ook maar even voorstellen

[bert]

Hallo allemaal

De naam erfgeval is afgeleid van ” het is erfelijk” en daar moest ik het masr mee dien 😉

Ik ben 40 …ok bijna 41 jaar. En alleenstaand , geen kinderwens.

Op de zondagavond voor kerst 2013 zat deze dame lekker op de bank tv te kijken en had mezelf een keer getrakteerd op wat borrelhapjes ….helaas weet ik tot op heden niet of deze ook lekker waren.
Ik stond op om iets te pakken en toen werd ik draaierig, kan gebeuren als je te snel bent, alleen ging het niet weg en ging ik me steeds gekker voelen , het gevoel dat je flauw valt , maar je valt niet….ik heb alle standjes gehad maar het gevoel werd alleen erger…toen heb ik 112 maar gebeld want ik had zoiets dit krijgt alleen een arts weg .

Affijn half jaar (voor mijn gevoel dan) wachten op de taatuu auto en daar waren ze dan….
Met veel moeite deur geopend….gele mensjes naar binnen….konden ze niets zien op het hartfilmpje…ok dan moest het wat anders zijn….aangezien ik toch zo raar was ,namen ze me toch maar mee…ik zelf 4 trappen af en in tatuu auto gaan liggen de twee mensen liepen wel mee hoor…roestig aan naar het ziekenhuis eerste harthulp… nou werd ik aangesloten op de monitor en die ging aan en ik ging uit… gereanimeerd …raar om daarna dus weer bij te komen…hoor je daar gaat ze weer ik wie? Gedefribileerd en weer terug in de tatuu , deze keet met tatuu aan naar nieuwegein en met spoed gedottert.
Ik heb nooit geen voortekenen gehad
Nu half jaar verder …pompfunctie linkerkamer is nog 18% en ik laat binnenkort op aanraden van de cardioloog een icd plaatsen……

Mijn leven is van zeer veel en hard werken en daarnaast 3x per week sporten , gegaan naar een heel laag pitje….en daar ben ik nog niet aan gewend….

In ieder geval weer een kort verhaaltje wat mij kennende dus weer veel te lang is geworden.
Ik hoop hier nog veel ervaringen te lezen .

Grtz erfgeval :laugh:

[..Jacob..]

Welke zondagavond voor kerst 2013, want dat zijn er zoveel 🙂 .
Welkom bij de club, helaas.
Je hebt alle tijd om te herstellen, neem aan dat je nu in het ziektetraject zit, deze duurt maximaal 2 jaar en je hebt waarschijnlijk al met de arbo te maken gehad.
Zo van uit een werksituatie thuis komen te zitten is ook niet gemakkelijk, kan er zelf ook nog steeds niet goed aan wennen.
En je wereld wordt ineens zoveel kleiner.
Sterkte en beterschap de komende tijd.

[erfgeval]

hoi jacob 🙂

de laatste zondag voor de kerst.
ik werk al een tijdje halve dagen met fysieke hulp
de ARBO arts loop ik ook bij ja maar wat er allemaal nog gaat gebeuren en hoeveel uur ik moet gaan werken geen flauw idee van…eerst de operatie afwachten en dan weer tijdje thuis met muren gaan vechten dan 😉

[..Jacob..]

Nou de laatste zondag voor kerst 2013 duurt nog een paar maandjes hoor. 🙂
[quote]weer tijdje thuis met muren gaan vechten dan [/quote] tja dat gevoel ken ik van 6 dagen per week meer als 50 uur werken naar permanent thuis gegaan 🙁

[erfgeval]

Hahaha ..het zal een stuk fijner zijn ja als we konden voorspellen wanneer iets gebeurde, dan konden we het nog proberen te voorkomen en hadden we ook niet zo’n last van die muren 🙂

[erfgeval]

[animal]

Hallo
Dat is een heftig verhaal.
Ik heb zulke angsten niet hoeven mee maken omdat ik wegens aanhoudende vermoeidheid en het overlijden van mijn broer aan de hart onderzoeken ben begonnen.
Maar ik denk dikwijls dat mijn broer er voor gezorgd heeft dat ik er nog ben ,want als ik die onderzoeken niet had gehad was het uiteindelijk toch een keer mis gegaan ,en het loopt niet altijd goed af.

Ik kan je alleen maar veel sterkte toe wensen de komende tijd.
en werken moet wel het laatste zijn waar je aan denkt.
Probeer voorlopig te genieten van elke dag en alleen maar leuke dingen te doen.
Groetjes Ad.

[Biebs]

Heftig! Benieuwd hoe het nu met je gaat?

Gelukkig hier niet op die manier erachter gekomen maar ook hier een gevecht met muren die maar niet overwinbaar lijkt te zijn.

[erfgeval]

Hi Biebs

Nou ik ben ondertussen in het geweldige bezit van een ICD (eind sept 2013)
Die is af en toe nog irritant daar onderhuids…misschien beweeg ik wel teveel, als ik lang stil zit dan voel ik er niks van.
Verder ben ik weer aan het revalideren, en ben nu duidelijk na de ingreep nog minder energiek dan ervoor….dus de sportschool word stop gezet , aangezien ik nooit meer op dat niveau mag sporten.
Korte voorstelling geven, de arm en beenspieren zouden dan goed getraind zijn, naar de hartspier gaat dan de tegenovergestelde kant op. Dus keuzes maken.
Ik denk dat ik wel blijf sporten na de revalidatie in het ziekenhuis. Dan zit ik iig goed.
Verder werk ik gelukkig weer na de ingreep voor de 4e week 3 uur per dag.
En ik moet heel erg op de zoutinname letten.

Dus ik hobbelt nog steeds rond :-)))

Grtz erfgeval

[Biebs]

Gelukkig wel ja!

Maar waar je het ene laat heb je weer ergens anders iets voor terug. Minder kunnen sporten houdt wel in dat je er nog gewoon bent en andere dingen kunt doen. Geniet van de dingen die je nog wel kunt. Hier, ondanks een vrij simpele afwijking, ook zo mijn beperkingen.

[Auteur]

Berichten