Vader betrapt op roken…
- Dit onderwerp bevat 6 reacties, 5 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 14 jaren, 9 maanden geleden door ditbenik.
-
AuteurBerichten
-
bertSleutelbeheerder
Hallo,
Mijn vader heeft 3 weken geleden, na waarschijnlijk meerdere kleine hartaanvallen, een bypass operatie gehad,
dit is allemaal best goed gegaan.
Na wat kleine complicaties is hij sinds afgelopen maandag weer thuis.
Voor de operatie was hij een zware roken, zo’n zes weken voor de operatie is hij gestopt
(wat ik nu niet helemaal meer geloof..)
Vannacht om half 4 moest ik naar de wc, nou ik loop de trap af, komt mijn vader de gang inlopen met een SIGARET!!!! (die van mij komt, ja ik weet het…) Hij schrok vreselijk en deed hem snel achter zijn rug.
Ik was zo ongelofelijk verbaasd dat ik helemaal niks uit kon brengen.
Ik vind dit zo ontzettend stom, en ook zo vreselijk oneerlijk tegen over de rest van de familie en vooral mijn moeder. we doen werkelijk alles voor hem. En wat doet hij, drie weken na een zware operatie gezellig een sigaretje opsteken!!!!! ik ben vreselijk kwaad!!!
Aan mijn moeder kan ik dit niet vertellen, die gaat helemaal door het lint, en zou me niks verbazen dat ze bij hem weg gaat, ze hebben namelijk eerder vreselijke ruzie gehad over roken.
Ik kan sinds vandaag niet meer normaal doen tegen mijn vader, en hij niet meer tegen mij.
Ik ben eigenlijk nooit alleen bij hem, mijn moeder is er eigenlijk altijd wel, of ik ben op het werk. Dus hem persoonlijk confroteren word erg lasig.
hoe zouden jullie dit oplossen??
een mailtje, of een briefje, of geen sigaretten meer in huis en dan maar vertrouwen dat hij niet meer rookt….. ik weet het niet….PatriceGastIk snap dat je je rot schrok. Maar boos worden heeft helemaal geen zin. Het enige waar je vader nog zeggenschap over heeft is zichzelf. Je lijf laat je in de steek, je bent hartstikke bang en de artsen zeggen wat je allemaal wel en niet mag en kan doen.
Ben je een volwassen vent, waarschijnlijk uit de tijd dat roken iets was wat je voor de gezelligheid deed ( in de zeventiger jaren was je een slechte gastvrouw/heer, als je niet een glas sigaretjes voor de visite bij de pepsils en de pinda’s op tafel had staan) en niet zoals nu dat je ongeveer gelijk staat aan een aso, misdadiger en wetovertreder.Als je moeder bij je vader weggaat omdat hij zijn sigaretje niet kan laten liggen, is er wel heel veel anders ook mis. Stoppen met roken doe je voor jezelf en misschien is het voor je vader wel de enige manier om rebels te zijn of in opstand te komen.
Praat eens met hem, stop met invullen waarom hij het doet. Je kunt geen gedachten lezen. Geef aan dat je zo verschrikkelijk ongerust bent over hem, en dat je het idee hebt dat het zijn dood wordt. En vraag waarom hij ’s nachts als iedereen slaapt loopt te roken? Wat dat sigaretje voor hem betekent?
Mijn kinderen keken ook op dat ik aan de wijn was op een verjaardag. Ik moest nog net niet in de hoek. Maar ik ben eigenaar van mezelf en niet vervelend bedoeld, maar ik maak zelf nog altijd uit wat ik wel en niet doe. Hartpatiënt of niet. Moet er niet aan denken dat de rest van de familie nu in politie verandert, en dat zij voor mij gaan bepalen wat gezond is of niet. Was ook heel vreemd; na mijn eerste infarct bleken er ineens allerlei deskundigen in mijn familie en vriendenkring te zitten die ongevraagd adviezen en uitleg gingen geven (ben zelf medisch geschoold) en me zelfs dingen gingen verbieden…. het moest niet gekker worden. Al begrijp ik je ongerust echt hoor, mijn vader heeft er ook net een bypass opzitten. Maar boos worden op hem als hij iets doet wat niet gezond is….. hij is 73!!! Geen haar op mijn hoofd…
Geef je vader wat meer de ruimte, misschien is hij zich wel bijna dood geschrokken. Het spijt me voor je, maar ik sta in de hoek bij je vader. Het is zowieso veel te laat voor heropvoeding.Sterkte ermee. Groetjes Patrice
anna ellisGastJe rookt zelf ook las ik.
Waarom probeer je niet samen met je vader te stoppen (mits hij dat wil natuurlijk)groeten,
Anna Ellis
WandeltheoDeelnemeranna ellis schrijft:
[quote]Je rookt zelf ook las ik.
Waarom probeer je niet samen met je vader te stoppen (mits hij dat wil natuurlijk)groeten,
Anna Ellis[/quote]
Goed idee ! Samen sta je sterker, en je wilt er zelf toch ook af ? Of zijn er nog meer rokers in huis? Dan allemaal stoppen, in een rookvrij huis, is het op de 1e plaats gezonder toeven, (van passief meeroken kun je ook ziek worden) en is vrij snel waarneembaar (rookluchtjes) als er dan toch nog iemand zondigt.
En er zijn tegenwoordig zoveel hulpmiddelen, je hoeft het niet alleen te doen. Elk ziekenhuis en verzekeraars bieden tegenwoordig hulp aan, er bestaan lacer-methodes (met goed effect) en legio andere methodes. Ga maar even googelen, of nog beter: googel maar even naar schadelijke effecten van het roken.
En als laatste hulpmiddel: reken eens even uit hoeveel geld je hiermee kunt besparen en bedenk hiervoor als bestemming een leuk kadootje voor jezelf, of vakantiereisje.
En je wordt er weerbaarder door, als het je lukt,
en…..NATUURLIJK LUKT JOU DIT !
en een beetje weerbaarheid sterkt op haar beurt weer jouw hele wezen.VEEL SUCCES !!!!!!!
HelmonsDeelnemerHoi,
Ik las je berichtjeen ik zou graag iets willen vertellen:
op 14 nov. 2006 heb ik een open hartoperatie gehad,
op 12 jan. 2007 ben ik een half uur gereanimeerd op de operatietafel en is mijn bovenbeen nog geopereerd,
op 29 jan 2007 heb ik nog een open hartoperatie gehad.Ik heb vanaf mijn 16de gerookt tot aan de 1e operatie. Dit was in mijn jonge jaren heel normaal,
op mijn werk was ik geen goede gastvrouw als er geen heren en dames sigaretten klaar stonden en kleine sigaren voor b.v. een vergadering.Na mijn operatie’s was de cardiochirurg de eerste die zei:
als je blijft roken heb ik daar begrip voor.Ik rook nu 2 sigaretten per maand en kan het daar bij houden.
je hebt toch enorm veel spanning gehad en dat ineens omzetten in andere dingen dan roken lukte bij mij niet helemaal.Heb je weleens aan je vader gevraagd hoeveel hij nu rookt en waarom.
Wie weet kan hij zo de spanning onder controle houden ???gr. Riena
HelmonsDeelnemerHoi,
Ik las je berichtjeen ik zou graag iets willen vertellen:
op 14 nov. 2006 heb ik een open hartoperatie gehad,
op 12 jan. 2007 ben ik een half uur gereanimeerd op de operatietafel en is mijn bovenbeen nog geopereerd,
op 29 jan 2007 heb ik nog een open hartoperatie gehad.Ik heb vanaf mijn 16de gerookt tot aan de 1e operatie. Dit was in mijn jonge jaren heel normaal,
op mijn werk was ik geen goede gastvrouw als er geen heren en dames sigaretten klaar stonden en kleine sigaren voor b.v. een vergadering.Na mijn operatie’s was de cardiochirurg de eerste die zei:
als je blijft roken heb ik daar begrip voor.Ik rook nu 2 sigaretten per maand en kan het daar bij houden.
je hebt toch enorm veel spanning gehad en dat ineens omzetten in andere dingen dan roken lukte bij mij niet helemaal.Heb je weleens aan je vader gevraagd hoeveel hij nu rookt en waarom.
Wie weet kan hij zo de spanning onder controle houden ???gr. Riena
ditbenikDeelnemerHelmons schrijft:
[quote]Hoi,Ik las je berichtjeen ik zou graag iets willen vertellen:
op 14 nov. 2006 heb ik een open hartoperatie gehad,
op 12 jan. 2007 ben ik een half uur gereanimeerd op de operatietafel en is mijn bovenbeen nog geopereerd,
op 29 jan 2007 heb ik nog een open hartoperatie gehad.Ik heb vanaf mijn 16de gerookt tot aan de 1e operatie. Dit was in mijn jonge jaren heel normaal,
op mijn werk was ik geen goede gastvrouw als er geen heren en dames sigaretten klaar stonden en kleine sigaren voor b.v. een vergadering.Na mijn operatie’s was de cardiochirurg de eerste die zei:
als je blijft roken heb ik daar begrip voor.Ik rook nu 2 sigaretten per maand en kan het daar bij houden.
je hebt toch enorm veel spanning gehad en dat ineens omzetten in andere dingen dan roken lukte bij mij niet helemaal.Heb je weleens aan je vader gevraagd hoeveel hij nu rookt en waarom.
Wie weet kan hij zo de spanning onder controle houden ???gr. Riena[/quote]
Jeetje, dat is nogal wat zeg! Dat zal wel een heftige tijd voor je zijn geweest, en ik hoop dat het nu allemaal goed gaat!
Bij ons in huis word al jaren niet meer gerookt, ik zelf heb ook nog nooit een rook lucht kunnen ontdekken, en mijn moeder ruikt na een ongeluk niks meer, dus zij ook niet 😉
Ik begrijp ook wel heel goed dat hij zo nu en dan nog graag een sigaretje of sigaar wil roken, dat is het ook niet. Maar ik vind het wel vreselijk snel na de operatie! Dan denk ik wacht toch even tot je weer een beetje bent opgeknapt, hij is al zo snel moe en kortademig, dan help roken je er echt niet snel boven op.
Ik heb hem er vorige week op aan gesproken, ik vond namelijk dat mijn pakje sigaretten wel ongelofelijk snel leeg was. Maar hij ontkent.. Wat ik ook zeg hij blijft beweren dat hij het afgelopen half jaar geen sigaret heeft aangeraakt, en word vervolgens gewoon kwaad..
Sindsdien zit er standaard een briefje (misschien wat sneu) in mn sigaretten, dat ik ze geteld heb en als ik er een mis dat ik het toch echt aan mijn moeder zal moeten vertellen.
nou sindsdien heb ik er geen een meer gemist..
Naja ik weet het ook niet.. Hij moet het zelf ook maar weten, en mocht hij weer gaan roken dan hoop ik toch wel dat hij dat niet meer zo vreselijk stiekem doet en mn moeder niet al te pissig word.. En van die van mij afblijft, kost me veel te veel geld 😉 (stom grapje)
Mensen bedankt voor jullie reacties! En ik ben hard aan het minderen.. stoppen wil nog niet echt lukken.. -
AuteurBerichten