Daphne Balendonck, medewerkster van Il Fiore Healthcenters Herteheym in het Limburgse plaatsje Herten, wist door snel ingrijpen op dinsdag 24 april 2007 het leven van een gast te redden. Daphne is gecertificeerd voor het werken met een AED, een automatische externe defibrillator. Zo’n apparaat veroorzaakt een elektrische schok om een op hol geslagen hart weer in het goede ritme te krijgen.
Op die dinsdag was een 59-jarige man uit Swalmen bezig met sporten op een roei-apparaat in Herteheym. Zijn naast hem gezeten vrouw zag haar man op een gegeven moment voorover zakken en een vreemd ademend geluid maken. Ze waarschuwde een collega dat de man onwel was geworden.
De man werd van het roei-apparaat afgehaald en op de grond gelegd. Hij bleek geen polsslag meer te hebben, ook in de nekslagader werd niets meer gevoeld. Pijnprikkels hielpen niet, er was geen contact meer.
,,Ik zat toen aan de balie”, vertelt Daphne. ,,De vrouw haalde me. We renden naar boven. Toen ik zag wat er aan de hand was, rende ik vlug naar de balie terug, griste het AED-apparaat van de muur, en belde 112. Ik vertelde dat we bezig waren met reanimatie. Met die AED ben ik intussen naar boven gerend. Een collega was aan het reanimeren. Ik sloot de AED aan, die meldde: geen polsslag, en gaf aan dat er een schok moest komen. Het hart van de man was aan het fibrilleren. De schok kwam, en vrijwel meteen daarna kwam er ademhaling en was de pols terug”.
,,Niet veel later, ik schat een minuut of zeven, acht, kwam de ambulance. De broeders riepen dat we moesten doorgaan, maar wij zeiden dat meneer weer pols had. Daarop gaven zij toestemming met reanimeren te stoppen. De man begon inmiddels verbaasd om zich heen te kijken, en werd vervolgens de ambulance in geladen. Hij blijkt zich niets meer te kunnen herinneren. Hij weet nog dat hij op twee andere apparaten geoefend heeft, maar van de roeier weet hij niks af”.
De man was volgens Daphne onder behandeling van een cardioloog en stond op een wachtlijst om gedotterd te worden. Op de fiets bij de cardioloog had hij ook al hartfladderen gekregen.
Op dinsdag 1 mei werd de AED uitgelezen. ,,Je zag het moment van aansluiten en de schok”, gaat Daphne verder. ,,Vlak na die schok zag je eerst een streepje, geen hartslag dus. Maar dan opeens een piek omhoog, gevolgd door een hele mooie en geleidelijke hartslag. Volgens het ziekenhuis heeft de patiënt door ons snelle handelen slechts weinig zuurstofgebrek gehad”.
Daphne is blij dat ze iemand tot leven heeft kunnen wekken. ,,Vorig jaar heb ik helaas op straat iemand vergeefs gereanimeerd”, herinnert ze zich. ,,Dat was een man van 65, die tijdens het fietsen onwel werd. Hij viel op straat, ik was er direct bij. Je ziet allemaal die omstanders, die wat kijken en niks doen. Zijn vrouw, helemaal in paniek. Ik ben begonnen met reanimeren, maar ik besefte na een tijd dat het eigenlijk geen zin meer had. Ik kreeg de man niet beademd, hoe ver ik zijn hoofd ook achterover trok. Ik durfde ook niet keihard te blazen, bang dat hij dan overgaf. Maar hoewel het reanimeren volgens mij geen zin meer had, bleef ik omwille van zijn vrouw doorgaan, tot de ambulances kwamen. Dat duurde heel lang, ze zaten vast in het verkeer en een moest van ver komen. Uiteindelijk hebben de broeders de man opgepakt en op de bank in zijn woonkamer gelegd – die mensen woonden toevallig net om de hoek. Daarna is de huisarts erbij gehaald. Geen leuke ervaring, dus. Daarom ben ik blij dat ik dit keer wel iemand heb kunnen redden”.
Daphne heeft sindsdien overigens niets meer van de man gehoord. ,,Vaak schamen mensen zich, je bent immers erg intiem met hen geweest”, denkt Daphne. De man zelf heeft op dit moment geen behoefte aan een gesprek met de Hartbrug. Hij wil het gebeuren eerst verwerken.
.
