Ik stel me voor
Home › Forums › Even voorstellen › Ik stel me voor
- Dit onderwerp bevat 6 reacties, 4 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 10 jaren, 11 maanden geleden door Roland.
-
AuteurBerichten
-
bertSleutelbeheerder
Ik ben Thea en ben 38 jaar.
Jaren heb ik het gevoel dat me hartje heel snel klopt of af en toe over sloeg, div artsen huisartsen beweerde je bent te jong, je heb stres gehad zwaar leven gehad, je moet tot rust komen, voelde me zo niet begrepen, af en toe zo erg zweten druk op de borst dat me man zei kom op naar de EHBO, maar voor ik in de auto zat was het over, ik zweet normaal nooit, zelfs niet als het 35/38 graden is, zelfs niet in de sauna, toen ging mijn huisarts met pensioen, en leerde mijn nieuwe arts kennen, na de zo veel ste aan val toch maar eens praten met deze man, hij nam me serieus en gaf me zo holter voor 14 dagen, na drie dagen dragen, hielt ik het niet meer van de jeuk, een allergische reactie van de plakkers verwijderd en de star gebeld, ja niemand aan wezig, zaterdag dicht oke, de nacht er na sloeg me hartje flink weer op hol pffff, zal je altijd zien, maandag er na heb ik het kastje naar de star gebracht de blaren laten zien en wat schrokken de mensen gingen gelijk de fabriek aan schrijven, toen na 4 dagen belde de huisarts heb je ecg binnen en wil die bespreken met je niks ernstig maar wil wel dat je effe komt, zo gezegd zo gedaan, ik heb dus P.V.C zeg ik nog met me domme hoofd ja onder me keuken kastje nee zei hij kijk maar dat is dus dat een kamer vergeet leeg te pompen, eindelijk iets gevonden toen ik zei de avond er na sloeg me hartje weer op hol werd hier niet meer op gereageerd, heb nu medicatie, en die slik ik trouw omdat ik er af en toe zo draaierig van werd tot flauw vallen toe, toen ik laats weer bij de dokter was omdat ik pijn op de borst had gehad zei hij gewoon glas hart, hebben we allemaal wel eens, pfff ene kant blij dat ik nu serieus genomen word maar o zo frustrerend dat de arts net als de andere het met een wimpel af doen. Af gelopen nacht kon ik er weer niet van slapen, hoor me hart erg hart kloppen en voel hem dan onregelmatig slaan, voel me der na zo moe, en futloos door, en gewoon niet in slaap kunnen komen. Sorry voor het lange voor stel verhaal gr Thea
AnoniemInactiefMisschien is het zinvol, om een afspraak met een cardioloog te maken.
Een verwijzing mogelijk via de huisarts.Heb zelf ook vroeger met onbegrepen klachten geleefd…totdat een plaatsvervangende huisarts mij doorstuurde.
Toen werd het allemaal duidelijk.
Geen stress en al die dingen…gewoon problemen met hartkleppen.Succes en hoop dat je mijn advies opvolgt:)
Hartegroetjes
CesarinaThea1012DeelnemerBedankt voor het reageren, ik moet over iets langer dan een maand naar de huisarts voor controle medicatie gebruik dan meld ik het weer, als hij dan weer af wimpelt heeft me man al voor genomen zijn mondje eens open te trekken, misschien werkt dat wel.
Ga liever voor jan lul naar een cardioloog dan ik straks, helemaal niet lekker word.
AnoniemInactiefJa en misschien hoe eerder hoe beter zou ik zeggen.
Cesarina
Thea1012DeelnemerSoms he vraag ik me wel eens af waarom artsen het steeds op je leeftijd gooien, je bent maar 38 dus te jong voor een hart kwaal, echt hou je op de hoogte.
Sliep jij soms ook zo slecht door de hartslag ritme?AnoniemInactiefJa natuurlijk slaap je slecht door de hartritmestoornissen.
In eerste instantie is er volgens de artsen niets aan de hand.
Vooral als je 38 bent.
Alert blijven en houd je taai intussen.Cesarina
RolandDeelnemerHoi Thea,
In mijn beleving heeft leeftijd er ook niets mee te maken. Als kind viel ik al regelmatig flauw. Dit gebeurde vaker tijdens gym op school, dus tijdens inspanning, maar ook thuis zonder reden, dat ik ‘wakker’ werd op de grond naast mijn stoel. Er is nooit aandacht aan besteed, het werd dan toegeschreven aan de hormoontjes, te snel groeien, druk op school etc. Ook na mijn middelbare schooltijd viel ik af en toe flauw. Op mijn werk maar ook tijdens mijn 2e zwangerschap. Ongeveer 18 jaar geleden begon ik longproblemen te krijgen en werd de diagnose astma gesteld. Ik kwam bij een longverpleegkundige en vertelde haar dat ik zo buiten adem raakte als ik de trap opliep en dat mijn hart soms zo raar deed. Zij vermoedde behalve pulmonale ook cardiale problemen en in overleg met mijn huisarts werd de cardioloog ingeschakeld. Dit is inmiddels 5,5 jaar geleden, ik was toen bijna 48. Ik kreeg allerlei onderzoeken. Ik had last van ritmestoornissen en kreeg o.a een betablokker maar heb uiteindelijk 2x een ablatie ondergaan. Daarna toch weer het flauwvallen en ritmestoornissen. Opnieuw in de molen en toen werd duidelijk dat het om levensgevaarlijke ritmestoornissen ging. Kort daarna is er een ICD geïmplanteerd en kreeg ik de diagnose ARVC, een aangeboren hartspierziekte. Hierbij kunnen ritmestoornissen vanuit de rechter hartkamer tot plotselinge hartdood leiden. Een genetisch onderzoek is toen gestart en loopt nog steeds.
Met mijn verhaal wil ik niemand onnodig bang maken. Wat ik wil zeggen is dat artsen iemand met ritmestoornissen altijd serieus moeten nemen. Niet zeggen: ‘och, er zijn zoveel mensen die dat hebben, het kan geen kwaad’. Gelukkig is het merendeel van de ritmestoornissen inderdaad onschuldig maar kunnen je dagelijkse dingen flink beïnvloeden.
Mijn ICD zie ik als mijn waakhondje. Het had heel anders kunnen lopen.
Hartegroet,
Annemarie -
AuteurBerichten