Hallo,
Na mijn 1e hartstilstand in 2005, heeft het zeker 1 jaar geduurd voordat ik weer vertrouwen in mezelf en mijn hart had. Ik woon op Mallorca, dus hier is de nazorg niet zo als in Nederland. Het enige wat ze mij gezegd hebben is iedere dag 1 uur wandelen. Zo ben ik ook begonnen, eerst vlak en toen een beetje in de bergen. Ook kon ik weer fietsen. Ik ging weer zwemmen, dat deed ik allemaal alleen. Geen angst meer.
Toen in 2009 ben ik met paardrijden begonnen. 1 uur per week. Na het paardrijden voelde ik me niet zo goed, het was alsof de aderen in mijn borstkast pijn deden, daarna ging dat weer over, ik ging ook weer verder met mijn andere bezigheden zonder te denken dat het misschien iets met mijn hart kon zijn.
Toen op een zaterdagmorgen voelde ik me niet goed, en ben naar de EHBO gegaan, daar kreeg ik weer een hartstilstand. Bleek dat de binnenste laag van de hartader zich had losgelaten en blokkeerde de bloedstroom, 3 stents geplaatst, alles gaat goed op het moment. Maar ik ben nooit meer op een paard gestapt, onbewust heb ik het idee, dat door die schokkende bewegingen op het paard die binnenste laag van die ader is losgelaten.
Misschien grote nonsens natuurlijk, maar toch??
Ik sport heel graag maar op het moment hou ik het weer bij mijn wandeling van 1 uur, in het vlakke, of een korte bergwandeling.
Geen al te grote inspanningen. Toch weer een beetje angst!!