Eerst even voorstellen, ben 48 jaar en sinds een jaar loop ik te rommelen met mijn hart.
Het begon met een aanval s nachts waarbij ik niet meer kon ademen bijna een jaar geleden, in allerijl naar het ziekenhuis, verschillende onderzoeken niets concreets. Alleen een afwijkende ECG en ik reageerde erg goed op de hartmedicatie.
Tijdje medicijnen gehad, nog meer onderzoeken. ECG bleef alleen afwijkend voor de rest onderzoeken als echo, inspanningstest e.d. goed. Bleef over een hartkatheterisatie. Dit onderzoek wilde ik niet omdat er toch risico’s aan verbonden zijn en behalve mijn ECG (zuurstoftekort) en te hoge bloeddruk geen afwijkingen werden gevonden.Men dacht aan hartkrampen maar dit ook niet met 100% zekerheid gezegd worden. Wel door de tijd heen steeds een ECG en bloeddrukmeting, beiden steeds niet goed.
Door een verhuizing bij een andere cardioloog terecht gekomen. Hoge bloeddruk bleef, afwijkende ECG ook. Recent met een holterkastje rondgelopen. Gisteren uitslag, verwachte te horen te krijgen alles is oké, u kunt wel gaan. Uiteraard een dagboekje bijgehouden, tijdens en meningsverschil (:)) en tijdens autorijden een pijnlijke druk op mijn borst, holterkastje gaf duidelijk aan zuurstofgebrek. Volgens de cardioloog viel de lijn in 1x naar beneden tijdens dit, zegt mij niet zoveel, maar neem het aan. Had ik niet verwacht. Dus toch een hartkatheterisatie. Volgens mijn cardioloog zijn het, of toch hartkrampen, of toch een verstopte ader. Hoop nog steeds op iets anders. En zie ook op tegen dit onderzoek. Op dit moment weet ik gewoon niet wat ik er van denken moet.
Waarom ik dit hier schrijf. Misschien wil iemand zijn ervaringen delen t.a.v. zuurstofgebrek hart en een hartkatherisatie.
.
