pace maker

[bert]

Ik ben nieuwe op deze site.heb heel onverwachts net na mijn 50ste verjaardag een pace maker gekregen. Ben eens aan het rond kijken, want ik loop :angry: toch wel tegen een heleboel zaken aan.

[Roland]

Hallo Bastienne,

Welkom op dit forum. Er zijn genoeg lotgenoten dus stel je vragen.

Hartegroet,
Annemarie

[rhlustgraaf]

Ook ik heb een pacemaker. Geweldig apparaat. Wel vaak moe. Plaspillen om het vocht weg te werken, vooral bij de enkels. Ook heb ik 6 bypasses en 2 nieuwe hartkleppen. Ondanks mijn leeftijd van 80 jaar, 55 jaar getrouwd, zijn wij nog werkzaam als beheerder van een kampeercentrum. Geen tijd om te denken of ik wat voel. Wel ‘s-middags een half uurtje rusten/slapen. Leef gelukkig en laat alles over je heeb komen, want……..je kan er niets aan veranderen. Donderdag moet ik voor controle van de pacemaker en hoor ik van de cardioloog hoeveel keer de pcemaker heeft gewerkt.

[..Jacob..]

Respect, zoveel op je pad en dan de leeftijd en nog zo actief.
Een voorbeeld voor velen

[laura52]

Hallo,
Ik ben nieuw op deze site en dit is misschien een goede plek om mijn verhaal te vertellen en antwoorden te krijgen,
Ik woon sinds december 2011 in Duitsland, en mijn eerste controle hier van mijn vernauwde aortaklep was in januari van dit jaar. De arts hier constateerde een te grote vernauwing en ik moest z.s.m. geopereerd worden. Die operatie heeft plaatsgevonden op 23 juli jl. en daarna is geconstateerd dat het elektrische deel van mijn hart beschadigd was door het innaaien van de klep. Ik moest een pacemaker. Die is 4 dagen na de hartoperatie geïmplanteerd.
Na de operatie ben ik 10 dagen in het ziekenhuis gebleven en daarna 3 weken in de Reha, zoals hier in Duitsland gebruikelijk is. Dat heeft me wel wat goed gedaan, ik heb er gesport, en ik heb vele lezingen aangehoord over alles wat met de operatie en gezond leven te maken had.
Na 4 weken is mijn pacemaker gecontroleerd, en men zag dat mijn hart zelf weer werkt, met 70 slagen per minuut, hoewel nog wel onregelmatig. Mijn pacemaker is toen lager ingesteld. Maar sinds afgelopen zondag ben ik ineens weer heel erg kortademig bij inspanning. Ik heb maandag de hele dag op de eerste hulp in het ziekenhuis doorgebracht, het grootste deel van de tijd met wachten. (Daar kunnen ze hier ook wat van, de wachtkamers zitten overal vol en het wachten duurt eindeloos). En de uit onderzoeken van maandag is niks gebleken wat de kortademigheid verklaart. Maar men heeft mij alleen in rust onderzocht. Daarom ben ik gisteren nog eens naar het ziekenhuis gegaan, en heeft een arts er nog eens naar gekeken, maar nogmaals alleen in rust, heeft hij een echo gemaakt.
Nu is het advies dat ik een 24 uurs ecg laat maken. Dat kan a.s maandag gebeuren.
Mijn vraag aan iedereen op dit forum is, of er meer ervaringen met deze klacht zijn, en hoe mijn vooruitzichten zijn. Alvast heel veel dank.
Laura52

[Elsje]

Hallo Laura,

Heb dit ook meegemaakt. Pacemaker na klep-operatie. Pacemaker ingesteld op 50 ondergrens omdat mijn hart tijdens de OK goed werkte. Toen ik na mijn OK wakker werd en uit bed moest was ik ontzettend moe en beroerd. Pacemaker nagekeken, en op een ondergrens van 70 gezet, omdat mijn eigen hartslag niet boven de 50 uitkwam. Ik voelde me binnen het half uur beter. Enkele weken na ontslag kwam ik weer geen meter vooruit. Heel moe, en elke inspanning te veel. Toen bleek dat mijn hart niet meer zelf versnelde bij inspanning.De “bewegingssensor”van de pacemaker is toen aangezet, zodat als de pacemaker voelt dat ik beweeg hij mijn hartslag op laat lopen, en sinds die tijd gaat het prima. Ik zou je dus een afspraak met de pacemakertechnicus adviseren.

Succes, Elsje.

[laura52]

Dank je wel Elsje, voor je reactie.
Ik heb zitten googelen op de site van de pacemakerfabrikant, maar ben niet veel wijzer geworden. Veel te veel technische termen.
Ik wacht nu maandag maar af, en ik hoop dat na het 24-uurs ecg de artsen wakker worden en gaan kijken naar mijn hart bij inspanning.
Ik meld me dinsdag weer, als ik (hoop ik) meer weet.

groeten,
Laura52

[sofie]

Hallo Laura
Misschien moet je even googlen op rate respons.
Medtronic heeft een vrij duidelijk Nederlandse patiënten informatie site, je kunt ook mailen of bellen met vragen.
Voor een bewegingssensor maakt het niet veel uit bij welke pacemakerfabrikant je kijkt
succes!
groet
Sofie

[laura52]

Hallo Elsje,

Sorry voor de late reactie. Mijn pacemaker is inmiddels ook ingesteld op beweging, de technicus heeft alles aangezet wat er aangezet kon worden. Mijn hart gaat nu wel mee met beweging, maar wel met een vertraging. Als ik vanuit zittend op de bank ineens de trap oploop kom ik wel weer hijgend boven aan. En heuvels oplopen gaat toch nog niet zo goed.Op de hometrainer zie ik dat mijn hart wel versnelt, maar met heel veel moeite hoger dan 100 slagen p/m komt, terwijl ik een hogere hartslag nodig heb om voldoende zuurstof te krijgen. De pacemaker is ingesteld op 60 tot 130 slagen. De hometrainer gebruik ik veel te weinig, ik ben niet zo’n sporter en misschien ook niet zo;n doorzetter. Misschien weet jij of er nog kans op verbetering in zit. Ik heb aan de huisarts gevraagd, maar die zei wat ik nu eigenlijk nog wilde, 100 slagen is toch genoeg. Al met al ben ik wel teleurgesteld over de operatie, ik had gehoopt me beter te voelen, en gewoon fluitend de heuvels op de lopen. Maar misschien zit er niet meer in.

Groeten,

Laura

[Elsje]

Hallo Laura,

Als ik het me goed herinner moest ik in het begin ook even wennen aan het iets vertraagd reageren van de pacemaker. Het is natuurlijk niet exact hetzelfde als je eigen hart werkt, maar het benaderd het wel heel erg, en ik merkte na een paar weken of max. drie maanden denk ik geen verschil meer. Mijn pacemaker is ingesteld op 70-130 slagen, en het klopt dat je hartslag bij fietsen al dan niet op de hometrainer eigenlijk te weinig oploopt om voldoende zuurstof te krijgen. Ik vind nu na 3 jr het fietsen ook nog altijd wat lastiger dan wandelen. Maar het klopt wat je huisarts zegt, in principe is een hartslag van 100 voldoende om in het dagelijks leven goed mee te kunnen functioneren, en de top moet je gewoon niet verwachten. Ik heb nu even je achtergrond niet spits, maar ik ben in 20 jaar zachtjes achteruitgegaan en kon de laatste jaren alles alleen met heel grote inspanning, en veel kon ik helemaal niet meer. Ik vond het dus een gigantische verbetering, en voelde het alsof ik ineens normaal kon functioneren. Als het bij jou vrij snel is gegaan met je klep, en je had nog een vrij normale conditie, dan kan het voor jou natuurlijk als minder dan voorheen aanvoelen. Misschien is dat het verschil? Verder kun je door regelmatig bewegen misschien nog wat aan je conditie doen, en dat hoeft echt niet alleen door te sporten als je daar niet van houdt. Je kunt ook zelf gewoon vaker de fiets pakken of wandelen, de trap nemen in plaats van de lift, etc. Ik hoop dat er of nog wat verbetering in komt, of dat je op den duur kunt accepteren dat het nooit meer als tevoren zal worden, maar dat er nog goed mee te leven is.

Succes en groetjes, Elsje.

[Elsje]

PS: Je hartslag loopt bij fietsen minder op dan bij wandelen doordat je lijf minder beweegt, en dus de bewegingssensor een lagere hartslag afgeeft dan je zou willen. Probeer maar eens tijdens het fietsen heen en weer te wiebelen, dan merk je waarschijnlijk dat je hartslag wat meer oploopt, maar de 130 slagen bij fietsen redt je niet hoor, wel bij stevig doorwandelen.

Groetjes, Elsje.

[laura52]

Hallo Elsje,

Dank je wel voor je snelle bericht. Ik heb veel aan ervaringen van lotgenoten, van de artsen word je niet veel wijzer.

Ik was er inderdaad voor de operatie niet zo slecht aan toe, hoewel het heuvel op lopen wel moeilijker ging, maar dat hoefde in Nederland natuurlijk niet zo vaak als hier. En (tegen de wind in) fietsen ging me al van jongsafaan niet zo goed af.
In Nederland was het bij elke tweejaarlijkse controles altijd nog goed. De noodzaak van de operatie overviel me nogal, maar ik dacht dat de artsen het wel goed zouden weten, en vooral dacht ik dat ik na de operatie weer als nieuw zou zijn. Dat had een collega van mijn man me verteld, na zijn mitralisklepoperatie. Dus dat dat niet zo is is een teleurstelling, en ook het hebben van een pacemaker was ik niet op voorbereid. Maar ja, het is niet anders.
Misschien vind je me wel te somber, maar het gevoel van balen over wat me is overkomen, zonder goede voorbreiding en voorlichting, overheerst nogal.

Ik wens jou een heel gelukkig en gezond 2014, en misschien hoor ik nog eens van je.

Groeten,

Laura

[Auteur]

Berichten