Het is erg leuk om ook eens leuke dingen te delen met elkaar

[Roland]

Kerstgedachte

Ieder jaar zorgt het mannenkoor waarin mijn man zingt voor een muzikale bijdrage aan een kerstviering bij een instelling voor mensen met een geestelijke en lichamelijke beperking. Dit jaar kreeg de voorzitter van het koor een berichtje dat de kerstviering niet door kon gaan, dat er niet eens geld was om de instelling in kerstsfeer om te dopen. De voorzitter vond dit zo verdrietig en heeft tijdens het Ceciliafeest in november een collectebus neergezet met de bedoeling dat met het opgehaalde geld de jaarlijkse kerstviering door zou kunnen gaan met koor en een sfeervolle aankleding. De totale opbrengst was geweldig. Afgelopen zondag was het zover. Het was een prachtige dag, er was een gezellige kerstmarkt georganiseerd waar de bewoners zelf ook een aardig steentje aan hadden bijgedragen o.a. in de vorm van kerststukjes. Alles was prachtig versierd en mede door de gift van het koor maar ook door andere sponsoren is het een zeer geslaagde kerstviering geworden.

Ik wil bij deze alle hartgenoten en hun familie en vrienden sfeervolle kerstdagen wensen en een voorspoedig maar vooral gezond 2015. Blijf de lichtpuntjes zien…..

Een hartelijke kerstgroet,
Annemarie

[animal]

Mooi ,dat er toch weer een kerstviering voor die mensen georganiseerd kon worden .
dat mogelijk maken ,dat is de echte kerstgedachte.

Annemarie ,ik wens ook jouw en je familie fijne kerstdagen en ook vooral een gezond 2015 .
Natuurlijk geld dat ook voor alle andere hartgenoten.

groetjes Ad

[Roland]

Kerst in de ’60-er jaren.

In deze periode van het jaar gaan mijn gedachten regelmatig terug naar mijn kleuter- en kindertijd. In mijn beleving lag er ALTIJD sneeuw in de laatste weken van het jaar. Met mijn jongste broertje stond ik vroeg op om verder te gaan met het maken van de glijbaan voor het huis. Wat hadden we een lol. Gewoon met de rubberlaarzen, geitenwollen sokken erin, probeerden we elkaar de loef af te steken wie het verste kwam. Met rode konen kwamen we weer naar binnen waar ons mam ons verwende met een beker warme chocolademelk, gemaakt van echte cacao. Daarbij mochten we uit de koektrommel een speculaasje pakken en was het altijd een beetje ruzie wie het molentje kreeg. 😉
Het was een drukke tijd voor mijn moeder die met de kerst alles tiptop in orde wilde hebben. Het koper- en zilverwerk kreeg een flinke poetsbeurt en volgens mijn moeder kreeg je het beste resultaat als je er ‘de botten opzette’. De witte was werd nog even gedaan zodat het damasten tafellaken ook weer voor gebruik klaar lag. Ik herinner me dat mijn oudste broer op een maandagochtend de elektrische wringer waar de was doorheen gehaald moest worden (de was die op zondagavond in de Biotex gezet was) nader wilde inspecteren. De stekker in het stopcontact, de hand tussen de 2 rollen….. Wat er daarna gebeurde laat zich raden….4 vingers verdwenen en de duim bleef ‘hangen’. Paniek in de tent. Het eerste wat mijn moeder deed toen ze het gegil hoorde was de stroom eraf zetten en mijn vader trok met al zijn kracht de bovenste rol van de wringer zodat de hand van mijn broer vrij kwam. Het gebeurde allemaal vlak voor schooltijd, het was nog donker buiten. Ik weet dat ik op de kleuterschool zat en ondanks de zorgen om mijn grote broer moest ik daar naar toe. Omdat wij geen auto hadden, ons pap voelde zich het veiligst op zijn Gazelle en op de loc tussen de rails, werden onze buren ingeschakeld om met hun auto broerlief naar het ziekenhuis te brengen waar geconstateerd werd dat de duim uit de kom was. In het kleuterklasje was ik stil, had helemaal geen zin om van papier mache een kerstkribje in elkaar te kneden. Ik hield helemaal niet van dat geklieder maar ondanks dat ik met mijn gedachten bij mijn grote broer was, werd het toch nog een mooi kribje. Thuisgekomen bleek het dus allemaal gelukkig mee te vallen, de mitella was best wel stoer.
Ik vond het altijd heel spannend als de doos met kerstspullen van de zolder kwam en zo gauw de kerstboom stond en een tafel voor de krib was geïnstalleerd mocht ik de beelden uit het vergeelde krantenpapier halen. De 3 koningen, Jozef en Maria, het kindje Jezus, de os en de ezel, herders en schaapjes, samen vertelden ze een verhaal. De grote kameel (die volgens mij eigenlijk een dromedaris was) had al vele jaren overleefd met dank aan de nodige lijm. Ik kon helemaal wegdromen bij het licht van de lampjes in de kerstboom en de kaarsjes die bij het kribje aangestoken werden. Als ik mijn oogjes tot spleetjes kneep was het ‘sterretjes effect’ prachtig. Op de zwart/wit televisie keken we naar het kerst-winter-circus, naar de Winterspelen waarin Atje Keulen Deelstra, Ard Schenk en Kees Verkerk Nederland op de kaart zetten. Ook het gracieuze ijsdansen van Sjoukje Dijkstra staat in mijn geheugen gegrift. Met open mond zaten we voor de buis. Buiten vielen de sneeuwvlokken naar beneden, binnen was er de warmte van de kachel. Een mooie herinnering aan mijn jonge jaren die mede door de liefde van mijn ouders nooit verloren zal gaan.

Kerstgroet van Annemarie

[animal]

Weer mooi geschreven ,Annemarie .
Zo ging het helemaal . Eigen gemaakte chocomel van echte cacao ,heerlijk .
Mij moeder maakte ook regelmatig borstplaat ,soms zelfs met pinda’s er in .
Met kerst naar de nachtmis ,en daarna kregen we een warm worsten broodje .
Ook nu mochten de lampjes in de kerstboom en het stalletje pas aan.
Te tafel voor het ontbijt van kerstochtend was de avond er voor al gedekt .
Bij ieder bord stond ook een kaarsje .
We hadden altijd verse broodjes met zelf gebraden rollade in dikke plakken gesneden en nog warm.
sMiddags kregen we dan altijd een glas vruchten cocktail ( nu heet dat bowl zonder alcohol) en een stukje kerstkrans.
Wat was dat een heerlijke tijd .
Toen was kerst nog echt Kerst . Gewoon warm en gezellig ,en daar waren geen koopzondagen/avonden en cadeautjes aan vooraf gegaan.
Het kerststalletje met de beeldjes staat nu bij mij ,is inmiddels ongeveer 65 jaar oud ,maar blijft mij herinneren aan deze gezellige tijd.
Tegenwoordig hoop ik dat het snel 2 januari is ,want het vuurwerk haalt voor veel mensen en dieren de gezelligheid weg.

Groetjes Ad

[sako1974]

De kerstgedachte van mijn man en mijzelf is deze week al twee keer uitgekomen. Eerst hebben we afgelopen vrijdag voor een grote groep verstandelijk beperkten een kerstdienst georganiseerd. Deze mensen hebben vaak thuis geen kerst of kunnen nergens anders terecht. Een groot succes werd het met ong. 130 mensen, inclusief een geweldig koor. Omdat ik met mijn man de kookklup verzorg, hebben we samen met 4 deelnemers de hapjes verzorgd. Fantastisch om te zien hoe hard die mensen willen werken en zo blij zijn dat ze onder vrienden zijn die ze accepteren zoals ze zijn. Voor ons was het dan ook een geweldige avond.

Gisteravond kwam de tweede kerstgedachte tot uiting. We vernamen via via dat er een klein hondje was dat dezelfde avond nog afgemaakt zou worden omdat ze verlatingsangst had. Omdat we de eigenaresse kenden, hebben we gelijk actie ondernomen en zijn het hondje gaan ophalen. Vannacht heeft ze bij ons een beetje tot rust kunnen komen en vanmiddag brengen we haar naar een asiel hier in de buurt. Helaas kunnen we haar zelf niet houden omdat we al een getraumatiseerde hond hebben uit het asiel. Het voelt erg goed om zo’n hondje op deze manier een tweede kans op een goed leven te kunnen geven!

Voor iedereen hele goede feestdagen en hartelijke groeten, Saskia

[Roland]

Hoi Saskia,

Wat mooi dat jij en je man samen met 4 vrijwilligers, inclusief een koor, zo’n grote groep mensen een onvergetelijke kerst hebben bezorgd. Chapeau.

Voor jou en je man ook fijne dagen gewenst en een gezond 2015.

Hartegroet,
Annemarie

[brandy]

Voor iedereen fijne feestdagen en vooral een goed en gezond 2015
brandy

[Roland]

Oliebollentijd.

De kerstdagen liggen al weer achter ons, de eerste sneeuw in bijna 2 jaar heeft meteen voor de nodige ongemakken gezorgd maar levert ook weer sprookjesachtige plaatjes op. Maastricht is echter groen gebleven. Nog een paar dagen en we luiden 2015 in. Voor mijn moeder waren de laatste 2 dagen van het jaar behoorlijk druk. Ieder jaar bakte zij héél veel oliebollen. Voor de centrale verwarming in de huiskamer werd op een krukje een emmer met het beslag, inclusief gist wat ze bij de plaatselijke bakker had gekocht, neergezet. Hieroverheen legde ze een schone theedoek. We kregen de nodige instructies om vooral niet met de deur te wapperen en er het liefst zo ver mogelijk uit de buurt te blijven. Urenlang moest het beslag rijzen. We durfden amper te ademen, bang dat we het rijzingsproces in de weg zouden staan. Tussendoor even onder de theedoek gluren was alleen geoorloofd voor ons mam zelf. Als uiteindelijk het beslag tot aan de rand van de emmer stond kon gestart worden met de volgende fase. Een grote pan gevuld met zonnebloemolie werd op het fornuis gezet en vanaf dat moment was de keuken volledig het territorium van ons mam. Met de juslepel van het lepelrek schepte ze steeds een flinke lepel beslag uit de emmer om er vervolgens in de hete olie met 2 eetlepels een enigszins ronde vorm van te maken. Op de keukentafel stonden de schalen al klaar. Uiteindelijk werden er meer dan 100 oliebollen gebakken die in de kelder werden bewaard tot oudejaarsavond. Oliebollen met krenten en rozijnen én met sucadesnippers die er volgens ons mam toch echt in hoorden. Wat smaakten haar oliebollen altijd, ze waren dan ook met heel veel zorg bereid.
Sinds een aantal jaren bakt mijn man oliebollen. Nadat hij thuis is komen te zitten en steeds meer interesse kreeg in koken, vindt hij het ook leuk om oliebollen te bakken. Het begon toen hij bij de plaatselijke bouwmarkt bij de aanschaf van een paar schroefjes, moertjes of nippeltjes een emmer met een pak oliebollenmix, een zakje rozijntjes en een strooibus met poedersuiker kreeg. Of hij de komende week nog voor het een of ander naar de bouwmarkt moet?? 😉 Ik laat me verrassen, een oliebol op oudejaarsavond gaat er natuurlijk altijd wel in.

Voor dit jaar zal het mijn laatste verhaaltje zijn. Ik wens iedereen een fijne jaarwisseling, veel gezondheid, positiviteit en kracht voor 2015. En zoals we hier in het Zuiden zeggen: Unne goeie roetsj. 😛

Annemarie

p.s kleine correctie: nadat ik tijdens een familiebezoekje vandaag in Brabant nog wat herinneringen heb opgehaald heb ik vast moeten stellen dat het minstens 200 !! oliebollen waren… 😆

[Marilene]

Hallo Annemarie,

Wil jou ook een spetterend Nieuwjaar wensen. Vooral veel gezondheid en hopen op een positief 2015.
En bedankt voor al je leuke en positieve verhalen het afgelopen jaar.

Groetjes en neem een lekker glaasje champagne om 12 uur als het nieuwe jaar begint.

Marilene

[catootje]

🙂 Aan alle die Hartgenoten lezen, een zeer goed 2015 om nog vele malen leuke dingen te doen.
Catootje

[jorevb]

Dank je wel en voor jou het zelfde .
ik zit even in de lappenmand vanwege mijn hart dus ik doe even rustig aan.

Goed 2015

Groetjes van Jore

[Roland]

Beterschap Jore en alle goeds voor 2015!

Hartegroet,
Annemarie

[nesia52]

Voor iedereen van hartgenoten een gezellige jaarwisseling en een goed 2015.
Hartegroet Nesia.

[vardo79]

Aan alle mede hartgenoten, ook voor iedereen een fijne oudejaarsavond en een goed en vooral gezond 2015 ! en Annemarie, blijf vooral je stukjes schrijven !
Lieve groet voor allemaal,
Jany (Vardo)

[Roland]

Een nieuw jaar met nieuwe kansen.

1 Januari 2015. De drukte van de feestdagen ligt al weer achter ons. Vandaag zullen waarschijnlijk diverse familiebezoekjes afgelegd worden om elkaar het allerbeste te wensen. Je neemt je voor om bepaalde zaken in het nieuwe jaar anders aan te gaan pakken. De komende weken krijgen de sportscholen het druk doordat de overtollige kilo’s weer weggewerkt moeten worden zodat de lovehandles weer transformeren naar wasbordjes. Ik houd zelf niet zo van de maand januari, ik heb het idee dat ie eindeloos is. Een troosteloze maand, zeker na alle bedrijvigheid van december. Na het weekend ruim ik de kerstspullen op. De regelmaat van alle dag zal weer terugkomen. Nu moet ik steeds nadenken welke dag het is wat voor velen denk ik herkenbaar is. Een beetje structuur is toch wel prettig. Ik vroeg gisteren, vorig jaar, aan mijn man of 2015 voor ons lichtpuntjes in petto zal hebben. Hij antwoordde: ‘ach, als we het komende jaar weer goed doorkomen dan mogen we niet klagen.’ Daar heeft hij gelijk in. 2 Weken geleden heb ik nog een ‘kerst’mailtje gestuurd naar de specialist die mijn man 3 jaar geleden met succes heeft geopereerd. Ondanks de complicaties zijn we hem nog steeds dankbaar voor de 2e kans die mijn man dankzij zijn kundigheid heeft gekregen. Deze arts is naar een ander ziekenhuis gegaan. Ik kreeg een hartverwarmende mail van hem terug.

Vanmiddag zie ik mijn familie weer, altijd weer een moment waarop ik me verheug. Een familie die steeds groter wordt. We zullen het glas heffen op het nieuwe jaar (ik ben dan altijd even in gedachte bij onze ouders) en hopen we dat we het volgende jaar weer zo bij elkaar mogen zijn.

Carpe diem!

Annemarie

[Auteur]

Berichten