Hallo,
Ik kom graag in contact met jonge vrouwen die een hartinfarct hebben gehad en hoe zij hiermee zijn omgegaan tijdens hun revalidatie zowel lichamelijk als psychisch.
Even in een notendop mijn verhaal:
Ik ben een vrouw van 40 en heb eind november een licht hartinfarct gekregen.Gelukkig was ik er optijd bij en heeft er geen volledige afsluiting plaats gevonden. Door familiair belast te zijn en de daarnaast andere factoren zoals: hoge bloeddruk,stress,weinig bewegen,Bourgondisch leefstijl heeft dit ervoor gezorgd dat er een beschadiging heeft plaatsgevonden in een zijtak van de kransslagader. Hierdoor is er een bloedstolsel ontstaan. 2 weken in het ziekenhuis gelegen tot grote ergenis.Er heeft geen dotterbehandeling plaats gevonden en het stolsel is dmv een medische behandeling behandelt (ik zit nog steeds in een behandeling)
Momenteel ben ik aan het revalideren en dat gaat opzich redelijk goed. Lichamelijk gaat het beter dan psychisch. Ik heb op allerlei manieren passende hulp gezocht wat bij mij past en waar ik behoefte aan heb.
Helaas ben ik gisteren overvallen door een hevige paniekaanval. Mijn bloeddruk steeg en steeg maar en mijn hartslag was ook belachelijk hoog. In paniek heb ik 112 gebeld.Ambulance was geweest en een check gedaan. Niks aan de hand! Alles was goed. Gelukkig maar.
Helaas blijft er toch soms nog de angst dat het weer eens zal gebeuren.
Ik vroeg mij dus af hoelang het herstel bij andere hartpatiënten heeft geduurd en of jullie voor mij misschien wat handvatten hebben?
Warme groet,
Frieda