Het is erg leuk om ook eens leuke dingen te delen met elkaar

[Eenbeetjevanditendat]

Nou het is ondertussen flink misgegaan. Maar ik heb er ook alles aan gedaan om de problemen te overbruggen. Ze zullen me wel weer moeten opereren. Maar ik heb een noodplan gemaakt met mijn cardioloog en ben tijdelijk op Amiodarone ingesteld. Het werkte direct en zonder directe bijwerkingen, zelfs veel minder dan de sotalol die ik hiervoor nam. Ik kon net een stukje hardlopen in het park met mijn vriendin. Was heerlijk en het ging gewoon prima. Jammer dat ik nu niet in de zon kan zitten maar zo mooi weer is het toch niet echt.

Groetjes,

Zomaar

[catootje]

wat naar voor je zomaar, als veel oudere wilde ik je afgelopen week al waarschuwen maar dan denk ik wie weet is dit zo’n geluksvogel waar het in een keer is gelukt. een oud Hollands gezegde is rustig dan breekt het lijntje niet. en dat geldt voor ons allemaal. Vraag je vriendin nu maar een grote hoed te kopen, zodat je toch lekker in de zon kan zitten. Ik draag er ook een het ziet er niet uit maar dat moet dan maar. 🙂
groetjes catootje

[Eenbeetjevanditendat]

Haai Catootje,

Ik ben toch al een ochtend mens, dus dan kan ik in de ochtend even lekker joggen in het park. Als de zon daarna doorbreekt ga ik gewoon naar binnen of op kantoor zitten. En het is zeker niet de bedoeling de Amiodarone levenslang te slikken. Ze moeten met nog een ablatie of een andere operatie definitief de hartritmestoornis opheffen. Dat weten ze ook. Voor nu is Amiodarone even mijn beste vriend. Het klinkt alleen al vriendelijk. Mijn conditie is echt vele malen beter dan met AF of met Sotalol of vooral met beiden.

Bedankt voor je lieve bericht. En ook sterkte voor jezelf en een hoed staat mij best leuk!

Groetjes,

Zomaar.

[Anoniem]

Hoi Zomaar, jammer dat het weer even misging, volgens mij is het toch zo dat eens hartpatiënt, altijd hartpatiënt wel opgaat. en wat een leuke omschrijving van Catootje, veel oudere, hoor ik ook bij maar wel met andere hartproblemen. Maar de zon schijnt hier in het
zuidwesten dus geniet ervan ! en van het mooie weekend dat er aan schijnt te komen !
Fijn trouwens voor Ad dat het goed gaat met het vrijwilligerswerk !
Lieve groetjes van Jany (Vardo)

[Roland]

Wie had dat gedacht, van stadsmeisje naar dorpsmeisje…..

Onze dochter woont sinds eind vorig jaar samen met haar vriend in een klein dorpje ten zuiden van Maastricht. Zij is in de stad opgegroeid en ik had niet verwacht dat zij het zo naar de zin zou hebben in zo’n bourgondisch dorpje. Achter de carréboerderij waar zij en haar vriend een gedeelte van bewonen is een grote tuin met vrij uitzicht. De koeien en kalfjes maken het idyllische plaatje compleet. Wat een rust, je hoort de stilte… Vanmorgen ben ik even bijgesprongen en samen hebben we de ramen gewassen. Zondag trekt de processie (bronk) door het dorp. Een eeuwenoude traditie die ieder jaar weer plaatsvindt. De bewoners zijn druk om alles er zo netjes mogelijk uit te laten zien. Er zullen prachtige schilderijen van bloemen op straat gemaakt worden. Het voorspelde mooie weer zal zeker een extra dimensie aan dit gebeuren geven.

Ik begrijp nu waarom onze dochter dit plekje koestert, hier kan ze zich even uit de hectiek van alledag terugtrekken. Nee, het valt niet mee om te studeren, te werken én een huisje bij te houden maar met wat hulptroepen af en toe lukt het haar heel goed.

Annemarie

[Roland]

Even een tandje bijzetten.

Het zal bij velen wel bekend zijn dat we hier in Maastricht het A2-project hebben. 2,5 Jaar geleden is gestart met de bouw van 2 tunnels onder elkaar. Een primeur in Nederland wat er voor moet gaan zorgen dat de stagnatie in het verkeer van noord naar zuid en vice versa vanaf december 2016 tot het verleden zal behoren. Als alles bovengronds ook volgens plan is afgerond zijn we nog eens 10 jaar verder en hebben we onze ‘Groene loper’.
Afgelopen week heb ik de nodige afspraken gemaakt met mijn tandarts. Binnenkort start ik met groot onderhoud. Voor het gemak noem ik dit mijn A(nnemarie)1-project en zal er voor het eind van het jaar een brug geplaatst worden. Een viaduct is niet nodig…. Hopelijk zullen er geen onvoorziene dingen gebeuren waardoor de geraamde kosten ver boven mijn budget uit zullen komen. Ik ben zuinig op mijn tandjes en als de boel weer overbrugd is ben ik weer als een kind zo blij. 🙂
In de tijd dat ik nog bij mijn ouders woonde werd mijn vader op een ochtend wakker met een pijnlijke plek in zijn rug. Nadere inspectie toonde aan dat het een afdruk was van het gebit van mijn moeder. Blijkbaar had ze de avond van te voren vergeten haar neptandjes uit te doen en is het kunstgebit ’s nachts aan de wandel gegaan. Terwijl ons pap zich nog eens lekker in de armen van Morpheus heeft omgedraaid moet hij bovenop het gebit van ons mam zijn gaan liggen. 😛

Hartegroet,
Annemarie

[brandy]

Kijk, dat noem ik nou eens echte liefde,
annemarie, fijn dat je aangaf dat dit forum weer actief was, bij mij staat het bij favorieten, en daar stond nog steeds dat je niet kunt inloggen, misschien hebben meer mensen hier last van?
en waarkan ik dan de smilies aanklikken?.
bah, soms zijn verandering lastig..

[Roland]

Liefde met gevoel, Brandy. 😉

Kun jij zien dat er onder mijn verhaaltje op het forum ‘Bedankt door: Lygia’ staat?
Ik ga nu op jouw reactie op DANK U drukken. 😛

[animal]

Heel de site heeft een update gehad en het forum ziet er ook anders uit.
Is wel even wennen ,denk ik ,maar het is wel mooi geworden.
Groetjes Ad

Je kunt je geplaatste bericht nu ook nog bewerken ,en eventueel iets aan de moderator rapporteren gaat ook gemakkelijker ,want zelfs daar is nu ook een knop voor.

[..::Jacob::..]

[quote]iets aan de moderator rapporteren gaat ook gemakkelijker ,want zelfs daar is nu ook een knop voor. [/quote] die was er al toch

[brandy]

Ja, die was er idd al, maar waar zijn de smilies gebleven?

[animal]

Dan moet je kiezen voor “Antwoord geven ” dan heb je meer optie’s dan bij “Snel antwoord geven”

[Roland]

Herinneringen ophalen.

Via Facebook heb ik een jaar geleden een vriendinnetje van de lagere school teruggevonden. Zij was 10 jaar toen ze met haar ouders en broers en zussen van Brabant naar Noord Holland verhuisde. Ik ben haar nooit vergeten en toen ik haar van een lange treinreis in Maastricht van het station ophaalde, was er na ruim 40 jaar direct die herkenning en volgde er een innige omhelzing.
Afgelopen week is zij met haar man bij ons geweest om van ons uit nog een paar mooie dagen in de Voerstreek door te brengen. Tussen de mannen was er ook meteen de click alsof ze elkaar al lang kenden. Met mijn vriendin heb ik veel herinneringen opgehaald. ‘Annemarie, dat jij dat nog weet!’ Dit kreeg ik regelmatig te horen. Ik heb inderdaad heel veel herinneringen, zelfs van de jaren op de kleuterschool. Ik zie de eekhoorn in zijn ronde kooi op de speelplaats zo voor me. Misschien is toen mijn liefde voor eekhoorntjes wel ontstaan. Nu geniet ik van mijn eigen Knabbel en Babbel in de vrije natuur wanneer ze zich weer eens te goed doen aan een stukje appel of brood.
Toen ik een jaar of 5 was, werd ik een keer stiekem uit de klas gehaald door een juffrouw, mijn zuster mocht dat niet zien 😉 . Er waren namelijk voorbereidingen voor een feestje voor haar, er zou een jubileum komen.
Of mijn afwezigheid niet opviel?? Uit iedere klas was er een kindje gekozen dat iets mocht doen. In het gymzaaltje moest ik oefenen met het opzeggen van een versje. Nou ja, oefenen? Er werd een briefje in mijn handen geduwd en ik moest thuis maar aan mijn moeder vragen of zij mij wilde helpen. Ik kon nog niet lezen. Maar ons mam had niet veel tijd (had geen zin?) en vond het belangrijker dat de was weer gestreken in de kast lag. Toch wist ik haar zo ver te krijgen mij te helpen het versje te leren. Het was voor mij heel belangrijk dat ik het foutloos op zou kunnen zeggen. Uiteindelijk was de feestelijke dag aangebroken en mocht ik bij hoge uitzondering in mijn zondagse kleren naar de kleuterschool, ik kreeg de nodige instructies mee om vooral uit de buurt van de zandbak te blijven… De gymzaal was prachtig versierd. Ik vond het zo spannend! Ik heb het versje foutloos voorgedragen en met duidelijke articulatie heb ik de laatste zin opgezegd die ik me tot op de dag van vandaag kan herinneren: ‘Dat álle mensen blije mensen mogen zijn!’

Hartegroet,
Annemarie

[Roland]

Arachnofobie….

….oftewel ‘een overmatige angst voor spinnen’.
Ik heb de laatste tijd gehoord en gelezen, net nog op de radio, dat er heel veel spinnen zijn, dat er steeds meer mensen met angst voor deze 8-potigen zijn en die hiervoor professionele hulp inschakelen. Bij het lezen van zo’n artikel denk ik haast dat angst aangepraat kan worden, dat mensen juist hierdoor angsten gaan ontwikkelen. Overigens wil ik absoluut iemands angst voor spinnen niet bagatelliseren. Maar is het niet zo dat je door het lezen van een artikel waarin iemand schrijft ‘dat ze bij thuiskomst een enorme killer spin zag die een vlinder had vermoord’ een bepaald beeld krijgt dat niet bepaald geruststellend is? Van de week wilde ik ’s avonds mijn mandje inkruipen en zag nog net voordat ik het licht uitdeed een spin tegen de muur omhoog kruipen. Ik vond hem net ietsjes te groot om te laten zitten en aangezien ik toch geen muggen op de slaapkamer had (schijnen ze lekker te vinden) heb ik ‘m maar even met de nodige zuigkracht in de stofzuiger laten verdwijnen. Als het formaat kingsize zou zijn geweest met van die harige poten, had ik ‘m waarschijnlijk, al dan niet met hulp van zoon of manlief, in een glas gevangen om ‘m vervolgens in de tuin vrij te laten.
Ik vind het fascinerende beestjes. Hoe zij hun web maken, daar kan ik met 2 breinaalden een puntje aan zuigen. Als dan ook nog eens zo’n web versierd is met minuscule pareltjes op een frisse herfstochtend…. Het is adembenemend. En dan het geduld, of is het luiheid, waarmee zij wachten tot er een slachtoffer in hun web verstrikt is geraakt. Het is de natuur.

Ik ben benieuwd wanneer de film ‘Arachnophobia’ weer op tv komt, kunnen we lekker weer even griezelen. :silly:

Hartegroet,
Annemarie

[animal]

Ik hou toch ook niet van spinnen ,hoor .
Niet dat ik er overmatige angst voor heb ,maar ik zie ze toch liever niet op mijn slaapkamer.
Kleintjes is niet zo erg ,die laat ik vaak gewoon zitten ,maar gisteren vond ik de eerste redelijk grote in de wc ,en toen heb ik toch maar even de stofzuiger gebruikt . Metteen heel de gang en de kamer maar gezuigd ,dus het kwam eigenlijk wel even goed uit. In mijn tuin zitten al wel erg veel spinnen ,maar ik hoop toch niet dat die allemaal proberen naar binnen te komen. Er zijn dit jaar erg veel spinnen en ze zullen ook groter en dikker zijn hoorde ik op het nieuws.
Die spinnen horror film hoef ik ook niet te zien . Ik kijk zelden of nooit naar horror films ,die hebben eigenlijk nooit een echt happy end en ze komen laat dus je gaat eigenlijk aansluitend naar bed.
Dan kijk ik liever savonds laat iets komisch.

Groetjes Ad

[Auteur]

Berichten