Symptomen van bradycardie: vermoeidheid???

[bert]

Hallo,

ik heb al enkele jaren een vastgestelde bradycardie in rust, à 40 BPM. Hiervoor is voorlopig geen behandeling opgestart. Nu heb ik de laatste tijd meer en meer last van vermoeidheid. Is hier iemand die hier ervaring mee heeft? Kan je last hebben van vermoeidheid door een bradycardie, zonder dat je andere symptomen hebt zoals ijl in het hoofd, flauwvallen,…? Of is dit weinig waarschijnlijk?
Alle reacties zijn welkom…

Groetjes 😉 Ariadne

[happylil]

Hallo Ariadne,
Twee jaar geleden begon ik met bradycardie klachten. Ze sluipen er als het ware in.
In anderhalf jaar is het behoorlijk toegenomen; had ik eerst een hartslag in rust van 52, al snel is ie teruggelopen naar 26 in rust.
Verder had ik ook sinusarresten ( momenten dat er helemaal geen hartslag is) van 5 secondes.
Mijn vermoeidheid werd zo ernstig dat ik niet meer normaal kon functioneren. Ik ben werkzaam in de tandheelkunde en op een gegeven moment viel ik bijna voorover op de patient, zo moe was ik. Toen ik op een gegeven ogenblik weer zo moe was, ben ik naar de SEH geweest en kon gelijk blijven.
Vier dagen later een pacemaker geplaatst en de diagnose SSS . ( sick sinus syndroom )
Het syndroom heb ik opgelopen doordat mijn geleiding niet meer optimaal was.
E.e.a ten gevolge van een open hart operatie in het verleden.
Ik heb dus wel een onderliggend probleem van twee lekkende hartkleppen, een ASD en een kleine VSD, die is minimaal. ook had ik last van flauwtes, het nog net niet flauwvallen.
Met mijn pacemaker voel ik me een stuk beter. Tweedraads, in de boezem stimuleert ie 100 %, ik heb inmiddels geen eigen ritme meer in rust. De draad in de kamer “sensed”alleen, is niet actief.Ik heb nu een kunstmatige hartslag van 60 in rust.
Ben helaas niet van mijn ritmestoornissen af, waar ik ook last van heb, daar krijg ik over twee weken een katheterablatie voor.
Heb je een onderliggend hartprobleem of is het puur de sinusknoop die niet werkt?
Veel sterkte ermee in ieder geval, als je meer wilt weten, roept u maar!
Groetn, Lil

[Ariadne]

Dag Happylil,

geen eigen ritme meer in rust, dat moet beangstigend zijn denk ik. Dan moet je voor 200% op de pacemaker vertrouwen… Niet makkelijk waarschijnlijk.

Wat mezelf betreft; er is geen onderliggend hartprobleem. Het is alleen de sinusknoop die niet naar behoren werkt. En daardoor moet ik terrein afgeven, op anderen van mijn leeftijd (ben 27). Na mijn werkdag, wat hoofdzakelijk een administratieve functie is, dus niets echt lichamelijk vermoeiend, kom ik thuis, en ben ik moe. Extra dingen, zoals uitgaan in het weekend, doe ik niet, omdat ik het gewoonweg niet kan, wegens te moe… En dat is niet leuk natuurlijjk 🙁
Ik vermoed dat ik de cardioloog eens terug een bezoekje zal moeten brengen…

Groetjes, Ariadne

[happylil]

Hallo Ariadne,
Nou je klachten kunnen zeker van je bradycardie afkomstig zijn hoor.
Ook zonder onderliggende hartziekte kun je bradycardie ontwikkelen.
Ik heb ook heel lang doorgewerkt met mijn klachten maar was kapot als ik thuis was, ging op de bank en kwam er niet meer af. Het is ook logisch te verklaren, immers als je een te lage polsslag hebt vertraagt dat alles, dus ook je bloedsomloop, dus ook je energielevel
verlaagt, er is simpelweg te weinig ‘voeding “voor het lijf. De sinusknoop is verantwoordelijk voor het bepalen van je hartritme in de boezems, wellicht is daar iets mis mee.

Wat betreft de pacemaker…das mijn beste vriend geworden! Heb volledig vertrouwen in het apparaat, hij werkt als een trein en laat me nooit in de steek, behalve wanneer ik boezemfibrilleer, maar daar heb jij geen last van.
Mocht het zover komen dat je ook aan de pm moet, geen zorgen hoor! Juist omdat je zo jong bent is het misschien wel fijn voor je als je meer energie hebt. Een pacemaker gaat in het algemeen lang mee, dus das ook fijn. Ik heb ook ( na een jaar) geen beperkingen meer m.b.t. bewegen enzo.Ik vergeet vaak dat ie er zit!

Ik zou zeker, omdat je niet klachtenvrij bent, terug gaan naar je cardioloog en overleggen
Ik wens je veel succes en hoop dat er voor jou een oplossing komt!
Groetjes, Lil

[Wandeltheo]

Ariadne schrijft:
[quote]Hallo,

ik heb al enkele jaren een vastgestelde bradycardie in rust, à 40 BPM. Hiervoor is voorlopig geen behandeling opgestart. Nu heb ik de laatste tijd meer en meer last van vermoeidheid. Is hier iemand die hier ervaring mee heeft? Kan je last hebben van vermoeidheid door een bradycardie, zonder dat je andere symptomen hebt zoals ijl in het hoofd, flauwvallen,…? Of is dit weinig waarschijnlijk?
Alle reacties zijn welkom…

Groetjes 😉 Ariadne[/quote]

Hallo Ariadne
Ik heb mijn hele leven al een vrij lage hartslag gehad. Toen ik mijn eerste hartritmestoornissen (boven de 200) kreeg, werden deze aanvankelijk bestreden met medicatie.(Lanoxine-Digoxine) Dit had als gevolg dat mijn toch al lage hartslag (min 40) nog verder omlaag ging. Doel: beteugeling van de opvliegers tot 200/300 maar ik herinner me dat ik steeds vermoeider werd. En mijn hartslag steeds lager, met enige inspanning niet hoger dan 35. Inderdaad, geen flauwvallen of licht in mijn hoofd, maar dodelijk vermoeid.

Dus moest ik stoppen met de digoxine; daar kwam niets voor in de plaats. “Op termijn mogelijk een pm, maar zeker de eerste 5 jaar nog niet” (luidde de diagnose) Nog geen 2 maand later: weer een ritmestoornis, hartslag van 300 per minuut, die niet meer omlaag te krijgen was. Na ruim 13 uur en de zoveelste cardioversie, toch gelukt, maar het was buigen of barsten, ik was er bijna niet meer geweest.

Toen een pacemaker gekregen met hiernaast een vernieuwde medicatie. Dat is nu bijna 3 jaar geleden en sindsdien geen ritmestoornissen meer gehad. De betablokkers zijn steeds verder omlaag aangepast; van Marcomar/Tambocor/Metaprolol/Selokeen, nu op Verapamil.

Net als Happylil, ben ook ik zeer tevreden met mijn “witte kat”. Ook bij mij werkt hij als een trein, is vrijwel 100% aktief en ik voel er helemaal niets van. 1 tot 2 keer per jaar even laten uitlezen bij de pm-technicus (APK-keuring) en deze kan precies zien of er ergens een onregelmatigheid is geweest en wanneer. Toch een hele geruststelling en het geeft vertrouwen.

Ik hoop voor jou ook op een goede oplossing. Bespreek je klachten met je cardioloog.
Is een hartslaghorloge een oplossing ? (alleen als je er tegen kunt, niet als je hier erg nerveus van wordt.)
Ik wens je veel succes en hoor graag t.z.t. hoe het verder gaat.

groet,
Theo

[color=#0000BF][/color]

[Harmaaah]

Hey Ariadne!

Ik heb toevallig in januari dit jaar een pacemaker gekregen.
Een DDD om precies te zijn, dit voor mijn bradycardie, Sick Sinus Syndrome.

Het sloop er bij mij ook in..
Denk dat het zo’n 6 jaar geleden is begonnen…
Had ik 1 tot 2 keer in het jaar last van rare wegrakingen.

Afgelopen jaar werd het steeds erger, ik was al tijden niet vooruit te branden en voelde me gewoon niet goed. Veel last van pijnen rondom m’n hart, spanning op de borst.
Uitendelijk vorig jaar november doorverwezen naar de Cardioloog.

Mijn huisarts gooide het eerst op hyperventilatie. Heb afgelopen jaar 4 wegrakingen gehad wat dus achteraf gewoon hartstilstanden waren.
Mijn langst gemeten hartstilstand was tijdens het tiltafelonderzoek. 30 seconden lang deed mijn hart niets! Geen escape ritme, niks! Uiteindelijk heb ik een stomp op m’n borst gekregen en daardoor ging m’n hart weer werken.

Uitkomst was onvermijdelijk, ik moest een pacemaker.
1 december was ik net 28 geworden.

Ik heb verder geen onderliggende problemen. Geen verauwingen in de aders.
Ze konden verder niks vinden. Ik weet wel dat ik als kind altijd een heel laag hartritme had, dus het kan zijn dat het bij mij gewoon aangeboren is en uiteindelijk 5 jaar geleden erger is geworden.

Ik heb door dit alles een behoorlijke angst ontwikkeld en kan maar weinig ‘lotgenootjes’ van mijn leeftijd vinden.

Ik zou zeggen, dring bij je huisarts aan op onderzoek, of via je Cardioloog.
Uiteindelijk moet er wel wat uitkomen.

Heel veel succes en ik ben benieuwd hoe het allemaal met je verder gaat!

Groetjes,
Harma

[Af11]

Hoi Ariadne,
(en hoi Lil),

Ik heb vrijwel hetzelfde als jouw.
Bij mij 40 in rust. Eigenlijk altijd ongeveer 75% (ook bij inspanning) van wat het normaal hoort te zijn.
Ik ben ook altijd moe. Moet halverwege de dag echt op de bank liggen en/of slapen ongeveer 45 minuten.
Nooit energie. Bij mij schijnt mijn hart voor de rest wel gezond te zijn volgens de cardioloog, maar is deze moeheid leefbaar. Dat is de hoofdvraag. Ook voor de cardioloog.
De cardioloog en ik kunnen maar geen beslissing nemen over wel of geen pacemaker. Ook omdat ik een grensgeval ben, net zoals jij denk ik.
Het gaat eigenlijk alleen maar goed als ik op de bank lig TV te kijken.
Dan heb je natuurlijk ook geen hoge hartslag nodig.
Hou je ons op de hoogte.

Hoi Lil. Jouw heb ik ook al gesproken op een ander forum over dit onderwerp.

Gr.
Af.

[Monique O]

Dag Allemaal,

Wat fijn dit te lezen en zo herkenbaar!
Bij mij sloop het er ook in en roep al heel lang tegen mensen dat ik op 75 % loop. Ik ben nu 36 en twee jaar geleden werd bij mij een hooggradig 2e graads avblock geconstateerd. Ofwel: bijna 3e graads. Een logische verklaring voor mijn vermoeidheid en later ook alle andere klachten zoals duizeligheid, zwarte vlekken en bijna in slaap vallen tijdens bezigheden. Mijn hartslag is in rust ook 40.

Ook ik heb op mijn 28e afgevraagd waarom ik niet kon, wat mijn leeftijdgenoten konden. Ik ben toen 7 uur op een dag gaan werken én een dag minder. En dat in een administratieve functie! In de loop van de jaren langzaamaan meer ingeleverd zonder ’t te merken. Pas na 2 zwangerschappen en de diagnose is het me haarfijn duidelijk wat ik heb ingeleverd.
Ook ik zat net als Af. met de cardioloog samen af te vragen hoe leefbaar de vermoeidheid is. Ik heb echter gister besloten dat ik het niet langer leefbaar vindt. Zeker de duizeligheid. De ademstoten waarmee ik soms wakker wordt en de vermoeidheid ben ik helemaal zat. Intussen heb ik het idee op 50% te lopen.
Ik vind het dan ook fijn te lezen dat er hier positieve ervaringen zijn met de pacemaker en het toenemen van energie. Want dat is toch wat ik hoop. Met 2 kinderen zou dat erg lekker zijn en ook het idee dat ik straks weer wat kan ondernemen zonder daarvoor in te leveren de dagen erna.

[Auteur]

Berichten