Even voorstellen ik ben marfa
Het is 10 oktober 2009 en hier wil ik mijn verhaal kwijt.
Op 31 augustus ben ik opgenomen in Leiderdorp voor een kaaktransplantatie.
De dag begon wel met stres ik was als de dood voor de operatie . Al die tijd was ik er niet bang voor maar die dag .
We gingen al vroeg van huis weg en was er ook veels te vroeg. Meer dan een uur maar toen begon ook de spanning te stijgen.
Ik zou om half tien naar de operatiekamer gaan maar het wed half elf ,op een gegeven moment zei ik : Nog even en dan ga ik weer .
Maar was ik er mee opgeschoten ik denk het niet.
Dus ze kwamen me halen voor de operatie ik had het koud en was op van de zenuwen. Onderweg kreeg ik een warme deken. En mijn lieve man liep mee tot de deur. Wat had ik hem graag bij me gehad.
Binnen aan gekomen werd er een infuusnaald aangebracht dat ging verkeerd en een tweede poging werd er gedaan .Die ging wel goed .Maar ik kreeg mijn benen niet stil en ik jankte wat . Deed ik er wel goed aan.
Je ligt wat te wachten je weet niet wat er gebeurt. Ik werd gehaald voor de operatie door een jonge man . Die vroeg me over de vakantie dat gesprek liep goed en toen zei hij hou dat moment vast ik nog wat terug willen zeggen maar pats weg was ik.
Ik weet wel dat het 10 over half twaalf was.
Maar toen ik wakker werd dat is voor mij nog steeds een raadsel het was voor vijven en er liepen mensen om me heen en er werd niets verteld.
Ik vroeg is het niet goed gegaan het is niet goed he maar niemand antwoordde mij .Tot de narcotiseur me vertelde dat er hartritmestoornissen waren opgetreden.
Ik werd gehaald en zag dat het vijf uur was het eerste wat ik dacht is dat mijn man er niet zou zijn. Maar hij stond op me te wachten. Ik huilde en zei het ging niet goed stoornissen aan mijn hart.
Maar ik zei ga maar naar huis en we zien het wel. Maar na een half uur belde ik hem dat ik naar een andere afdeling ging .
Ik ging toen naar afdeling hartbewaking.
Huilende vroeg ik was is er gebeurt .Je hebt een infarct gehad op de operatiekamer.
Daar lag ik dan ik weet niet wat het is hoe het voelt een infarct.
Ik weet wel dat er heel vaak bloed geprikt werd.
Ik ben gedottert en heb een stent in mijn kransslagader.
Nee ik heb geen angst ik heb het niet bewust meegemaakt.Maar ik heb wel angst wat is het om een infarct te krijgen.Ik ben nog steeds er niet uit wat is er precies gebeurt.
Nu heb ik al mijn vragen op een brief geschreven en vragg het volgende week aan de cardioloog.
.
