Re-operatie mechanische aortaklep

[bert]

Nadat dr. Penn in 2003 bij mij op 46-jarige leeftijd een mechanische aortaklep (St. Jude, 21 mm) heeft geplaatst nadat mijn eigen klep ineens was geen lekken en ik dacht: “zo, gerepareerd, nou ben ik er vanaf”, bleek mijn lichaam de laatste 2 jaar ineens littekenweefsel aangemaakt te hebben waardoor de klep te nauw werd en j.l. mei vervangen moest worden. Tja, nu kon ik niet meer ontkennen dat ik toch echt hartpatiente was.

De eerste klep was al vrij klein, 21 mm, dus mijn behandelend cardiologe in Boxmeer verwachtte dat men nu een grotere klep zou plaatsen.

Ivm plaatsgebrek is echter een nog kleinere klep geplaatst: St. Jude 19 mm. Omdat er nogal wat complicaties zijn opgetreden bij deze operatie, (aneurysma aorta waardoor 2e operatie zelfde dag noodzakelijk was en vervolgens totaal AV-block, zodat 2 weken later ook nog een pm DDD werd geplaatst) maak ik me nu wat zorgen voor het geval mijn lichaam nog een keer littekenweefsel gaat aanmaken. Niemand kan mij natuurlijk vertellen of dat gaat gebeuren of niet.

Zijn er mensen die dat al eens meegemaakt hebben? Ik hoor het graag.

Groeten,
Francie.

[Elsje]

Dag Francie,

Ja, ik heb het ook meegemaakt, maar dan met een biologische klep in tricuspidalispositie. Ik ben in april 2009 geopereerd en heb een klepreparatie gehad. Dat ging binnen een half jaar mis, de reparatie bleek kapot tijdens de volgende OK in juni 2010. In Antwerpen kreeg ik toen mijn eerste bioklep die na een jaartje overwoekert met weefsel bleek tijdens mijn derde OK in november 2011. Op dit moment lekt ook die klep weer graad 3, heb ik Pulmonale Hypertensie ontwikkeld, die de oorzaak van de lekkende klep zou moeten zijn, maar zelf denk ik dat ik daarbij opnieuw littekenweefsel op de klep heb ontwikkeld. Nog eens opereren zou natuurlijk gekkenwerk zijn, dus nu is het afwachten hoe één en ander gaat verlopen.

Groetjes, Elsje.

PS: Ook ik ben sinds mijn 2e OK in het bezit van een pacemaker door AV-blok. In eerste instantie DDD, inmiddels omgezet naar VVI tijdens de derde OK.

[Francier1]

Hallo Elsje,

begrijp ik het goed dat je nu al 3x geopereerd bent! Heftig zeg. En hoe gaat het herstel na elke operatie?
Mij hadden ze nl. verteld dat een 2e operatie er steviger in kan hakken. En inderdaad, de laatste keer (vandaag 3 maanden geleden) zijn er een aantal complicaties geweest en heb ik uiteindelijk 2,5 week in het Catharina gelegen.
Het herstel thuis gaat echter veel sneller dan 10 jaar geleden, terwijl ik toen pas 46 was. Destijds heb ik erg veel last gehad van mijn spieren in nek, schouders en rug, waarschijnlijk omdat toen het lichaam nog werd afgekoeld naar 33 graden en dat hebben ze nu niet gedaan. Bovendien had ik vorige keer een werkgever die heel vervelend reageerde op en tijdens mijn ziekteperiode, terwijl ik nu een werkgever heb van wie ik alle medewerking krijg. Verder heb ik “het mentale proces” toen al doorgemaakt en hoewel ik natuurlijk van tevoren best opzag tegen de operatie, hoefde ik nu geen rouwperiode meer door te maken. Dus al met al voel ik me nu beter dan 10 jaar geleden. Deze week ben ik zelfs al voor de 3e week “aan het werk”, weliswaar slechts 2 x 2 uur per week, maar destijds ben ik pas na 3,5 maand naar het werk gegaan. Ik ben benieuwd hoe het herstelproces bij jou is verlopen na elke operatie. Ik hoor het graag, tenminste, als je dat wilt laten weten.

[Anoniem]

Hallo Elsje

Las dat je ook een Pulmonale Hypertensie hebt.
Dat is bij mij half jaar geleden vastgesteld.

Ze keken nogal ernstig.
Daarna zeiden ze het valt wel mee…we doen er nog niets mee.
Nu via jou hoor ik wat de oorzaken kunnen zijn.

Zoals je weet lekken bijna al mijn kleppen weer na de operatie.
Je hebt het over littekenweefsel, dat is nieuw voor mij.
Zal het bij mijn volgende afspraak eens navragen.
Krijg een andere cardioloog.
Mijn cardioloog heeft een burn out.

Nieuwe bezems vegen schoon, ben benieuwd.
Had een slecht contact met de vorige cardioloog.
Krijg wel de mogelijkheid als de volgende cardioloog niet bevalt of als er geen klik is….ik vrij ben een ander te kiezen.

Leuk je weer eens te horen in hartgenoten.
Hartegroet
Cesarina

[Elsje]

Hallo Francie,

Eigenlijk ben ik m.n. na de 2e en 3e operatie goed hersteld, behalve dat ik bij de 2e operatie de fikse complicatie kreeg dat ik ’s nachts met spoed een noodpacemaker kreeg. Daarna vond ik beide keren het herstel vlot gaan. Ik heb dan ook geen bijkomende problemen als suikerziekte, longproblemen, hoge bloeddruk of cholesterol, etc. Ik heb met name de eerste keer erg veel last van spierpijn in rug,nek en borstkas gehad, de tweede keer niet, en de derde keer weer wat meer. Na mijn eerste operatie heeft het herstel wat langer geduurd omdat ik in eerste instantie erg veel vocht vast hield, maar na een half jaar ging ik toch met sprongen vooruit, en werd ik conditioneel stukken beter dan ik de afgelopen 20 jaar was geweest. Daardoor ben ik de 2e en 3e operatie gewoon conditioneel minder slecht ingegaan, en toen de klep hersteld was en het hart normaal kon functioneren ging het als een speer. Ik vind de 6 weken revalidatie altijd dat je per week zichtbaar vooruit gaat, en daar krijg ik zoveel energie van dat ik heel gemotiveerd ben. Verder let ik erg op mijn voeding (zoutloos) en sport nu nog steeds zoveel mogelijk 3x per week, al gaat dat ondertussen weer op een veel lager pitje.Na een maand of 3 was ik conditioneel altijd wel helemaal hersteld. Wat je verteld over het mentale proces is voor mij ook heel herkenbaar. De eerste keer was het echt wel heel erg zwaar, een soort van rouwproces, de strijd met jezelf omdat je kinderen nog zo jong zijn (bij de eerste OK waren ze 6 en 8 jaar), angst om dood te gaan, etc. De 2e en 3e keer was dat heel anders, een deel van dat proces had ik al gehad, en toen was ik er wat gelatener onder, al maak je je ook dan wel druk hoor. Van mijn 1e en 2e OK is het verhaal terug te vinden op deze site. Als je mijn naam aanklikt kom je op mijn profiel, en onderaan kun je dan mijn hartverhalen aanklikken en lezen. Als je nog vragen hebt hoor ik het graag.

Groetjes, Elsje

PS: Cesarina, fijn om ook even wat van jou te horen. Inderdaad, nieuwe bezems vegen schoon, dus best even goed als er eens een andere cardioloog naar je kijkt. Het littekenweefsel is trouwens zoals Francie ook al zegt een heel zeldzaam voorkomend euvel hoor! Maar, het is zeker de moeite van het navragen waard. En Pulmonale Hypertensie is heel heftig en progressief als je het googled, maar wat ik begrijp is het in ons geval anders, omdat de oorzaak een hartprobleem is. Als het vanuit de longen ontstaat is het probleem groter naar het schijnt.

[Auteur]

Berichten