Hallo, ik wil eigenlijk gewoon even mijn verhaal vertellen. 9 jaar geleden kreeg ik te horen dat ik een openhart operatie zou moeten ondergaan ivm een bicuspide aortaklep met vernauwing. (In de tussentijd2 kindjes gekregen bij de 1 het HELLP syndroom gehad en bij de ander 2 maanden in zkhs gelegen ivm slecht werkende placenta) Afgelopen november was het zover. Eindelijk werd mijn mechanische klep erin gezet. Als jonge moeder was ik zo klaar met mijn verminderde energie dat ik een bepaalde rust over mijn heen kreeg toen ik eindelijk geopereerd werd.
De operatie is heel goed gegaan..na 1,5 week kreeg ik helaas een harttamponade ( spoedpunktie gehad, vocht verwijderd). dit voelde spannend ..na 2 maanden controles, echo’s en bloed prikken ook eindelijk goed gekomen. ( zit nog 15 mm vocht maar is geen ernstige bedreiging meer en wat hartritmestoornissen gehad) ik ben altijd positief ingesteld .. maar nu mijn Hartrevalidatie programma begonnen is en ik eindelijk weer mag sporten komt juist mijn kwetsbaarheid en onrust naar boven.. bij mij is altijd het glas halfvol en ik hoop dat ik mijn sterke gevoel en positiviteit gauw weer terug vind. Het zal wel tijd nodig hebben… en dan is het weer tijd om te volop te genieten van mijn energie die ik lichamelijk heb teruggekregen..
.
