Hallo Edith.
Het is heel moeilijk om die angst kwijt te raken, ik ben zelf hartpatiënt, maar ben b.v. Al in paniek als mijn man maar griep heeft, hij heeft nu trombose, en elke keer als hij geprikt wordt zit ik met spanning heel de middag te wachten, want als het niet goed is wordt je gebeld door de trombosedienst, dus begrijp ik jou angst heel goed, maar echt helpen kan ik je niet, net wat ik zeg, ik ben de hartpatiënt maar ik heb de angst dat er wat met mijn man gebeurt. Maar het lucht wel op om er over te praten en dat kan hier heel goed, dus als je wilt, kun je altijd bij mij terecht, en kunnen we samen proberen met die angst om te gaan, ondanks dat ik zelf de patiënte ben, maak ik me meer zorgen om mijn man dan om mijzelf.
Ik wens je veel sterkte en je weet het, wij op dit forum zijn er om alkaar te helpen en te steunen, heb ook lotgenoten op Facebook, daar is het meer privé, ik weet niet of jij ook FB hebt, maar daar kunnen we elkaar ook helpen.
Tegen mij zeggen de mensen altijd.
De mens lijdt het meest, door het lijden dat hij vreest
Lieve hartegroet Nesia.