Herstel

[Jeannette428]

Bij mij zei mn cardioloog dat het over 6 weken al kon. Nou dan zou ik nu al geopereerd zijn. Maar ik verwacht dat het bij mij ook wel in januari gaat worden. Waar wordt jij aan geopereerd?

[agdb]

bij mij wordt de mitraal klep gerepareerd (zo’n 95% zekerheid anders een klepvervanging)

[Jeannette428]

Bij mij is mn hartklep ik vermoed ook de mitraal klep geen 1 geheel maar gesplitst. Hoop ook dat ik zo’n hoog slagingspercentage krijg.

[Vonneke]

Om even bij het onderwerp ” herstel” te blijven…
Artist om op jou vragen te reageren. Ik ben 9 oktober geopereerd en heb een mechanische hartklep gekregen. Dat gevoel dat jij beschrijft in je borst dat heb je alleen bij inademing? Ik had dat ook. Het bleek dat ik met regelmaat dieper moest inademen zodat ook de onderkant van de longen gevuld worden. Bij mij zat onder in de longen nog een beetje vocht. Op de revalidatie zit een vrouw die 1 week voor mij is geopereerd. Ook zei heeft nog een grote bult boven de wond. Ze zeggen dat het vocht en opgehoopt bloed is. Het lichaam moet dit zelf afbreken. Ik heb het ook nog een beetje.

[Vonneke]

Ik heb nu 4 weken revalidatie maar heb het gevoel dat ik stilsta…Ik heb veel moeite met fietsen. Ging zelfs donderdag boven mijn kunnen en kreeg veel pijn op de borst. Dat was voor mij een angstig moment. Als ik ergens naar toe ga ben ik na 1 1/2 uur er al klaar mee. Dan wil ik naar huis. Inslapen is een ramp…..Slaappil helpt niet. Ik blijf er alleen langer mee slapen.
Ik zie me voorlopig nog niet aan het werk gaan..Het gaat wel langzaam het herstel.

[animal]

Ik heb een bypas operatie gehad ,dat is ook een openhart operatie en was juist ook bang voor het wakker worden met slangen in je keel enzo vanwege kotsneigingen .
Maar dat is echt 100 % meegevallen .
Wel heb ik dit ook bij alle gesprekken tegen iedereen gezegd en dit is ook genoteerd dus ik denk dat er wel rekening mee is gehouden.
Toen ik wakker begon te worden ,en toen ik besefte dat het voorbij was voelde ik me wel zo onbeschrijfelijk blij en gelukkig ,dan neem je de andere kleine ongemakken voor lief .
Ook al de infuusslangen loshalen (waren er 4 dacht ik ) en de drains verwijderen viel echt mee.
De intensivecare verpleging was super zorgzaam en voorzichtig . Ik heb helemaal niks te klagen gehad en ben nog steeds al het ziekenhuis personeel erg dankbaar.
Ik hoop dat dit je wat gerust stelt . Sterkte met de dingen die komen gaan ,maar het komt vast allemaal goed.
Groetjes Ad

[Jeannette428]

Nou vandaag chirurg gesproken.
De eerste zes weken mag je niks en daarna langzaam revalideren.
Het is niet zomaar wat.

[animal]

Helemaal niks mogen is wat overdreven ,hoor .
Zo gouw je thuis bent mag je wat wandelen en heel licht huishoudelijk werk . Stoffen ,koffie zetten enzo .
Ik woon alleen en kreeg geen hulp dus moest toch alles doen. Mijn honden zijn wel 6 weken uit logeren geweest .
Die 6 weken is omdat pas na 6 weken het borstbeen weer aan elkaar is gegroeid . Je mag 6 weken niet fietsen of zelf auto rijden . Dit omdat bij snel reageren of ingrijpen het borstbeen te veel belast wordt.
Ook geen dingen tillen . Als je kleine boodschapjes doet zoals een brood of een pak melk enzo de boodschappen verdelen over 2 tasjes en in ieder hand ongeveer evenveel dragen .
Maar dat merk je van zelf .
Ik denk dat bij mij de revalidatie 4 weken na de operatie begonnen is .(in het ziekenhuis) 2 keer per week en dan 2 blokken van 4 weken. De eerste 2 weken moest ik dus met de bus naar de revalidatie.
Dat was op een hometrainer fietsen (dat mag wel) ,onspannings oefeningen leren ,en theorie les over werking van het hart ,voeding ,medicijnen en voorkomen van stress. Het tweede blok van 4 weken was ook iedere keer op een hometrainer fietsen ,en daarna een beetje spelletjes in de zaal . Samen met lotgenoten ,de meeste veel ouder dan ik. Maar het is dan erg fijn om samen bezig te zijn.
Die revalidatie vond ik erg leuk ,gezellig en vooral nuttig.

Ik hoop dat je je niet te druk maakt . Het komt allemaal goed ,ze zijn erg knap tegenwoordig en doen zulk soort operaties bijna aan de lopende band. Ik ben in Breda geopereerd en daar deden ze er wel 4 of 6 op een dag . Daar draaide een hele afdeling op en patienten uit omliggende ziekenhuizen gingen na een paar dagen met de ambulance weer terug naar hun eigen ziekenhuis om snel weer plaats te maken.
Heel veel sterkte de komende tijd ,en blijf lachen zoals je op de foto staat .
Hartengroetjes
Ad

[Jeannette428]

Wow helemaal alleen! Ik ga gelukkig naar een vriendin die verpleegkundige is.
Ja misschien dat ze het express dramatisch brengen zodat het alleen mee kan vallen.
Had jij last van hartritme stoornissen?
Ze gaan wel bij mij in het gebied waar het hartritme wordt geregeld opereren dus dan is de kans daarop wel aanwezig.
Maar dan hebben ze vast wel weer een truckendoos achter de hand. Hij zei dat de eerste drie dagen het ergst zijn en daarna wordt het al beter.
Ik sprak vorige week iemand en die zei dat de eerste dag het ergst was. Nou ja hopelijk krijg ik voldoende kalmeringsmiddel en maak ik de helft maar mee.

[sandrar]

Dag Jeanette

Ik denk dat er een groot verschil van persoon tot persoon is. Zelf lees ik hier op het forum over verbazingwekkend snelle herstellen en over herstellen die erg lang duren. Mijn (geopereerd – metalen hartklep tricuspiladis – begin september) hoort jammer genoeg tot die tweede groep. Ook belangrijk is je conditie voordien. Die was bij mij slecht, maar ik lees dat jij nog 15km kan fietsen. Lijkt mij dus dik ok. Ook is er een groot verschil tussen herstel of vervanging van de hartklep, zeker als het dan een metalen is. Het is een heel gedoe dan, wat het ook psychologisch moeilijker maakt.
Als je vragen hebt, mag je die altijd stellen. Hier of via de privéberichten hier.

Groetjes
Sandra

[Jeannette428]

Ja dat zei hij ook. Bij de een duurt het drie maanden en een ander ligt er wel een jaar uit. Het is zo onzeker allemaal. Maar hij dacht wel dat er een hele goede kans was om mijn hartklep te repareren dus dan krijg ik geen kunst hartklep. Daar zou ik wel heel blij mee zijn.
En ze gaan runder cellen gebruiken om het gaatje mee af te dichten wat ik tussen mijn boezems heb.
Dit soort operaties is meestal bij kinderen en daarom wordt ik ook door een kinderarts geopereerd.

[animal]

Bij mij was het een bypass operatie . 3 omleidingen .
Maar de pijn achteraf is te vergelijken met een vrachtwagen die over je borst is gereden .
Maar met de pijnstillers . 4 maal 2 paracetamol per dag was het goed vol te houden .
Alleen slapen op je rug valt niet mee ,ik heb gewoon hele nachten radio liggen luisteren ,ook in het ziekenhuis.
Maar het geluk en de blijdschap toen ik uit de narcose kwam en besefte dat het voorbij was ,was zo groot dat je alle ongemakken zo vergeet .
Bij de revalidatie intake kreeg ik ook een erg uitgebreid formulier wat ik in moest vullen ,pas na een week ,en aan de hand van je antwoorden kunnen ze dan zien of je eventueel ook psychologische hulp nodig hebt . De revalidatie werd begeleid door meerder fisiotherapeuten en een hartverpleegkundige ,en die hadden ook weer overleg met een cardioloog en een psycholoog .
Als je zelf kunt accepteren dat je serieus hartpatiënt bent ,maar toch nog voldoende vertrouwen in je lichaam kunt hebben ben je al een heel eind.
Ook werd ons duidelijk gemaakt dat je je nooit moet vergelijken met een ander . Bij iedereen verloopt de genezing en revalidatie anders .Je gaat met kleine stapjes voorruit ,en soms ook af en toe een stapje achteruit.
Oja ,een dagboek gaan schrijven ,nu al en ook in het ziekenhuis ,kan je helpen met het verwerken .
Ik ben daar in het ziekenhuis mee begonnen ,omdat ik lag te piekeren wat ik allemaal had meegemaakt en bang was om het te vergeten . Als je interesse hebt wil ik het je wel mailen . Dan moet je ,desnoods in een prive bericht, even je email adres geven.

Groetjes Ad

[Jeannette428]

Ja dat is goed ik stuur je een prive bericht. 🙂

[animal]

Mijn Hartverhaal is verstuurd.

[Jeannette428]

Ik heb hem gelezen hoor. Dankjewel. ☺️ Bij zo’n intake gesprek moeten ze zeker alles vertellen wat mis kan gaan. Daar zit ik nu weer over na te denken.

[Auteur]

Berichten