hartoverslagen

[bert]

Hallo iedereen

ik ben nieuw hier, dus sta me toe even mijn situatie te schetsen.
5 maanden geleden ben ik bevallen van een zoontje.
Vlak daarna last gekregen van chronische hyperventilatie en angstaanvallen, die cardiofobie (angst voor ziekte aan het hart) hebben veroorzaakt.
Van toen af heb ik dus hartoverslagen gekregen. In het begin 1x om de zoveel weken, nu dagelijks een aantal keer en ook een aantal overslagen achter mekaar.
Ben door de hele molen gehaald, zelfs gisteren het onderzoek via de lies naar het hart. Er is helemaal niets levensbedreigends gevonden. In mijn verwijsbrief staat: patiënt kan gerustgesteld worden.
Makkelijk gezegd he.
Ik wil gerust zijn ja, maar liefst van al verlost van die vervelende haperingen!!!!
Eender wie ook maar eender welke tips heeft, of ondervindt wat bij hem de overslagen uitlokt, schrijf mij.
Ik ben bereid tot bijna alles!!!!
Zou zorgeloos willen genieten van mijn baby, wat tot nu toe niet kan, omdat mijn gedachten altijd overmeesterd worden door die overslagen.

Hopelijk krijg ik snel wat nieuws….

Groetjes

[Carotee]

hai, die hartoverslagen en hartkloppingen had ik ook al lange tijd. Hoorde bij de overgang. Hoort ook bij paniek aanvallen en angsten.
Die heb ik ook gehad na mijn 1e bevalling. Wie weet kun je met je huisarts bespreken of het iets in die richting is. Even een bloedonderzoek naar hormoonwisselingen die dit soort klachten al snel geven. Bij mij is later pas een post natale depressie geconstateerd, maar toen was ik er al weer voorbij. Na een jaar helaas.
Blijf er niet mee lopen, ga vooral naar je huisarts, een post natale depressie is goed te behandelen. Angst is echter slopend.

Sterkte

[Annemieke 13]

Hoi,

bedankt voor je reactie.
Ben je nu ondertussen verlost van je overslagen?
Soms ben ik er echt heel bang voor, hoewel me al wel 100x gezegd is dat het geen kwaad kan.
Merk idd da

[Annemieke 13]

merk idd dat ik meer last heb wanneer ik rond eisprong en menstruatie zit. Dus volgens mij goed hormonaal.
Ben bij de huisarts geweest. Alle waardes zijn normaal.
dus mee leren leven zeker… maar hoe doe je dat.

Grtz

[Anoniem]

Ja,Annemieke hoe doe je dat?

Geloof me of niet ,je moet er aan wennen.
Je bent door de hele mallemolen geweest en er niets geconstateerd.
Dat is geruststelling A.
Je weet dat het geen kwaad kan.
Geruststelling B.
Maar vooral je hebt een fijn gezinsleven.
Er zijn zo veel mooie dingen in het leven .Probeer het niet te laten beinvloeden door overslagen,en ik weet dat het makkelijker gezegd is dan gedaan.
En geloof me ik spreek uit ervaring.Dan is het maar zo.
Kijk niet achterom ,maar naar hetgeen je voor je hebt
voor dat je het weet heb je dingen gemist en alleen aan overslagen gedacht.
Probeer het positieve in je naar voren te halen,ook voor je gezin.
Ik ben nu zestig en ben er nog,sta volop in het leven en voel me ondanks
m,n hartziekte nog veertig .
Ook zit ik wel eens in put ,dat is menselijk,maar ik klim er ook weer uit ,anders mis ik teveel van hetgeen er om me heen gebeurt.M,n vrouw,m,n vakanties ga zo maar door.
Probeer het en je zal zien dat alles veel makkelijker wordt.
En ,Annemiek,ik weet ook dat het niet van de ene op de andere dag gaat.maar leef er naartoe .

Hartegroet en veel sterkte voor jezelf en je gezin.
Peter IJpelaar

Probeer caffeinevrije koffie als je koffie drinkt en kijk ook eens naar mijn verhaal op het forum van ritmestoornissen.

[Carotee]

Nee overslagen en hartkloppingen nog steeds, maar ik heb ook een icd. Die zal wel ingrijpen indien nodig. Van de week was de controle, alleen een paar registraties heeft ie gedaan. het was over voordat het gevaarlijk werd.
Wat ik begrepen heb van de cardioloog en de huisarts is dat overslagen en hartkloppingen bij veel mensen voorkomt. En ik begrijp je angst en verwarring, want ja inderdaad. Bij mij speelde dit voor de hartstilstand ook al. toen geen acht op geslagen, en trouwens was ik bij de arts gekomen hadden ze er niks mee kunnen doen. tuurlijk, in het ziekenhuis riep iedereen, met die klachten had u naar een arts moeten gaan. Makkelijk gezegd. dus.
Ik heb nu ook een heel stel medicijnen, die moeten ervoor zorgen dat mijn hart niet meer in een ritmestoornis schiet, waardoor ik dood neerval.
Geen opwekkend verhaal voor je , misschien, maar als je klachten blijft houden. Ga terug naar je huisarts, vraag uitleg en hulp. Het is lastig genoeg om mee te leven, met die angst. Het is fijn voor je dat ze niks gevonden hebben, dat is een geruststelling.
En ik ben het met de vorige reactie niet helemaal eens. alleen maar vooruit kijken, en o, wat heb ik een fijn leven, ik moet blij zijn. Dat helpt niet tegen depressies, eerder het tegengestelde, omdat je je fijn en blij MOET voelen van iedereen en dat niet bent.
Hou je haaks en ik hoop dat je snel een beetje rust vindt en weer vrolijk door het leven kan gaan.

[Anoniem]

Ik geef geen reactie in dit forum die je MOET volgen.
Ik heb geprobeerd iets POSITIEFS aan te dragen voor Annemieke.
P.IJpelaar.

[Annemieke 13]

Hey,

ik wil jullie beiden toch bedanken voor de reactie.
Zelf vind ik het belangrijk op zowel positieve als negatieve reacties te ontvangen. Zo blijf ik ook met mijn voeten op de grond.
Ik doe zoveel mogelijk mijn best om vooruit te leven, en niets te missen.
Na de onderzoeken (zelfs EFO met uitlokken van stoornissen) is gebleken dat mijn hart niets abnormaals doet…. dus er is zelfs geen kans op fibrilatie (op dit moment).
Carotee, wat waren jouw klachten, wanneer is het dan mis gegaan en hoe merkte je dit?
Ik probeer toch zoveel mogelijk te achterhalen wat een invloed heeft. Roken doe ik wel, maar voor ik terug begonnen was had ik die f*ng overslagen ook al… dus daardoor komt het niet. Koffie drinken is bij mij niet aan de orde.
Wel heb ik de indruk dat het bij mij soms afhankelijk is van mijn ademhaling. Heb vaak last als ik geeuw, diep inadem (zucht), rook, of telefoneer. Als ik me buk heb ik meestal ook prijs.
Moet toegeven Carotee, dat je me een beetje bang gemaakt hebt, maar daarvoor ben ik je niet minder dankbaar voor je reactie hoor.
Het is heel vervelend. Soms denk ik, stel je toch niet aan.. Er zijn mensen met veel ergere aandoeningen dan jij.
Mijn grootste angst is echt dat er iets misgaat, waardoor ik het opgroeien van mijn zoontje niet kan mee maken.
Ben zo aan het hypochonderen, overal voel ik wel iets en zie ik iets.. bij elk steekje in mijn lichaam blijf ik stilstaan… Voorheen had ik dit nooit….
Neem momenteel angstremmers in.. die doen hun best, Maar die aanvaarding van mijn probleem he…
Zou willen dat ik kon opstaan en er niet meteen aan denken. Ik ben er namelijk nimmer bang voor, voor die overslagen zelf.
Maar ik blijf er altijd bij stilstaan.. En daar wil ik vanaf.

Sorry voor mijn lange reactie.

Groetjes

[Carotee]

Nee lieverd, daar is dit forum toch voor.
om goede en vervelende dingen met elkaar te delen. Waardoor je niet met je vragen, angsten enzovoort blijft rondlopen. Ik weet uit ervaring: als angst de overhand krijgt, verdwijnt alle logica.
Lees mijn hartverhalen maar, daar staat een boel in.
verder heb ik een weblog:
cafredhartje.web-log.nl

ik ben nu 16 maanden na de hartstilstand nog steeds “beter” aan het worden. Met hulp, want zonder lukt met dat niet.

Daarom zei ik het: niet mee rond blijven lopen. als je angsten houdt, en klachten die daar best mee te maken kunnen hebben. hulp vragen, hoe moeilik dat ook is. Want als je die klachten en angsten de baas kunt, kun je ook lang en goed genieten van je gezinnetje.

Misschien is een psychotherapeut iets voor je? Ik krijg momenteel hulp van een neuropsycholoog die zich als coach opstelt voor mij. En ik heb het gevoel dat dat zeker gaat helpen bij mij.

hang in there
knuffel Caroline

[Annemieke 13]

Carotee,

ik heb een beetje gelezen op je weglog.
Maar wat is er net bij jou gebeurd? Wat voelde je daarvoor en daarna?
Heb nu ook het verhaal van Peter Ijpelaar gelezen. Wat hij beschrijft van AF, die extrasystolen harde slag enz… dat voel ik ook. En toch benoemen ze het als extrasystolen en niet als AF. Ik hoop echt dat ik dit niet heb. Heb navraag gedaan en de cardioloog zei dat ze dan op ecg zouden zien.. dat zouden andere overslagen zijn…

HELP…

[Carotee]

hou je vast aan de cardioloog, die is gespecialiseerd. Inderdaad als ze ze niet zien op de ecg, is het niet erg.
Wat er precies geberud is toen weet ik niet meer, alleen van verhalen. Had pijn in mijn rug, en moe, ging de tent in, volgens mij omiets te pakken, maar volgens anderen om even te liggen.
toen ben ik omgevallen, na een tijdje viel hartslag en adem weg. gelukkig was de ambu er toen al.
Korte verhaal: er zijn spasmes in de kransslagaders, die er waarschijnlijk voor hebben gezorgd dt mijn hart ging fibrileren, en toen de hartstilstand dus.

Nog steeds net als voor die tijd heb ik overslagen, maar op de ecg is niks te zien.alleen een ieniemienie afwijking in de elektrische prikkel. Daarom maak ik me daar inmiddels niet meer druk om. Alleen als het heel erg is, en dan duurt het nog maar seconden, dan denk ik: hup icd doe het dan.
gelukkig nog niet nodig geweest dus.

Hyperventilatie en stress kan de ddezelfde klachten geven. Ademhalingsoefeningen helpen mij ook altijd goed. Ontspanningsoefeningen.
Je moet het wel volhouden, 2 of 3 x per dag, of als je klachten hebt. Want het werk niet in 1 x.
Ik heb die oefeningen via de revalidatie gehad, maar je kunt ze ook op internet vinden. het zijn net zangoefeningen, veel buikademhaling.

[Lisa]

Annemieke 13 schrijft:
[quote]Wel heb ik de indruk dat het bij mij soms afhankelijk is van mijn ademhaling. Heb vaak last als ik geeuw, diep inadem (zucht), rook, of telefoneer.[/quote]

Hallo Annemieke,

Heb je nog steeds overslagen of zijn ze voorbij?

Het is lastig om de oorzaak/oorzaken te achterhalen: en de artsen hebben bij jou geen lichamelijke (structurele) oorzaak kunnen vinden.

Ik heb soms ook overslagen na verkeerd ademhalen (adem inhouden in dit geval).
Ademoefeningen doen kan sommige mensen helpen.

[quote]Als ik me buk heb ik meestal ook prijs.
[/quote]

Ook dat herken ik van vroeger……..ik wist toen niet waardoor dat gebeurde maar weet nu dat het kan komen door mechanische hart-zenuw-irritatie door de maag, bij het bukken komt de maag tegen het middenrif/hart aan (vooral als je bijv ook last heb van opgeblazen maag/gasvorming), en als ik voorover buk houd ik ook wel eens de adem te veel in (denk ik).

Verder had ik overslagen na eten van bepaald voedsel (intolerantie): als je na eten een versnelling van de polsslag voelt (+ later nog overslagen), dan ben je (op dat moment) overgevoelig voor dat wat je eet…. dat voedsel geeft (bijkomende) stress in het lichaam.

Verder viel me op dat je ook ritmestoringen krijgt bij telefoneren…….is dat draadloos bellen? Dat kan ook allerlei hartklachten geven (mensen genoeg te vinden op de wereld die dat ervaren hebben, inclusief mezelf).
En heb je na de geboorte van je baby een draadloze babyfoon aan staan? Die straalt even veel en sterk als een DECT huistelefoon!

Je kunt ook op je omgeving letten…. zijn er bijvoorbeeld plekken waar je duidelijk minder last hebt van overslagen of ze helemaal niet hebt, ….of juist meer?.

Een gebrek aan bepaalde voedingsstoffen kan ook een oorzaak zijn ( bv magnesium, kalium, carnitine, Q10, taurine …….)

Ik hoop dat je inmiddels vrij bent van overslagen, maar mocht het niet zo zijn, dan heb je misschien alsnog iets aan mijn beetje informatie mbt overslagen.

Groetjes,
Lisa 🙂

[Annemieke 13]

Lisa,

wat ben ik je dankbaar voor je berichtje.
Neen, ik ben er jammer genoeg nog niet van verlost, hoewel ik merk dat het al beter gaat, omdat ik niet meer zo gespannen ben.
Wat je schrijft, herken ik allemaal wel wat… ook van dat eten.

Wanneer heb jij juist last gekregen?
Hoe ga jij er mee om?

Ben nu gestopt met roken, en merk dat het nu ook verminderd is… maar toch nog niet helemaal weg.

Het probleem is vooral dat ik blijf denken van seves gaat het helemaal mis…. Hoewel alle artsen zeggen dat dit absoluut niet kan. Structureel en functioneel is mijn hart in topconditie.

Groetjes

[Lisa]

Annemieke 13 schrijft:
[quote] ik ben er jammer genoeg nog niet van verlost, hoewel ik merk dat het al beter gaat, omdat ik niet meer zo gespannen ben.

Wanneer heb jij juist last gekregen?
Hoe ga jij er mee om?

Het probleem is vooral dat ik blijf denken van seves gaat het helemaal mis….
Groetjes[/quote]

Hoi Annemieke,

Ja, dat kan kloppen, want spanningen zijn ook een oorzaak van overslagen. Bij mij dus ook, als ik ergens nerveus voor ben krijg ik overslagen. Een paar overslagen vind ik niet hinderlijk, maar als ik vaak overslagen heb, word ik daar toch nerveus door en zorgelijk (want het is voor bijna iedereen toch steeds weer een beetje eng) …. en dan krijg ik nog meer overslagen. Een vicieuze cirkel heb je dan zo.

Mijn overslagen begonnen opeens in 1985, lang geleden al weer, soms meer, soms minder, oorzaak is toen niet gevonden (door artsen), maar sinds een paar jaar heb ik nog zelden overslagen (die stopten eindelijk na ook nog toevoegen van carnitine en elke dag bio-groentensappen drinken).
Maar als ik vroeger veel overslagen had (in tijden dat het de hele dag en nacht maar doorging, om de paar slagen een overslag), dan ging ik mezelf geruststellen op internet….. lotgenoten zoeken, en die vertelden elkaar dat hoe meer zij er op letten en hoe meer angst ze kregen, hoe vaker de overslagen kwamen. Negeren hielp vaak (maar ja, dat is soms wel moeilijk).

Afleiding zoeken, bijvoobeeld relaxerende qi gong oefeningen doen, kan je hart weer een stukje rustiger maken. Of een eindje gaan fietsen of wandelen, dan raak je ook wat van de spanningen kwijt.
Ik had de overslagen voornamelijk in rust. En jij?

Bij mij waren (zijn) smaakversterkers (glutamaten) en kleurstoffen ook stressors, die mijn overslagen triggeren. Die overprikkelingen mijn (hersen)zenuwen.

Dat is denk ik het sleutelwoord.(in ieder geval bij mij)… overprikkeling van zenuwen, door 1 of meerdere stresserende factoren. (dat kan bv ook een chronische infectie zijn).

Zoveel mogelijk alle triggerende factoren vermijden en als de overslagen storen snel afleiding zoeken en ook eventuele tekorten aanvullen (bij mij waren het carnitine, kalium, magnesium)….. dat was voor mij de oplossing. Als ik iets verkeerds eet, of mijn carnitine en kalium(sap) vergeet, merk ik dat vrij snel aan mijn hartritme :-).

(Heb jij medicijnen tegen de overgeslagen? ik heb een paar keer beta blokkers gekregen, maar daar kreeg ik eerder meer overslagen door, de cardioloog zei toen, “stop maar met de medicijnen, die zij vaak erger dan de kwaal, je kunt het ook gewoon laten bonken, kan geen kwaad ”
(maar het is wel vervelend ;-)).

Groetjes en succes,
Lisa.

[Annemieke 13]

Lisa,

ik ben blij dat ik je gevonden heb!!!

Momenteel neem ik niets.

Hoe ben jij er dan achter gekomen dat je tekorten had van die stoffen?
Ga je er echt niet van dood? Ben maar bang dat mijn hart in dat verkeerde ritme blijft hangen…
Ach, het is idd soms erg… En aan de andere kant gaat het dan weer goed in vergelijking met een aantal maanden geleden.

Van in 1985… das idd wel lang.
En ja, jij bent er nog steeds…

Groetjes

[Auteur]

Berichten