Hallo Berna,
Ja, als ik zo je verhaal lees kan ik me zo voorstellen dat je er helemaal overstuur van kunt raken en blijven, met alles wat je in zo’n korte tijd is overkomen.
Wat je nu aan het doen bent is overleven.
En dat duurt misschien nog wel even, maar wat je zegt, je hebt veel tijd, bent niet aan het werk. Drie keer per dag met de hond wandelen houdt de dokter uit de buurt moet je maar denken, maar het is ook handig als je op zoek gaat naar een hobby.
Hoeft niet meteen in het groot, of heel duur. Ploeg allereerst de streekbladen door. Hierin staan alle oproepen van mensen die met kleine groepen, of buurtcentra die het wat groter aanpakken, leuke dingen ondernemen. Tekenen, hout bewerken, sieraden maken, bloemschikken, etc etc etc. Het hoeft echt niet veel te kosten en als je ergens voor gekozen hebt, mag je er, als je het helemaal niks vindt, gewoon weer mee ophouden. En je komt ook weer lekker onder de mensen. Wij zijn er niet voor gemaakt om wekenlang helemaal alleen bezig te zijn. En wie weet huist er in dat gekneusde lijf van je een echte van Gogh? Je weet het niet.
Misschien is het een tip van niks, hij is ook gratis, maar het heeft mij erg geholpen. Ben vorig jaar na mijn 3e infarct begonnen met kralen branden en mens wat een plezier heb ik er van. In plaats van huilend onder mijn dekbed wachten tot het ‘rotgevoel’ (en de hyperventilatie) weer over was, stond ik fluitend in de schuur kralen te branden. Ik heb me toch een berg lelijke gemaakt, echt spuuglelijk en scheef, maar het leidde af en ik was in mijn hoofd eigenlijk een soort aan het mediteren, in plaats van tobben en daar zit een groot verschil in.
Laat me weten of je wat leuks gevonden hebt. Hier in de buurt (woon op het platteland) is er een soort nordic walking uitgebarsten, het wemelt hier van de prikkende en stevig doorwandelende bejaarden ineens. Ziet er wel stikgezellig uit hoor. Kom ze regelmatig tegen als ik met de hond buiten ben. Die dames zijn vriendinnen en buren van elkaar en ze jagen er bij elkaar de kilo’s af en de spieren aan, volgens hun eigen zeggen. Ik ben al uitgenodigd, om van harte mee te prikken als ik daar zin in mocht krijgen. Moet daar nog even niet aan denken, ben aan het bijkomen van infarct nr 4 van 18 juli jl.
Groetjes en heel veel succes toegewenst, Patrice.
.
