nieuwe hartklep en verwijdering hartzak
- Dit onderwerp bevat 9 reacties, 6 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 10 jaren, 2 maanden geleden door Steven40.
-
AuteurBerichten
-
bertSleutelbeheerder
Als gezonde en fanatieke sporter dacht ik na een plotselinge en onverwachte klep vervanging dat ik weer als vanouds werken en sporten kon voortzetten. Al na enkele maanden ging herstel minder goed. Dat bleek later het gevolg van een verstijving van de hartzak. Inmiddels is deze grotendeels verwijderd en werk ik aan herstel.
Dat mijn fysiek en mentaal functioneren zo zou kunnen veranderen heb ik nooit kunnen vermoeden. Herstel gaat tot nu toe heel langzaam en erg moeizaam. Ik tast nog in het duister hoe het verder zal gaan komende tijd met herstart van werken en sporten.
Ik zou willen weten of anderen soortgelijke ervaringen hebben en wat ik kan verwachten? Wie weet uit eigen ervaring dat verwijdering van een hartzak op termijn positief zal werken? Wie heeft adviezen wat ik kan doen om mijn herstel te bevorderen?
DittieDeelnemerJemig, waarom zo’n haast!
Ik heb een nieuwe hartklep en ben na een jaar weer gaan hardlopen, en rustig opbouwen! Ik heb nu al een paar keer om mij heen gezien dat als je zo graag en zo snel weer begint het tegen je gaat werken. Een vriendin met ook een mech.klep heeft er 2 jaar over gedaan nadat ook zij te snel weer fanatiek is begonnen en moest ook dit bezuren, en na een geruime tijd weer kon gaan sporten. Net als een goede vriend met een bio-klep; ook weer snel willen hardlopen => boezemfibrilleren => kan nu niet meer hardlopen!
Dus, alsjeblieft, doe normaal en rustig aan. Rustig opbouwen, want je conditie etc is nul! na deze ingreep. Je hebt het al moeten bezuren met je hartzak, wat komt hierna?
Het leven bestaat niet uit sporten alleen, misschien is het wel een les!
Sterkte EdithAnoniemInactiefVoor de operatie was ik fanatiek sporter. Daarna kan ik niet meer dan rustig en langzaam bewegen en dus helemaal niet snel hardlopen.
Voor en na de operatie heb ik ervaren dat er veel meer is dan alleen sporten. Dat is vanzelfsprekend voor mij en daarom niet vermeld in mijn bericht.
Voor bevordering van herstel is regelmatig gewezen op de positieve rol van bewegen.animalDeelnemerHallo .
Bewegen is inderdaad goed ,maar fanatiek sporten is iets anders.
Ik weet niet of je ook revalidatie hebt gehad ,maar dan hebben ze je geleerd dat een half uur per dag bewegen voldoende is. En dan wordt er met bewegen bedoeld lopen of fietsen ofzo maar dan op zo’n mannier dat je hartslag minimaal 70 % is van wat je maximaal bij je leeftijd mag hebben.
Een halfuurtje stevig fietsen lijkt me ook beter en is minder belastend voor je lichaam .
Ook moet de optredende vermoeidheid daarna binnen een half uur over zijn ,anders heb je te hard getraind.
Je moet proberen je nergens meer druk over te maken ,alleen dingen doen die je leuk vind en je vooral rustig houden. Ik heb na mijn operatie de woorden “snel”en “vlug” volledig uit mijn woordenboek geschrapt.
Werken moet wel het laatste zijn waar je aan denkt.
Groeten AdanimalDeelnemerHallo .
Bewegen is inderdaad goed ,maar fanatiek sporten is iets anders.
Ik weet niet of je ook revalidatie hebt gehad ,maar dan hebben ze je geleerd dat een half uur per dag bewegen voldoende is. En dan wordt er met bewegen bedoeld lopen of fietsen ofzo maar dan op zo’n mannier dat je hartslag minimaal 70 % is van wat je maximaal bij je leeftijd mag hebben.
Een halfuurtje stevig fietsen lijkt me ook beter en is minder belastend voor je lichaam .
Ook moet de optredende vermoeidheid daarna binnen een half uur over zijn ,anders heb je te hard getraind.
Je moet proberen je nergens meer druk over te maken ,alleen dingen doen die je leuk vind en je vooral rustig houden. Ik heb na mijn operatie de woorden “snel”en “vlug” volledig uit mijn woordenboek geschrapt.
Werken moet wel het laatste zijn waar je aan denkt.
Groeten AdAnoniemInactiefInmiddels is de hartrevalidatie afgelopen. In een ziekenhuis bij de afdeling fysiotherapie heb ik onder toezicht een herstart gemaakt om weer te bewegen. De periode duurt na de operatie doorgaans zes weken. Daarbij koos ik niet om een programma voor fietsen te volgen. Ik fietste geregeld naar het ziekenhuis in een zeer rustig tempo en zonder haast.
De cardiotraining begon ik met vijftien minuten op de loopband en tien op een roeiapparaat. Met lopen bouwde ik langzaam op naar een stevig wandeltempo. Het resutaat was meestal minder dan 70% van mijn maximum van voor de operatie. De laatste week probeerde ik na elke anderhalve minuut wandelen nog een halve minuut rustig in hetzelfde tempo ontspannen te rennen. Helaas voelde dat totaal niet prettig voor mij.
Op de roeistoel kon ik andere spieren gebruiken zonder teveel van mijn beperkte krachten te gebruiken, zoals bij rustig hardlopen. Tenslotte deed ik enthousiast mee met een groepsspel. Het ging prima als ik alleen op het meest langzame tempo meedeed. Maar na intensieve inspanning werd dat teveel en moest ik tijdelijk afhaken. Ook bij andere activiteiten merkte ik dat intensief bewegen nog niet haalbaar is. Daarom voorlopig niet sneller.
Na de hartrevalidatie op rustig basisniveau is de vraag waarom mijn bewegen nauwelijks verbeterd is. Opties zijn dat mijn hart nog niet in staat is om meer te presteren of dat er andere beperkingen zijn waardoor ik geen grote inspanning kan leveren dan op een laag basisniveau.AnoniemInactiefEnkele maanden herstel zijn voorbij. Er is gezocht naar oorzaken van de vermindering van mijn mogelijkheden om te bewegen. In rust kon mijn hart normaal werken en kan ik langzaam actief zijn. Daar ben ik blij mee. De beperkingen ervaar ik elke dag. Hiermee zal ik proberen te leren leven. Inmiddels is alles gedaan om mijn hart te laten werken. Na twee zware ingrepen kan mijn lichaam niet meer doen wat voorheen mogelijk was.
Naderhand is gebleken dat bij inspanning hartritmestoornissen zijn opgetreden die levensbedreigend kunnen zijn. Voor noodgevallen is een ICD geplaatst. Medicatie kan helpen om stoornissen te voorkomen. Op termijn is het afwachten wat de gevolgen zijn bij extra inspanning.
markymark70DeelnemerHallo Steven,
Hoe is het nu met je?
Heb zelf in 2010 een bentall operatie gehad, samen met een pericardectomie.
Door een complicatie ook nog een pacemaker gekregen(AV-blok).
Het heeft mij 3 jaar gekost om weer helemaal fit te worden.
Ben 10 kilo afgevallen en doe cardio (hometrainer) 3maal per week.
Voor de operatie heb ik meer dan 20 jaar aan krachtsport gedaan.
probeer nu zo gezond mogelijk te eten en merk dat ik nog steeds fitter aan het worden ben.
In het ziekenhuis waar ik nu kom,weten ze niet veel over mensen met een pericardloos hart.
Je moet zelf elke keer opletten dat ze bepaalde symptomen of CT-scans verkeerd inschatten.
Ook bij de pacemaker controles moet je opletten dat ze je pacemaker instellen voor een actief persoon en niet voor een opa (ben 43 jaar).
Zou graag met je ervaringen uit willen wisselen,want ik kom nergens mensen tegen met de zelfde operaties die wij hebben gehad.
Mvgr MarkAnoniemInactiefNa de implantatie van icd en draden herstartte ik mijn bewegen thuis. Zwemmen moest ik een tijd stoppen maar kon daarna wel rustig. Voor een vervolg van hartrevalidatie werd ik door de cardioloog verwezen naar voor mij meer doelgerichte begeleiders. Zij hebben meer aandacht voor persoonlijke begeleiding.
Nu richt de training zich op korte pieken en langer herstel met als doel verschil te voelen tussen inspanning en rust. Juist dit laatste komt continue terug als bewustwording. Het gehele team is daarop gericht. Dat werkt goed. Steeds hoor ik de vraag hoe zwaar het is, of het minder moet of meer kan en of ik voldoende herstel neem. Dit zijn de vragen waar het om gaat.Steven40GastBegin vorig jaar is pas na een second opinion pericarditis vastgesteld. Sindsdien is mijn niveau van bewegen laag gebleven. Wel geeft herstel inmiddels meer positieve beleving dan de afgelopen jaren. Dat is mooi resultaat. De toegevoegde waarde van meer intensieve hartrevalidatie is voor mij van grote invloed. Snel bewegen en haasten kan ik niet meer. Dat is een gevoelig verlies. Wat ik nog kan moet ik zelf ondervinden. Voor herstel is rusten belangrijker dan teveel inspannen. Mijn marathons en triatlons beleef ik als mooie herinneringen. Het is goed te lezen dat anderen meer kunnen na dergelijke ingrepen. Voor mij werkt dat blijkbaar anders. Mijn werk heb ik in deeltijd hervat. Als het lukt tot mijn pensioen. Het begon allemaal 3 jaar terug met een klepvervanging en goede vooruitzichten. Dat heeft anders uitgepakt. Tijdig ingrijpen na de plaatsing van de klepprothese had mogelijk veel ellende kunnen voorkomen.
-
AuteurBerichten