Doorgeefluik, helpdesk en Manusje van Alles.
Toen ik vanmorgen opstond had ik me een aantal dingetjes voorgenomen. Eerst naar de stad om bij Slevrouwe (Sterre der Zee) een[i] bougieke[/i] op te steken voor degenen die het in deze dagen hard nodig hebben. Thuisgekomen wat emails beantwoord en telefoontjes gepleegd. En toen ging de bel. Stond de vaste pakketbezorger van Post.nl (gelukkig heb ik mijn stem kunnen sparen want het was geen Zalando-mannetje :silly: ) voor de deur met een giga doos voor de buurtjes. Of wij die even in ontvangst konden nemen. De pakketbezorger weet dat wij heel veel thuis zijn en dat pakjes in geval van afwezigheid van de geadresseerde bij ons bezorgd kunnen worden. Natuurlijk zorgen wij dat de pakketjes bij de rechtmatige eigenaren terecht komen. Met mijn man was ik even later het bladwerk met bladblazer/zuiger en bezem, veger en blik aan het opruimen toen een buurvrouw met een prachtig boeket aankwam. Wat kent ze me goed, een boeket dat ik zelf gekocht zou kunnen hebben. 🙂
Toen mijn man en ik dachten samen even van een bakje troost te kunnen genieten zagen we dat tijdens onze tuinaktiviteiten iets op de voice mail ingesproken was. Een vriend had problemen met zijn computer apparatuur, of mijn man hem even wilde bellen. Gelukkig werkt ‘hulp of afstand’ perfect waardoor onze Brabantse vriend straks weer zonder problemen zijn fanmail binnen kan halen. En toen ging weer de bel. De partnerloze overbuurman. Hij staat op het punt een verre reis te maken maar kwam tot de ontdekking dat een overhemd 2 knoopjes miste. Gisteren heb ik ook 2 hemden van hem hersteld….. Of ik alsjeblieft bereid was om nog een keer knopen aan te zetten. Ik keek hem diep in de ogen, die deden me aan de ogen van onze Cocker Spaniel van vroeger denken, en heb maar weer eens over mijn hart gewreven. Natuurlijk help ik hem maar wat gun ik hem een vrouw voor de rest van zijn leven. Ik heb hem in ieder geval weer blij gemaakt.
Vanavond heb ik het rijk alleen. Mijn man heeft een gezellig avondje buiten de deur. Helemaal niet erg, ik gun het hem. Ik gun het mezelf om vanavond lekker in de pyjama, eventueel met fleece dekentje, languit op de bank te genieten van mijn soapie en daarna naar de winnaars van de Televizierring te kijken. Ik proost op mezelf met mijn spaatje rood op een nieuw levensjaar, in een glas dat ik nog heel lang 3/4 vol houd. 😉
Mooi weekend gewenst!
Annemarie
.
