Mijn partner wordt geopereerd, help, hoe gaan we hiermee om?

[bert]

Hallo allemaal,

Ik ben nieuw hier, fijn dat er toch overal een forum voor bestaat tegenwoordig.
Mijn vriend, 39 jaar, wordt binnen nu en 6 weken geopereerd. Hij krijgt een nieuwe bioklep en aortawortel. Ik zal in het kort zijn verleden proberen te vertellen. Op vrij jonge leeftijd heeft hij een wond aan zijn hand gehad, wat bij een klein wondje begon, eindigde in een beschadigde hartklep. Hij heeft toen een donorklep gehad. Helaas stootte zijn lichaam deze klep af en moest hij aan een nieuwe klep. Hij heeft toen een mechanische klep gekregen. Heel stom 2 weken zijn medicijnen vergeten in te nemen en een hersenbloeding gehad, vrij zwaar, maar hij is hier gelukkig vrij goed vanaf gekomen. Een jaar geleden bleek dat zijn aorte wortel verwijd was. Nog niet zo wijd om met spoed te behandelen, maar er moest wel iets aan gedaan worden. Begin dit jaar weer op de EHBO, met klachten van een hersenbloeding, verschillende foto’s gemaakt en bleek dat hij dus meerdere kleine bloedingen heeft gehad. Het komt er dus eigenlijk op neer dat je bloedverdunners voor hem niet zo heel positief werken in zijn hersenen, om verdere risico’s van zijn medicijnen uit te sluiten is er dus besloten om een niewe klep en wortel te plaatsen van biologisch materiaal, dit omdat er dan geen medicijnen nodig zijn. Afgelopen maandag te horen gekregen dat hij dus binnen 6 weken geholpen wordt. Ik heb mijn vriend leren kennen net nadat hij zn laatste hartoperatie had gehad, heb daar dus niet van meegekregen. De hersenbloeding helaas wel, en dat vond ik eigenlijk al meer dan genoeg. Ben dan ook behoorlijk geschokken en het is ineens zo snel, ik weet even niet hoe ik hiermee om moet gaan. Ik zou graag van lotgenoten of partners van lotgenoten in contact komen, hoe ze dit hebben ervaren. als hij in het ziekenhuis ligt, dat komt wel goed, ik heb vertrouwen in de artsen (diaconesse ziekenhuis, leiden), maar jeetje als hij thuis komt, hoe gaan we daar mee om.

Ik hoor graag van jullie, alvast bedankt!!

Groeten Wendy

[ninepien78]

Heftig zeg!
Is hij inmiddels al geholpen?

Ik ben ook nieuw hier.
Mijn man heeft vandaag te horen gekregen dat hij een lekkende hartklep heeft.
Hij is 34 jaar.
Hij heeft vorige week op zijn werk onder stroom gestaan, is daarna een nacht op de hartbewaking terecht gekomen. Daar hoorden ze een ruis bij zijn hart.
Nu ging hij vandaag voor een echo en de cardioloog vertelde dus niet zulk mooi nieuws.
Ze weten niet hoe het is ontstaan. (waarschijnlijk niet door de stroomstoot)
Hij moet over 2 weken voor de fietstest en dan horen we hoe het verder moet.
Erg heftig om dit te horen te krijgen.
Hij is er behoorlijk down van en ik ook.

Tips?

[Anoniem]

Probeer het positief te draaien..juist door die stroomstoot zijn ze erachter gekomen en kan er op tijd ingegrepen worden…zoiets had ik ook..per ongeluk ontdekt dat mijn klep lekte..als je er pas achter komt als je conditie al zwaar achteruit gaat sta je toch al heel anders voor je operatie..

probeer het een plekje te geven..en ga ervoor..dat is mijn mening…en dat heb ik ook altijd gedaan..

als je het voor het eerst hoort dan schrik je natuurlijk wel…maar blijf positief denken..en voor je het weet…is je man al weer aan het revalideren en gaat het beter…
want hoe beter je conditie voor je operatie…des te sneller ben je weer opgeknapt!!

[ninepien78]

Ik probeer het ook inderdaad zo te zien. Dankbaar zijn dat hij het nu weet.
Hij ziet het zelf anders, zit erg in een dip.
Hij ziet zichzelf al in een kist liggen….heel grof gezegd.

De cardioloog had ook tegen hem gezegd dat hij het opereren zo lang mogelijk uit wil stellen. Ik heb geen idee hoe vaak ze zo’n klep kunnen vervangen.
Hij zei ook dat het een pittige operatie is.
Hoe lang ben je normaal uit de running?

Nu hebben we zoveel vragen..we schrijven ze maar op voor over 2 weken.
Bijv..mogen we wel naar de sauna? daar hangt altijd zo’n bordje dat je met gezondheidsklachten op moet passen.
Hoe intensief mag je sporten?

Ik zal hem proberen zo goed mogelijk te steunen en hem op te peppen.
Best moeilijk, omdat ik zelf de week voor kerst ook geopereerd word en 6 weken totale rust moet houden…
We gaan er positief tegenaan…negatief doen lost toch niks op.

[Anoniem]

Als je alleen last van een lekke klep heb, dan is er niets aan de hand..een kennis van mij doet aan body-building…en ineens ging dat wat minder…ook een lekke klep..verder is zijn hart oke en nu traint hij gewoon weer zijn lichaam zoals voorheen..

dus nix geen doodskisten…leven is nog lang niet voorbij…even een schop onder zijn kont geven zou ik zeggen…

de eerste 6 weken na je operatie mag je geen autorijden daar je borstbeen nog aan elkaar moet groeien..na deze periode begin ook de revalidatie…lichaamlijk..en geestelijk…
het geestelijke is ook voor de partner…om al je vragen te stellen…
afhankelijk van je werk mag je op een gegeven moment weer in je werk gaan integreren…maar zolang je nog aan het revalideren bent zal dit niet al naar fulltime gaan..is mijn ervaring…word ook absoluut tegen gehouden.

na ongeveer vier maanden moet je weer aan het werk kunnen fulltime…bij benadering..

het sporten is via de revalidatie…en daar kan je dus ook alles vragen…want dit is dus allemaal heel afhankelijk van wat je verder heb..datzelfde met de sauna…

[ninepien78]

Thanks voor je snelle en opbeurende reactie!
Mijn man is ook van de krachttraining (geen bodybuilding..haha) maar wel fanatiek.
We wachten eerst het onderzoek van 27 okt maar af…
Misschien valt het allemaal nog wel iets mee….

Word vervolgd!

[Anoniem]

Dan heeft je man verder een goed lichaamlijke conditie…en dat is hij ook weer sneller op peil..echt…

je man moet echt niet teveel doemdenken…go with the flow..laat het over je heen komen..de artsen weten echt wel wat ze doen..

tuurlijk heb je even na de operatie zoiets van..zo…ben een dweiltje..maar hij zal merken dat hij stapje voor stapje weer snel op knapt…

nou..ben benieuwd!!..

ik ga vanmiddag het ziekenhuis is…hihihi..want dinsdag word ik geopereerd voor een ICD.

[Roland]

Hoi Marjolijn,

heel veel sterkte! Er wordt weer aan je gedacht.

Hartegroet van Annemarie.

[ninepien78]

Heel veel sterkte dan met jouw operatie!
Zet hem op, maar met jouw instelling gaat dat zeker lukken.

[Nel]

ha Marjolein hoe is het met je ?alles achter de rug he?Is het uiteindelijk mee gevallen,knap je al weer op,het is toch een ingreep,rustig aan he, groetjes Nel

[Anoniem]

nel hier kan je mijn ding lezen…hihihi..anders vervuilen we het topic van iemand anders
http://www.hartgenoten.nl/array/170-ondersteunende-hulp-middelen/64-icd/9453-he-heeindelijk-de-datum-bekend-van-mijn-icd-operatie

[wendy78]

Hallo lieve mensen,

Het is al weer een tijdje geleden dat ik mijn bericht hier geplaatst heb. Door prive omstandigheden kom ik helaas niet eerder reageren. Gisteren is mijn vriend geopereerd en ik wil jullie toch even vertellen hoe alles is verlopen.
Hij is geopereerd in het LUMC en petje af voor het ontzettende lieve en deskundige personeel zowel op de IC als op de afdeling, ik heb daar tot nu toe erg veel steun aan gehad!!
Het was inmiddels duidelijk dat hij een verkenshartklep kreeg en dat er een nieuw stuk aortawortel werd geplaatst. Op de dag van de opame (dinsdag) hadden we nog een gesprek met de chirurg, due vertelde ons dat het niet duidelijk was tot waar de aortawortel verwijd was en dat het zo maar zou kunnen zijn dat de “boog” boven de aortawortel ook vervangen zou moeten worden. Dit zou meer risico’s met zich mee brengen en de operatie zou dan nog wel eens een paar uur langer kunnen duren. Ze konden dit niet van te voren zeggen, want dat zou pas zichbaar worden tijdens de opertie zelf. We zijn hier dus behoorlijk van geschrokken. Woensdag om 08.00uur was hij als eerste aan de beurt. Ik heb hm om 06.00uur nog even gesproken, toen waen ze al druk met hem in de weer. Daarna heb ik een kalmeringpilletje genomen in de hoop dat ik nog een paar uur kon slapen, ik was, al een paar weken trouwens, bloednerveus.
Om 14.00ur ben ik zelf het ziekenhuis gaan bellen, ik wist namelijk nog steeds of niet of die boog en nu ook uit moest en of de operatie nog veel langer ging duren. De assistente vertelde me dat de hant long machine net was uitgezert en dat de chirurg binnen 1,5 uur kon bellen. nou nog geen half uur later werd ik al gebeld, alles was goed gegaan, de boog zag er netjes uit en hoefte dus niet vervangen te worden, mt tranen van blijdschap hing ik op, wat een opluchting!!
Om 17.00uur mocht ik naar de IC om bij hem te zijn. Daar aangekomen, was de blijdschap snel weg, wat vreselijk om iemand zo te zien liggen. Hij lag nog aan de beademing en ze wilden steeds zn slaapmedicatie verminderen, maar dan ging zn lichaam heel eng liggen shaken en werd hij heel onrustig wakker. Dus elke keer werd er maar weer watmeer slaapmiddel bij gespoten. Om 21.00 kwam de dokter en die vertelde dat dat heel normaal was, iedereen reageerd anders op de narcose. Hij heeft me verzekend dat alles goed was en dat ik gerust naar huis kon. Ik heb laten nog de nachtzuster gesproken en die vertelde dat hij inmiddels goed wakker aan het worden was en van de beademing af was. Nou vanmorgen dus weer het eerste echte contact met hem na de operatie. Hij zei gelijk dat hij zich veel beter voelde dat bij de vorige operatie (hij lag toen ererst 6 weken in het ziekenhuis met endocarditus).
Net weer even bij hm langs geweest en toen begon ik me toch wel weer een beetje zorgen te maken, hij was erg verward, kon zn ogen niet open houden en zag er slecht uit, maar goed ik probeer de hele tijd tegen mezelf te zeggen, dat hij een zware operatie heeft gehad en dat het daar allemaal bij hoort, maar het maakt me zo onrustig. Zeker gezien zijn verleden, ik en hij ook, zijn erg bang dat hij weer een hersenbloeding zal krijgen en ik ben vooral erg bang, na zoveel ellende die hij al meegemaakt heeft, dat zn lichaam er gewoon geen zin meer in heeft. Ik hoop dan ook dat iemand dit leest en dat iemand me kan vertelle dat dit ook heel normaal is. Sorry voor mijn lange verhaal weer, maar voelt wel goed om het even van me af te schrijven.

Groeten Wendy

[Anoniem]

Fijn dat alles goed verlopen is…en ja..die verwardheid kan ook goed van de narcose zijn…
helemaal helder word je daar ook niet van …
Ik hoop dat het herstel ook super gaat..daar duim ik voor!!

[wendy78]

Hoi,

Bedankt voor je reactie. Hij is inmiddels wat minder in de war. Kwam vandaag binnen en hij stond op om even naar de wc te lopen, ik stond met mn mond vol tanden. Nu al lopen!! Vind het ook allemaal wel heel snel hoor, jeetje gisteren was alles nog zo vaag en nu ineens lopend naar de wc en toen ik wegging zelf een rondje lopen, met rollator.
Hij is nog erg moe, door de mofine die hij kreeg, werd hij erg moe, maar hij kon er ook niet van slapen, heel vervelend!!
Hij vertelde wel dat de verpleging steeds zn gewicht opnemen, omdat hij waarschijnlijk vocht vasthoudt, dat baart me wel zorgen hoor, wat doen ze daaraan en kan het gevaarlijk zijn? Kan er op internet eigenlijk niets zinnigs over vinden.
Ik heb zelf zulke rare emoties, dan weer heel erg blij omdat het eigenlijk gewoon heel goed gaat, maar de volgende minuut, kan ik helemaal in paniek raken als hij iets onverwachts doet, of b.v. dat hij vocht vast houdt. Hij is er zelf eigenlijk heel nuchter onder en hij gaat er gewoon vanuit dat hij over 3 dagen naar huis mag, maakt grapjes enz enz, maar ik vind het allemaal heel erg moeilijk, wordt nog wat met zo’n nereut als ik, als hij thuis komt. Maar ja ik laat het ook allemaal maar over me heen komen 🙂

Fijn weekend!

[Anoniem]

iedere dag gewogen worden is standaard hoor…dus niet van schrikken..zelfde als temperaturen, bloeddruk opnemen en de zuurstof nachecken dmv knijper aan je vinger, hoort er allemaal bij.

voor dat hij naar huis mag word er ook standaard een thoraxfoto gemaakt, ook om te kijken of er geen vocht zit…is dit ook goed..dan is het licht op groen…

ja..je bent weer snel op de been met zo’n operatie…zodra de katheders eruit mogen dan mag je lopen…en dat moet je ook gewoon doen..

Dus take it easy….en ja..die morfine en narcose…kan je zelfs opvliegers van krijgen..heb ik na de eerst operatie gehad..had zolang op de OK gelegen…ipv 6 uur werd het 9 uur en toen ik later thuis was had ik ineens opvliegers…dat bleek dus nog nawerking van de narcose te wezen volgens de huisarts..de stof moest mijn lichaam uit…daarna ook geen last meer er van gehad…

[Auteur]

Berichten