op het freelance verzamel kantoor waar ik soms een werkplek heb, zijn alle mensen ”conculega’s”. die paar mensen die ik er ken kan ik niet vragen mij te helpen. ik voel namelijk langzaam mijn bloed uit me wegtrekken en ik word helemaal niet goed. Ik herinner me dat hier vlak bij een apotheek is. Bij mijn eigen apotheek mag ik altijd mijn bloeddruk en hartslag meten en laten ze me altijd als ik niet goed ben rustig in een hokje zitten ver weg van de andere klanten. Dat is althans al twee keer gebeurd. Maar dat is nu allemaal te ver weg. Ik sleep mezelf naar de apotheek, ze zegt dat ik naar de huisartsenpraktijk een paar honderd meter verder op moet gaan. Ik moet dan wel een druk verkeerspunt oversteken. Ik zwalk over de weg maar weet de overkant te bereiken hoewel er wel wat auto’s net op tijd op de rem moeten trappen om mij te ontwijken. Ik zie wazig en zie de huisartsen praktijk niet meer. Ik vraag het aan een mevrouw die daar loopt. Ze kijkt me bezorgt aan en loopt een stukje met me mee. Eenmaal binnen in de wachtruimte van de huisartsen praktijk zak ik in elkaar. Ik lig midden in de hal in de ”childspose” feutus houding. Ik probeer mijn ademhaling normaal te krijgen. Nadat de dokter eerst alle andere patienten in de wachtruimte heeft geholpen ben ik aan de beurt. Ze zegt dat ik niet haar patient ben en dat ik naar mijn eigen huisarts moet. Ik zeg dat dit te ver is voor mij op dit moment om te bereiken. Toch moet het. Ik word naar buiten gestuurd, ik zak op de stoep in elkaar. na vijftien minuten kan ik toch naar mijn fiets lopen en naar mijn eigen huisarts fietsen. Het duurt wel wat langer maar uiteindelijk bereik ik mijn eigen dokter. Hij is bezig met andere patienten ik moet op de stoel in de wachtkamer zitten. Ik kan niet meer zitten ik zak op de grond. Ik wordt naar een kamertje achteraf gebracht en lig daar op de grond. De ventilator is keihard, de tl lamp knippert heel hard, er staat een aparaat dat voortdurend veel lawaai maakt. Ik kruip uit de ruimte naar de gang voor hulp. Er stapt twee keer een verpleegtster over mij heen. Dan ben ik aan de beurt. Wel een beetje lage bloeddruk. Je krijgt een betablokker het zal wel psychisch zijn.
.
