Het is erg leuk om ook eens leuke dingen te delen met elkaar

[Roland]

Eerste tekenen van de naderende lente.

Vanmiddag kreeg ik mijn man zover om even een frisse neus te halen. Het zonnetje scheen heerlijk, je voelde al wat warmte in het gezicht. Dat we toen uit de wind liepen daar kwamen we achter toen we in het open veld de noordoosten wind tegen hadden. Maar dat maakte het genieten niet minder. We zagen dat de kersen- en appelbomen al knoppen aan het ontwikkelen zijn. Over 2 maanden zal het weer een prachtige roze-witte kleurenpracht zijn als de fruitbomen vol in de bloesem staan. Op de grond in een boomgaard spotte mijn man een vogel die we niet eerder gezien hadden en die een apart geluid maakte toen hij/zij wegvloog. Thuisgekomen heb ik eerst water voor een warme kop thee opgezet en heb het vogelboek gepakt in de hoop dat ik de ons onbekende vogel zou vinden. Heel veel vogels passeerden de revue maar ‘onze’ vogel?? Een telefoontje naar mijn oudste broer bracht uitkomst. Mijn broer noem ik weleens voor de grap ‘onze ornitholoog’. Ik omschreef de vogel en het geluid. Hij had 2 opties. Óf het was een koperwiek óf een kramsvogel. Na wat googlen kwam ik inderdaad op de kramsvogel wat werd bevestigd toen ik het geluid daarbij vond. Ook kwam ik een recent artikel op het internet tegen. Hierin stond te lezen dat de kramsvogel sinds half december in grote getale in zuid Limburg aanwezig is. Zij doen zich te goed aan de appels die vanwege de Russische boycot zijn blijven hangen en nu wegrotten op de grond. Ik ben blij dat er in ieder geval vogels zijn die zich er tegoed aan doen. Waarschijnlijk zullen de dassen hun aandeel ook wel opgeëist hebben voor ze zich in de late herfst terugtrokken in hun burcht voor hun winterslaap.
In onze tuin staan de sneeuwklokjes in bloei, de krokussen zullen op korte termijn wel volgen. Hoe mooi ik een witte wereld ook vind, het verlangen naar de lente begint nu toch de overhand te krijgen. De dagen zijn aan het lengen. Wat de winter nog in petto heeft is een verrassing, het is tenslotte nog maar net februari. Maar zo’n wandelingetje vanmiddag geeft toch even dat heerlijke lentegevoel.

Hartegroet,
Annemarie

[animal]

Annemarie ,door jouw sneeuwklokjes moest ik metteen aan dit liedje denken .
Dit nummer hadden wij vroeger thuis op een singeltje staan.

[Roland]

Toetje.

Als mijn vader vroeger late dienst had (de treinen reden toen nog op tijd, hadden geen last van vierkante wielen en blaadjes op de rails) dan aten wij tussen de middag warm. De meisjesschool lag ongeveer 100 meter dichter bij huis dan de jongensschool. We hadden van kwart over 12 tot kwart voor 2 pauze, overblijven deed niemand. Mijn zus en ik waren al thuis, mijn moeder had gekookt en op de keukentafel stonden 2 glazen schalen. 1 Gevuld met chocolade vla, de ander met vanille vla. Tegenwoordig koop je dit gemengd in 1 pak. We zagen ons jongste broertje, de hekkensluiter, achterom de tuin inlopen. Hij hield iets angstvallig in zijn handen tegen de borst gedrukt. Het bleek een kauw te zijn die mijn broertje gevonden had. Mijn zus wilde hem wat beter bekijken en op dat moment zag de kauw zijn kans schoon om te ontsnappen. Alhoewel, in plaats van de wijde wereld in te gaan vloog ie de keuken in. Hij sprong op de keukentafel, ging flink met de vleugels door de vla en al fladderend door de keuken belandde hij achter de wasmachine. De keukenkastjes, muren en het plafond zaten onder de bruine en gele spetters. Ons pa heeft de kauw uiteindelijk te pakken weten te krijgen en hem via de keukendeur de lucht in gegooid en was de vogel gevlogen…. 😉 Pap en mam konden er niet om lachen, wij wel. Wij hadden weer wat om op school te vertellen. 🙂

Hartegroet,
Annemarie

[Lotje]

Animal,
Geweldig liedje van vroeger. Ik heb even gegoogeld : uit 1953
Groetjes van Lotje

[Chris1977]

Hoi,

Deze week het forum gevonden en vandaag wees Annemarie op dit topic .

Vanmiddg toen mijn zoontje van bijna 5 tussende middag thuis kwam voor zijn boterham had hij een tekening voor me, de tekening was niet voor mama maar voor papa en stond vol met harten.
Eigenlijk was het thema valatijndag maar voor hem papa dag omdat papa iets met zijn hart heeft.
Zo iets liefs kan iemand die in de put zit heel veel doen.

Vrijdag de 13e

Ook vandaag het medicijnen kastje uitgespit en kwam nog wat pijnstillers tegen die ik niet meer mag hebben.
Een vriendin van ons wou ze graag hebben want die zijn de enige waar zij goed tegen kan.
Helaas heeft ze die vanavond al nodig omdat ons paard, die bij haar aan huis staat, haar onderste boven liep waardoor ze haar arm brak.
Net contact gehad met haar en ze maakt t goed, want ze heeft haar humor nog.
De eerste opmerking die ze maakte was, het is vrijdag de 13e en ik kwam in plaats van een zwarte kat een zwart paard tegen.

Voor mij is het nu weer tijd om te gaan slapen en zal zo nu en dan hier wat schrijven.

Groetjes,

Chris B)

[Roland]

Hartverwarmend! Een mooier cadeau kun je niet krijgen. Geef de tekening maar een mooi plaatsje.
Dit zijn toch de dingen waar het in het leven om draait, die je leven kleuren. 🙂

[Roland]

Quote van de dag:

‘De mooiste dingen in het leven kun je niet zien of aanraken. Ze worden gevoeld met het hart’. (Heleen Keller)

Fijne Valentijnsdag. 🙂

[Roland]

Vriendschap.

Voor mij zijn ‘sympathie’ en ‘empathie’ onlosmakelijk verbonden met echte vriendschap. Wanneer kun je echt spreken van vriendschap? Vorige week werd ik uitgenodigd door een buurvrouw voor een lunch. We zien elkaar niet vaak maar als we elkaar spreken dan pakken we de draad weer op alsof ons laatste contact zeer recent was en geen maanden geleden.
Via dit forum ben ik met hartgenoten in contact gekomen waarmee ik inmiddels ‘achter de schermen’ regelmatig contact heb. Zowel via de mail als telefonisch. Zij kunnen bij mij hun verhaal kwijt maar dat geldt ook andersom. Zo gebeurt het dat ik ‘betrokken’ word in soms aangrijpende en emotionele gebeurtenissen in andermans leven. Het weinige dat ik kan doen is een luisterend oor bieden en indien er om gevraagd wordt mijn visie te geven. Af en toe wordt me gevraagd te helpen bij een passende tekst op een kaart. Gelukkig is er ook alle ruimte om leuke dingen met elkaar te delen. Ik zeg altijd dat deze dingen op mijn pad komen, mijn man zegt dat het ook komt doordat ik ervoor open sta.
Vriendschap wordt in mijn beleving niet bepaald door de frequentie waarmee je elkaar ziet. Het gevoel van gehoord te worden, een mening kunnen geven zonder veroordeeld te worden, kortom met respect behandeld te worden.
De afgelopen jaren ben ik/zijn we vrienden kwijt geraakt, zelfs familie. Maar degenen die nog steeds deel uitmaken van ons leven zijn wel de échte vrienden. Bovendien zijn er ook nieuwe contacten ontstaan.
Dit forum voelt voor mij als een warme deken. Iedereen heeft zijn eigen verhaal, zijn eigen rugzakje. Door het met elkaar te delen kan het toch even wat minder zwaar voelen.
Ik wil graag de hartgenoten bedanken die ook mij een hart onder de riem steken.

Annemarie

[Chris1977]

Een klein stapje in de goede richting

Vorige week lag ik nog in het ziekenhuis en sliep ik heel veel door stevige bloedarmoede, psychisch compleet de weg kwijt.
De afgelopen week op gekrabbeld, hartpatiënten ontdekt en al contact gelegd met 2 hele lieve mensen die me een hart onder de riem hebben gestoken 🙂
Vandaag ziekenbezoek gehad van mijn kleine nichtje (ca 1,80m) en mijn lieve tante en ik heb ze zelf kunnen voorzien van koffie en thee, wat ik vorige week nog niet aan dacht.
Wat voor de meeste mensen vanzelfsprekend is, was het voor mij een hele opgave.
Weer een berg overwonnen :cheer:

Voor alle zuidelijke lotgenoten,
geniet van de carnaval en de groeten uit het westen,
Chris B)

[Roland]

Hoi Chris,

Wat een positief bericht! Blijf de lichtpuntjes zien, hoe klein ze ook zijn.
Voor straks een goede nachtrust en morgen gezond weer op. 🙂

Groet,
Annemarie

[Chris1977]

Hoi Annemarie,

Dank je en het slapen gaat zeker lukken, want mijn pilletjes :blink: beginnen te werken :S
Welterusten voor zo meteen en ik hoop van de week weer een positieve ervaring te kunnen schrijven hier.

Groetjes,
Chris B)

[vardo79]

Na altijd alle wachtwoorden kwijt te zijn, ze, weer tevoorschijn getoverd, weer even rondspitten op het forum. en mijn leuke ding eens op te schrijven. Gisteren al weer een heerlijke rit met paard en wagen gemaakt, en genoten van de zon en alles onderweg in de polder. En vandaag, ja zowaar een minuut of 20 gewandeld ! Heerlijk hier op de dijk in de zon ! ja de afstand was niet ver maar ong 900mtr. is al weer ver ! En daarna een bemoedigend plaatje op fb van Lydia ! Ook weer leuk ! Had ik wel even nodig want vorige week wel een dipje, streng dieet en vochtbeperking ! Vooral dat vocht, maar s’nachts gaat het gelukkig iets beter, maar de vermoeidheid blijft moeilijk. Ik heb er al 4 jaar last van maar is wel flink verergerd.
Maar vanaf nu weer positief blijven, de lente komt eraan !
En Annemarie jij weer bedankt, je weet dat ik ze lees !
Lieve groet voor allemaal van Jany

[Roland]

Hoi Jany,

Het was inderdaad prachtig weer. Ik zag de foto’s van paard en wagen op Fb. Geweldig. Onze dochter heeft een tijdje paard gereden. Ikzelf mocht een paar keer in een manege op het paard van mijn baas rijden. Schofthoogte van 1.70 mtr. Dat dat behoorlijk hoog is daar kwam ik achter toen ik afstapte en niet bepaald charmant op de grond belandde. :S
Heel lang geleden, toen ik nog jong en onschuldig was, kwam een oudere zus (11 jaar) huilend van de pijn aan haar pols thuis. Ook zij hield van paarden. In een wei niet ver van ons huis stond een paard. Met behulp van een vriendinnetje zou mijn zus op dat (vreemde) paard klimmen. Thuis demonstreerde ze met handen en voeten hoe het verlopen was. ‘Hier zat ik (ging met haar benen gespreid staan alsof ze op de rug van het paard zat) en ineens was het paard weg!’ Deze aktie heeft ze helaas moeten bekopen met 6 weken gips. Ze had haar pols gebroken….

Hartegroet,
Annemarie

[brandy]

Hoera,mijn huis heeft energielabel A, nu ik nog 😛

[Roland]

Proficiat!

Ik kom maar niet door de APK. Iedere keer word ik afgekeurd en zijn er nieuwe aandachtspunten… :silly:

[Auteur]

Berichten