelijk als ook geestelijk. Ik raad ook iedereen aan die wil stoppen , nu of in de toekomst ook echt te durven. Ik denk dat veel mensen niet stoppen omdat ze het roken niet WILLEN of DURVEN opgeven omdat het ze een houwvast geeft. Alles wat je meemaakt in je leven deel je met je sigaret : op stap gaan, een heerlijke maaltijd, een gezellige avond met vrienden, ruzies, stress, onzekerheid, uitpuffen ga zo maar door. Ja wat die je dan op zon momenten? Mensen durven denk ik niet los te laten maar ik zou zeggen gewoon doen je krijgt er kracht zelfrespect gezondheid en een hoop geld voor terug. Nogmaals ik ben trots op mezelf en dat zeg ik ook tegen iedereen die maar horen wil hahahaha en dat geeft mij een heelijk gevoel daar kan een sigaret niet meer tegenop!Job Pieter TentGastNou gefeliciteerd! Je hebt de eerste zware periode overleefd! haha
Je hebt het weer leuk en positief op papier gezet 🙂
DoloresDeelnemerJe kunt met recht trots zijn op jezelf Melanie. Petje af hoor.
Mooi verhaal heb je geschreven en ik denk dat je nagel op zijn kop slaat als je zegt, mensen moeten ook “durven” stoppen.
Heel goed gedaan!:laugh:SjarelDeelnemerHé Melanie, ik vind jouw verhaal zo boeiend en bemoedigend dat ik zelf overweeg om maar eens te stoppen. Ik ben overigens al vaker gestopt. Sowieso ben ik pas relatief laat begonnen met roken, en dat roken bestond aanvankelijk uit een vette joint pateren. Maar ja, daar zit dus die smerige tabak bij, en daar raak je aan verslaafd. Ik geloof dat ik wel vijf of zes keer in mijn leven gestopt ben, dan weer eens een jaar, een keer zelfs zeven jaar. Maar ja, toch weer begonnen. Nu ik al een jaartje ouder ben, begint mij te dagen dat het echt definitief moet. Maar ja, ik bén al zo dik, hoe moet dat dan? Maar goed, niet gezeurd, ik zal voor mezelf op een rijtje gaan zetten wat mij nu aan die sigaar bindt.
Allereerst denk ik gewoonte, het wordt een soort ritueel. ’s Ochtends zo’n knar in je kop duwen en aansteken, dat schijt lekker! Toch? En dan? Ontbijten, kopje thee, weer een sigaar. Werken, stress, je achter rookgordijnen verbergen, misschien moet ik gewoon wat te ,,loetsjen” hebben, zoals een peuter niet zonder speen kan. Een orale fixatie wellicht, de heimwee naar de moedertiet, speelt mee, misschien. Maar ook onderdrukte woede en verdriet, want dat heb ik de vorige keren gemerkt, toen ik gestopt ben. Je komt dan best veel tegen.
En de vorige keren merkte ik, toen ik gestopt was, dat ik last kreeg van concentratieproblemen. In mijn werk moet ik me juist voortdurend heel goed concentreren, een klein foutje kan grote gevolgen hebben, niet zozeer voor mij, maar wel voor anderen.
Bovendien ben ik hoogsensitief, en roken voorkomt dat ik teveel gedachten en emoties van anderen opvang, ik vind dat zoooo verwarrend vaak. Dat zal wel even moeilijk worden als ik stop.
Maar goed. Ik zal hier eens diep over gaan peinzen, en wie weet maak ik jullie deelachtig van mijn geestesontdekkingen. Maar misschien ook niet. We zien wel.
Hoe dan ook, niets dan lof voor Melanie! Zij is een lichtend baken voor alle rokers, die er ook tabak van hebben en niet langer de sigaar willen zijn….
Chapeau!
:whistle:Job Pieter TentGastHey Melanie!
Hoe gaat het intussen met het stoppen? Hou je het nog goed vol?
Hoe gaat het nu met het op stap gaan?
Ben je weer eens in de verleiding geweest?Groetjes en succes nog :cheer:
MelanieDeelnemerHahaha ja Job het gaat goed. Ik ben inderdaad op stap geweest vrijdag en heb toen ik thuis kwam een shaggie gerookt hahah en ben dr strontmisselijk van geworden. Dus naja foutjes zijn menselijk he en ik ben nu eenmaal een eerlijk persoon whuhahah.
O ja en ik vermoed dat mijn terugval te wijten valt aan mijn alcohol consumptie en niet aan het feit dat ik tussen de rokers heb gestaan.
Job Pieter TentGastIk denk ook dat het aan het alcohol gebruik heeft gelegen. Je loopt dan ook wat meer rond op een een wankele automatische piloot. Een standaard handeling is dat shagje op steken.
Ik heb een week of twee weken nadat ik gestopt nog een opgestoken, door pure frustratie wel te verstaan. Ik heb een hele starre oom…. hahah
Succes verder 😉
MelanieDeelnemerHaha ja inderdaad zo gaan die dingen soms. Ik vond ergens nog wat gruis. Best triest eigenlijk maar ik kan dr gelukkig wel om lachen want als je gaat stoppen met roken heb je wel echt je gevoel voor humor hard nodig wil je het niet als een nachtmerrie gaan ervaren hahaha
MelanieDeelnemerNog even een update over het stoppen…….3 weken nu op de dag af……….en nog steeds gestopt! Ik moet wel zeggen dat de drang weer een beetje begint terug te komen en de strijdlust afgemat begint te raken. Ik heb enkele momenten gehad dat ik toch wel bijna zwichtte om te beginnen. Gelukkig heb ik het niet gedaan omdat ik dan toch mezelf voorhield : als je nu een sigaret opsteekt dan is alle moeite voor niks geweest. Maar moeilijk blijft het. Het gaat echt met ups en downs. Wel merk ik dat de luchtinhoud van mn longen verbeterd mijn uithoudingsvermogen neemt toe. Ik heb het idee dat mijn smaak verbeterd en ik hoest een stuk minder. Ik ben blij dat ik de gok heb gewaagd en dat het tot nu toe ( op die ene uitglijer na ) wel gelukt is. En dat het niet uit noodzaak was maar omdat ik het zelf wou en zelf de keuze maakte om te gaan stoppen. Ik ging van roker naar stopper en dat ben ik nog steeds ik vraag me alleen af wanneer ik dan eindelijk ex-roker wordt……..
MarlyGastHey Melanie,
super zeg!!! Echt goed van je:) Maar ik denk dat het wel redelijk logisch is dat je en terugval hebt, en dat het erg lastig is op het moment. Maar over een aantal maanden weet je niet meer beter, en dan ben je een echte ex-roker!;) Daar ben ik van overtuigd!
Maar die ene uitglijder maakt toch helemaal niet uit joh!:) Is misschien juist goed geweest, omdat het erg vies was haha. Ga zo door Melanie, super!
Groetjes Marly
Anneliese Wijers-BartenDeelnemerEn Melanie nog steeds van de sigaret af, goed hoor! En inderdaad blijf volhouden tijdens zwakke momenten, want het zou inderdaad zonde zijn van alle moeite die je er tot nu toe voor over hebt gehad. Je hebt gelijk als je zegt dat je alleen kunt stoppen omdat je het zelf wilt, en niet omdat iemand anders je dit aangepraat heeft, of omdat je nou eenmaal een goed voornemen moet hebben op 1 januari.
Ga zo door!LeonardoDeelnemerHoi Melanie,
Zo ben ikzelf 26 jaar geleden gestopt, was de dag toen mijn dochter werd geboren.
Het was alsof er iets veranderde in mij, een nieuw leven lag in mijn armen, een nieuwe start voor mij.
Vond het absurt, belachelijk zelfs dat ik mijn eigen wil (om van die peuk af te blijven) niet zelf onder controle te hebben. Dat alsof er “iets” anders binnenin mij de dienst uitmaakte waardoor ik zelf niet kon bepalen ermee te stoppen?Nou moet ik eerlijk bekennen dat ik graag de regie over bepaalde zaken en zeker met betrekking tot mijn eigen lichaam en gezondheid liefst zelf in eigen handen heb.
Dus waarom zou het me dan niet lukken om te stoppen?Een goede motivatie, weten waarom je stopt is belangrijk, dan pas kun je achter je besluit blijven staan. Stoppen met roken is een belofte die je aangaat met je eigen ik, dus stel je eigen “ik” niet teleur, daar ben jezelf té belangrijk voor.
Beetje spijt heb ik eigenlijk wel, had ik nou maar 26 jaar al dat (niet opgerookte) geld in een potje gestopt, verdorie!
MelanieDeelnemerJaja haha de eerste mijlpaal heb ik gehaald: Vandaag precies 4 weken gestopt! En maar een keer een uitglijer gemaakt nou ik vind het toch wel heel wat. Nu nog volhouden want de afgelopen week heb ik het best wel weer moeilijk gehad. De keren dat snak naar een sigaret zijn wel minder maar als ik ze heb zijn ze wel erg heftig. Het kost mij dan toch wel veel moeite kost om eraan te te geven!
Wat mij ook opvalt aan deze keer van stoppen ( ik ben namelijk tijdens mijn zwangerschappen ook gestopt dit is dus al 4de keer dat ik stop ) is dat ik eigenlijk had verwacht dat het me deze keer zwaarder zou vallen omdat het de eerste keer is dat ik het echt doe voor mezelf. Ik heb eens een reportage gezien op discovery channel waarin te zien was hoe een ongeboren kindje in elkaar krimpt op het moment dat de moeder inhaleert. Dat beeld liet mij niet los……. Ook heb ik ( bij alledrie ) bloedingen gehad in het prille stadium van de zwangerschap dus ik had ook zoiets van als het mis gaat wil ik het mezelf niet hoeven verwijten. Ik wilde absoluut niet dat er iets met het kindje zou gebeuren en dat dat door mijn handelen kwam! Dat is natuurlijk een geweldige motivatie om te stoppen!
Vandaar dat ik ook verwachtte deze keer er meer moeite mee te hebben. Immers hoe egoistisch de mens de mens vaak van nature is stoppen met roken doen helaas veel mensen zonder succes. Toch vond ik het deze keer makkelijker. Ik weet eigenlijk niet waarom misschien om mezelf iets te bewijzen ( trots zijn op jezelf ) doorzettingsvermogen tonen misschien ook de omgeving laten zien dat je het kan….Misschien omdat ik met mn 3 kleine kinderen ook veel afleiding heb : In zon druk huishouden is er altijd wel wat te doen zeker als je alleen bent….
Alleen hoop ik dat ik het nu ook op de lange tijd vol kan houden. Het stoppen is niet het probleem maar ik voel ( zo ging het de vorige keren ook ) dat ik echt heel erg moet oppassen voor een terugval.
Na mijn zwangerschappen rookte ik nog niet pas na dat ik stopte met de bostvoeding. Misschien omdat ik toen een partner had die rookte ik weet het niet maar ik ben dus al 3 keer na anderhalf jaar ongeveer toch weer begonnen.
Zijn er mensen die dit herkennen en wat denken die erover? Wat moet je doen om niet opnieuw te beginnen? Wat zijn de redenen om wel of niet weer in de valkuil van de sigaret te lopen?
En is het niet een beetje zo eens een roker altijd een roker
Wat bij mij natuurlijk een wezenlijk verschil is met mijn stoppoging en veel andere mensen hier waarvan ik weet dat ze zijn gestopt, is dat de meesten stoppen wanneer hun gezondheid dat accuut van ze eist. Maar ik heb dat niet ik ben echt gestopt omdat ik dat wou.
-
AuteurBerichten