Het is erg leuk om ook eens leuke dingen te delen met elkaar

[animal]

Als je dan de namen van die party’s weet ,dan behoor je dus ook bij de ouwetjes.
Tupperware ,en Avon ,,de schoonmaak spullen naam weet ik zo snel niet ,maar ik ken het spul wel .

Was weer een leuk en herkenbaar verhaaltje ,Annemarie.

[Roland]

Zeg Ad,

Ik heb dus bewust geen reclame willen maken! 😛
Maarre, als je het niet doorvertelt, HARA is de ontbrekende. :whistle:

[elzi]

Leuk verhaal Annemarie, het was of ik er zelf weer bij was. Ook ik heb in een grijs verleden veel van deze party’s bezocht en zelf gehouden., en i.d.d. ieder keer wel wat gekocht.
De plastic bakjes heb ik ook nog allemaal. :-).

[Roland]

De paden op, de lanen in.

Gisteren kreeg ik via Facebook nog eens een melding van ‘Loop met je dokter’. Vorig jaar werd me door mijn huisarts afgeraden mee te lopen vanwege een hardnekkige blessure. Dat was toen een flinke teleurstelling. Vandaag werd voor de 7e keer ‘Loop met je dokter’ georganiseerd en het was nog mogelijk om je op de startlocatie in te schrijven. Ik heb mijn man zover kunnen krijgen om samen voor de 5 km te gaan. Van te voren heb ik maar een flinke pijnstiller ingenomen. Een pittige wandeling in het prachtige Limburgse Heuvelland. Alle wandelaars, van kinderen tot grootouders, werden met koffie/thee en vlaai verwelkomd. De voorzitter van de Raad van Bestuur vertelde dat er de eerste keer nog geen 50 deelnemers waren, nu waren we met een kleine 500 wandelaars. Een fitnessinstructeur heeft samen met de cardiologen voor de warming up gezorgd. Zo’n grote groep mensen die meededen, geweldig om te zien. Na het startschot, gegeven door de burgemeester van Eys, liepen we in groepen met een cardioloog (in witte jas) mee. Onze cardioloog had zijn 5-jarig dochtertje aan de hand die eerst nog prachtig geschminkt was door vrijwilligers. Iedereen kreeg een appel en een flesje water mee. Toen we het pittoreske dorpje uitliepen ging de weg vrij snel flink omhoog. Het kostte me de nodige energie en stem maar dat mocht de pret niet drukken. Genietend van het uitzicht kwamen we na een tijdje bij de rustplaats, te midden van wijngaarden, waar gezorgd was voor een heerlijke lunch en live muziek. Soep, broodjes, koffie, thee en appels, voor de inwendige mens was goed gezorgd. Om dan weer opnieuw in de benen te komen viel me best zwaar, helemaal toen het pad opnieuw een stuk omhoog ging. Uiteindelijk kwamen we moe maar met een goed gevoel, terug bij het startpunt.

Ik zit nu lekker na te genieten, voel mijn spieren maar ben eigenlijk best een beetje trots dat ik meegelopen heb. Volgend jaar hoop ik weer van de partij te zijn.

Hartegroet,
Annemarie

[elzi]

Goed dat je dit kunt doen. Het voelt volgens mij wel als een overwinning, en leuk dat je man ook meegelopen is.
Samen is toch altijd leuker. Nu maar lekker met de beentjes omhoog uitrusten.
Lieve groetjes van ons.

[Roland]

Toeval?

Gisterenmiddag ben ik met mijn man naar de landelijke dag van erfelijke hartaandoeningen hier in het MUMC geweest. Via de hart en vaatgroep had ik een uitnodiging. Het was een erg informatieve en goed verzorgde middag. De ontwikkelingen op cardio-genetisch gebied zitten echt in een stroomversnelling. Eergisteren vroeg iemand op het besloten forum op Facebook of er nog andere Fb-ers naar Maastricht gingen. Ik reageerde dat ik er zou zijn, voor mij is het tenslotte een thuiswedstrijd. Zij was al onderweg vanuit Amersfoort en zou er met haar partner een gezellig weekendje Maastricht van maken. Er waren 200 aanmeldingen. In een grote collegezaal kregen we een 1e presentatie. Naast mij zat een vrouw van de hart en vaatgroep. Na de pauze werd de grote groep opgesplitst in parallel sessies. Toevallig moest ik weer in dezelfde zaal zijn (mijn man ging naar een andere zaal) en ging ik op dezelfde plaats zitten als voor de pauze. Ook mijn buurvrouw van voor de pauze nam weer plaats naast mij. We raakten in gesprek over de grote opkomst en ik vertelde haar dat ik via Facebook wist dat er ook mensen uit Amersfoort zouden komen. ‘Dat ben ik’, zei ze. En toen ik op haar naamkaartje keek schakelde ik naar mijn reactie op Facebook. Hoe toevallig dat wij naast elkaar waren gaan zitten. Ik had haar niet herkend van haar profielfoto en dat zij mij niet had herkend is niet zo verwonderlijk. Ik heb namelijk een fotootje van 50 jaar geleden voor mijn profiel gebruikt. Hoe klein kan de wereld zijn. 🙂

Hartegroet,
Annemarie

[elzi]

Ik zou bijna denken dat toeval niet bestaat. Het moest zo zijn dat jullie naast elkaar kwamen te zitten. 😉

[Roland]

De R is weer in de maand.

De afgelopen 2 weken kon ik de katoenen en papieren zakdoekjes niet aangesleept krijgen en is mijn voorraad keukenrollen behoorlijk geslonken. Wat een gesnotter. Ach, het hoort er een beetje bij in deze tijd van het jaar. Virussen hebben momenteel vrij spel. Maar ondanks alles kan ik zo genieten van de metamorfose die de natuur nu ondergaat. Het lijkt alsof de kardinaalshoed in mijn tuin steeds roder wordt, een echte blikvanger. Daarnaast de Engelse roos die nog een verwoede poging doet de laatste knoppen te openen. Een dezer dagen zal er weer een bladkorf voor ons huis geplaatst worden zodat er met een aantal buurtjes voor een schoon woonerf gezorgd kan worden. Regelmatig komen de mannen van de Gemeente een handje helpen met hun turbo-bladblazers (ze nemen ook de opritten mee 🙂 ). Zij weten inmiddels waar er koffie mét een koekje te halen is. ‘Voor wat, hoort wat’. Een aantal jaren geleden moest ik steeds per mail een verzoek indienen voor een korf, wij vielen blijkbaar buiten de standaard straten. Wie 30 jaar geleden op het idee gekomen is om op een paar vierkante meter 6 grote essen te planten? Af en toe werd vergeten om de korf te legen maar een mailtje was voldoende om dit alsnog voor elkaar te krijgen. Ik heb ooit zo’n mail op rijm gezet, het was tenslotte in een periode waarin de pepernoten en chocoladeletters al volop in de schappen lagen. Tot mijn verbazing en plezier kreeg ik op rijm de volgende mail terug:

‘De melding is gemaakt en verstuurd,
binnenkort veegt de wagen weer bij u door de buurt.
Alle blaadjes groot en klein,
en het woonerf zal weer netjes zijn.
Onder nummer .. is het genoteerd
zo kan er niemand meer uitglijden, ook niet het peerd’.

Ik heb inmiddels geleerd dat je met een vriendelijk woord en gebaar heel wat kunt bereiken. 😉

Een herfstgroet,
Annemarie

[elzi]

Wat een leuk verhaal. Hoop dat je inmiddels weer van je verkoudheid af bent.
Goed dat de gemeente zo mee helpt om de bladeren weg te halen. Scheelt toch een heleboel als ze met de bladzuiger komen.
Groetjes van ons.

[Roland]

Hypnose? Echt niet!

Tijdens familiebezoekjes komen er vaak herinneringen naar boven. Zo zijn mijn man en ik jaren geleden met mijn broer en zijn vrouw op vakantie geweest naar Griekenland. Zon, zee en strand. Tijdens een Griekse avond was mijn man de uitverkorene om met een experiment mee te doen. In een kring stonden 2 stoelen tegenover elkaar. Mijn man werd verzocht op de ene stoel te gaan zitten en alles na te doen wat de Griekse schone tegenover hem deed. Zij zou mijn man onder hypnose gaan brengen. Hij was er echter stellig van overtuigd dat dat absoluut niet zou lukken. Beiden kregen een wit bordje in de handen. Daar mocht de aandacht niet op gevestigd worden, mijn man moest in die diep blauwe ogen blijven kijken (waar hij volgens mij geen moeite mee had 😉 ). De Griekse schone draaide met haar rechterhand rondjes boven het bordje en wreef vervolgens met haar hand over haar gezicht. Zoals gevraagd deed mijn man haar na. Daarna draaide ze rondjes aan de onderkant van het bordje waarna haar hand wederom haar wangen en voorhoofd streelde. Dit herhaalde zich een paar keer.Trouw volgde mijn man haar. In de grote kring hoorde je hier en daar al onderdrukte lachjes en gegrinnik maar mijn man ging onverstoorbaar door met de hypnose-act. Het zou de Griekse schone echt niet lukken om hem onder hypnose te krijgen. Uiteindelijk gaf de Griekse schone het maar op, mijn man klopte zichzelf eens op de schouder. Hij had tenslotte gelijk gekregen. Inmiddels lag het publiek zo’n beetje in een deuk. Mijn man begreep pas waarom toen hij een spiegel in de hand geduwd kreeg en zichzelf met een zwart gezicht zag…. 😛

Hartegroet,
Annemarie

[elzi]

Ik zie het helemaal voor me, wat moet dat hilarisch zijn geweest. Hypnose of niet… hij heeft toch maar alles gedaan wat de “schone” tegen hem zei. 😛

[Roland]

En dat heeft deze Brabantse ‘schone’ nog nooit voor elkaar gekregen, Elzi. 🙂

[elzi]

:laugh: 😆 :cheer:

Fijne dag nog verder.
Liefs

[Roland]

Tijdverdrijf of gewoon even lekker afschakelen?

Voor mijn verjaardag kreeg ik behalve kaarten, bloemen en lekkers voor in bad, ook een kleurboek voor volwassenen en kleurpotloden. Het boek staat vol met de mooiste mandela’s. Normaal gesproken lukt het me niet gauw om ergens echt voor te gaan zitten. Als ik een boek lees wordt mijn aandacht vaak afgeleid door de dingen die ik nog moet doen. Maar het is me dan toch gelukt om mijn aandacht bij het kleuren te houden. Toen ik aan de eerste kleurplaat begon had ik geen idee hoe het eindresultaat zou worden. Ik ben iemand die van symmetrie houdt en probeer met de kleurtjes een mooie compositie te maken. Wat het effect is van de kleinste kleurnuances is pas te zien als de mandela klaar is. Met welke kleuren ik straks weer verder ga kan ik nu nog niet zeggen. Of ik de juiste keuzes maak? Ik zie een overeenkomst met het leven dat ook uit fases bestaat. Je stapt ergens in, maakt keuzes en wat het resultaat zal zijn is niet te voorspellen. Iedere volgende stap is bepalend voor het eindresultaat. Als ik spijt heb van een bepaalde kleur kan ik altijd nog gebruik maken van een gummetje. Dat is in het echte leven spijtig genoeg lang niet altijd mogelijk. Keuzes die je maakt zijn vaak onomkeerbaar. Zie het als leermomenten. Het is altijd weer een uitdaging om met iets nieuws te beginnen en dingen gewoon te laten gebeuren.

Een kleurrijke zondag gewenst.

Annemarie

[elzi]

Hoi Annemarie.

Hoop dat je veel plezier zult beleven aan het kleuren. Zelf heb ik er wel eens over gedacht om zo’n kleurboek aan te schaffen, ben er alleen nog niet over uit of ik er wel het geduld voor zal hebben.
In ieder geval veel plezier met kleuren.
Liefs van mij.

[Auteur]

Berichten