Uitbehandeld

[Tolletje]

Hallo Job Pieter.
Het heeft even geduurd, voor ik je kom bedanken voor je lieve berichtje, maar er speelde weer even van alles.
Mijn bloeddruk was gelijdelijk aan wat aan het op lopen, een gezond iemand zou er zeer gelukkig mee zijn, maar mijn HA vond toch, dat er wat moest gebeuren, want voor een hartpatient moet het nu eenmaal zo laag mogelijk zijn.
Nu dat hebben wij weer geweten, had nog maar twee pillen op en ja hoor, mijn gewicht begon al op te lopen en niet omdat ik stout was geweest en gesnoept had. Na 5 dagen en 3.5 kg zwaarder, ik liep te hijgen als ik weet niet wat, toch maar even met de arts gebeld en ja hoor, acuut stoppen en desnoods extra vochtmedicatie nemen.
Gelukkig ben ik alles haast weer kwijt, maar ik ben nog wel heel moe, want je hart heeft het dan ook heel moeilijk.
Wij kijken het nog even aan, want de HA moet eerst nog op vakantie en dan gaan wij wel weer verder kijken. Gek hè, ben altijd weer blij, als hij weer terug is, heb ik mijn vraagbaak weer achter de hand en ja, als hij weg is, is het regelmatig voor gekomen, dat het mis ging.
Ga nu maar weer in de rust stand, want dat is voor mij de beste oplossing voor veel problemen.
Allemaal een fijn weekend en een hartengroet van mij.

:blush: :silly: 😉

[Job Pieter Tent]

Zoals je merkt ben ik ook niet altijd de snelste…
En bij mij spelen er niet zulke dingen.

Ik weet dat ik er niet om moet lachen :woohoo: hahah. Ik zou het nooit kunnen laten om wat te snoepen. Het is al erg genoeg dat je zoveel moet laten. Erg vervelend dat het dan niet daardoor komt…

Maar weer typisch hoor. Je HA weer op vakantie en dan begint het op te spelen. Begrijpelijk dat je blij bent als hij weer terug is 🙂 Je zou bijna zeggen dat hij niet meer weg mag 😛

Rust goed uit!

[janintgroen]

Tolletje,

Vrijdag zijn we op gesprek geweest. De uitslag van Nieuwegein was binnen. Wat blijkt: ook ik ben uitbehandeld. Het infarct zit op een dusdanige plek dat er niets meer aan te doen is. Verder zijn de aderen flinterdun. “Het bloed gaat door een speldenknop”. Er zijn opties om eventueel kunstaderen aan te brengen, maar dat heeft geen zin, gezien de slechte staat van het hart. De artsen hebben de selokeen nogmaals verhoogd, de pacemaker moet het hart op 60 slagen per minuut houden. Een tegenvaller dus. Ik kom er nog wel op terug.
Groeten,

[Tolletje]

Hallo Jan.
Nu ik kan mij voorstellen, dat jij niet blij bent met deze uitslag, ik zou natuurlijk kunnen zeggen, welkom bij de club, maar zou je natuurlijk liever er uitknikkeren.
Maar al met al een flinke tegenvaller, ook naar de toekomst, want wat zijn ze nu verder van plan, of is het nu ook voor jou einde verhaal?
Het zal niet mee vallen, dit weer een plaats te geven. Maar jou kennende zal ook jij je schouders er onder zetten en er alles aan doen, je tijd zo lang mogelijk te rekken. En ik spreek uit ervaring, ook met beperkingen is het nog wel te doen.
Ik hoor wel hoe het verder gaat en wens je heel veel sterkte, met opnieuw je weg hier in zoeken, ik weet wel, dat daar geen Tom Tom voor is.
Een hartengroet van Geertje

[Anoniem]

Ook ik mag me bij de club aansluiten helaas….
Ik ben 33 en ook ik ben uitbehandeld, vanmorgen te horen gekregen..ik kan er nu verder even niet veel over tiepen, zit met tranen in mijn ogen..

Andrea

[Vonne]

Hallo Andrea

Vind ik echt erg voor je . Dat is wel heel erg schrikken als je nog zo jong bent.

Veel sterkte en een dikke knuffel

Hartegroet, Yvonne

[Tolletje]

Lieve Andrea.

Ik ben geschrokken van je bericht en wil je natuurlijk heel veel sterkte wensen. Maar eerst zal dit allemaal tot je door moeten dringen en wat het allemaal betekend en ook de gesprekken met de cardioloog aan gaan, wat dit voor je inhoud en wat ze nog voor jou kunnen betekenen.
Kom jij eventueel in aanmerking voor transplantatie? Want als ik iemand nog een toekomst gun, ben jij het wel. Nog een kleintje om voor te zorgen en dat je graag groot wil zien worden, ik ga een kaarsje voor je opsteken.
Ik hou het nu al heel lang vol, maar kan mij heel rustig houden, de laatste paar jaar een man in de vut en geen kinderen. Alle zorg die ik nodig hebt, kan mijn man mij geven, maar hoe dat met jou verder moet……, ik hoop, dat jij de moed op kan brengen hier je weg in te vinden. Probeer je niet al teveel te verzetten, want dit kost je zoveel energie, die kan je beter gebruiken voor de spaarzame fijne momenten.
Laat regelmatig wat van je horen, zodat wij je kunnen volgen.
Een hartengroet van Geertje/Tolletje

[Tolletje]

Als je het leven naar je hand kon zetten, zag het er anders uit, maar of we dan gelukkiger en meer tevreden zouden zijn valt te betwijfelen.
Alles wat wij mee maken, vreugde en verdriet, maakt ons tot waardevolle mensen, die er mogen zijn voor ons zelf, maar ook voor de mensen om ons heen.
Laat ons deze gedachte uitdragen aan alle lieve mensen om ons heen.
Het zal geen vrede op aarde brengen, maar alle kleine beetjes helpen.
Wij hopen voor U allen, dat de “feestdagen” warme en liefdevolle dagen mogen zijn en wij 2010 met vertrouwen mogen begroeten.

Lieve groeten van, Geertje & Jan

[leila]

ik moet het toch een keer kwijt ben zelf ook in zoverre uitbehandeld zoals de doktoren zeggen.maar voor tolletje een grote pluim voor mij ben je een voorbeeld in de zin van doorzetten
echt waar en dan nu maar er achteraan toch fijne feestdagen ,natuurlijk voor allemaal
oh ja tolletje nu zie ik pas dat jij uit geleen komt nou ik kom uit beek,hoe klein is de wereld :laugh:

[janintgroen]

Hoi Tolletje en andere uitbehaldelde hartgenoten.

Allereerst wil ik jullie allemaal prettige kerstdagen en een voorspoedig 2010 toewensen.

Zoals ik al eerder schreef kunnen ze niets meer voor me doen. Ook in Nieuwegein niet. Ik ben nu dit jaar welgeteld 8 keer met de ambulance afgevoerd. Vier maar was het een schampschot. Nu hebben we vorige week een gesprek gehad. “Ik hoop dat je snel een infarct krijgt, dan sterft het gebied waar zuurstof gebrek is afsterft”, zei de cardioloog. Ik vroeg hem of het niet mogelijk was om onder narcose een infarct op te wekken. Dat durfde hij niet aan. Het is dus wachten op… De laatste weken ben ik vier keer tegen de vlakte gegaan. Gewoon buiten westen. “Dat komt van het hart”, aldus de cardioloog, die me maar meteen het autorijden verbood. Ik ben al een keer van boven van de trap naar beneden gekukkeld en deze week lag ik in de voortuin. Ik kom niet in aanmerking voor een donorhart omdat met bang is voor afstoting. Nu kan ik dus wachten op een infract in de hoop dat dat ook komt in het gebied wat de arts hoopt. Ikzelf ven er behoorlijk nuchter onder, maar mijn gezin is bang dat ik er in blijf. We hebben echt twee dagen nodig gehad om over deze mededeling heen te komen. Maar dat komen we ook weer wel door. Hopelijk wordt 2010 een beter jaar.

[bulldogsrotterdam]

Ik wil iedereen heel veel sterkte wensen met het feit dat ze uitbehandeld zijn..
iets ergers kan je je bijna niet voorstellen…

Ondanks dat…hoop ik toch van ganser harte…dat jullie het moment zo lang mogelijk kunnen rekken en er ook vrede bij vinden …want de acceptatie is wel het moeilijkste wat er momenteel is…je berusten in je lot..hoe erg dan ook…kan je een enorme vrede geven..

je kan er toch verder niets aan doen..maar hoe moeilijk is het om het zo even te accepteren…vele huilbuien gaan daar aan vooraf…en ook de woorden..
waarom ik??…

Heel logisch allemaal…want zeg nou eerlijk..iedereen wilt wel gezond en wel 100 worden..

en ik denk dat je nog steeds kan genieten van de kleine dingen des levens om het maar zo te zeggen…

Fijn dat er zo’n forum is waar gelijkgezinde zijn…want wie snap jou beter dan iemand die hetzelfde mee maakt..en in hetzelfde schuitje zitten..

Ondanks het vooruitzicht..wens ik jullie toch een heerlijke kerst en een fijne jaarwisseling…en dat we nog lang van jullie mogen genieten op het forum..

Dikke knuffels…van mij…en de bullen…

[Vonne]

Jee, steeds meer mensen die uitbehandeld zijn. Wat erg dat jullie dit allemaal mee moeten maken.

Ook dikke knuffels van mij.

[Anoniem]

Pfffff……. Het begint nu allemaal een beetje door te dringen bij mij en mijn man, ik heb het er nog steeds moeilijk mee, maar……………er is een klein minescuul lichtpuntje aan de donkere horizon!!
Ik kreeg telefoon van de secretaresse van Prof. Rensing, dat ik a.s 6 januari een ecg en een 24 holter ecg moet laten maken, er is een klein kansje dat er toch iets gedaan kan worden, maar dat is zo minescuul….MAAR WE GAAN ER VOOR!
De Professor heeft de afwijking genoemd die ik heb, maar ik ben hem wederom vergeten…Vraag het 6 januari nogmaals als ik de Holter moet laten zetten. Ik moet dan echt 24 uur plat in bed, mag er alleen uit om naar het toilet te gaan, meer niet!
Dat omdat mijn hart t heel zwaar heeft en in nog grotere problemen omt NA enige inspanning.
Ik wil iedereen een heel mooi 2010 wensen en wij, mijn man en ik hebben nog een klein sprankje hoop!
Maar aan de andere kant…wat als er nu echt niets meer te doen is???
Ik moet nu 2x per dag bloedverdunners (fragmin 5.000ie/0,2ml) spuiten ter voorkoming van bloedstolsols in het hart zelf omdat zowel de rechter kamer als boezem bijna niet mee werkt zogezegd.
En ja, het is zo triest om te lezen dat er steeds meer mensen bij dit topic komen!
Verder slaap ik heel slecht, kan bijna niet meer slapen, vanwege de benauwd heid.
Mijn cholestorol is té laag, wat ook weer niet goed is,mijn lichaam neemt nouwelijks voedingsstoffen op, zodat ik in een razend tempo (3 maanden) van de 104 kilo naar de 72 ben gegaan….
Maar toch houden wij hier ons vast aan dat kleine lichtpuntje!!

Misschien dat een van jullie weet hoe deze afwijking heet? Kan ik hem opschrijven en niet meer vergeten…

Ik wens iedereen een zo goed mogelijk 2010 toe en mensen, houd moed!

Hartelijke groeten, Andrea

[bulldogsrotterdam]

Ik hoop met heel mijn hart mee Andrea….ieder sprankje hoop is er een..
dus wie weet..!!..

Jullie ook een fijne jaarwisseling…en een goed 2010!!..

[IM51]

Lieve Andrea,
houd je maar vast aan dat kleine sprankje hoop. Je zult niet de eerste zijn die bij nader inzien toch geholpen kan worden. Ik hoop hééééééél erg dat ze iets voor je kunnen doen.
Dit wens ik overigens ook de anderen toe die ‘uitbehandeld’ zijn!
Veel liefs, Ine

[Auteur]

Berichten