Ik heb sinds mijn prilste jeugd (meer dan een halve eeuw geleden) te maken met het fenomeen Raynaud (witte, dooie vingers en tenen zodra ze met kou in aanraking komen) en ten gevolge van een falende hartpompfunctie kreeg ik carvedilol voorgeschreven (met enalapril). Carvedilol is een betablokker en vaatvernauwend, maar heeft bewezen, aldus de statistieken, een prima middel te zijn om de hartpompfunctie weer op peil te brengen. Helaas bleek bij mij het tegendeel waar te zijn. Na 2 maanden slikken van carvedilol (eerst 2x 3,25 en na een maand 2x 6,25 mg p/d.) is de werking van de pomp met 6% omlaag naar 41 % gegaan. Iets waar ik beslist niet vrolijk van geworden ben. Ik had al bemerkt dat Raynaud zich de laatste maanden wel heel snel en heel vaak liet zien en soms pas na driekwartier van wijken wist. De cardioloog kan niet geloven dat dit middel de reden is van de verergering van mijn klachten. Wie o wie heeft iets dergelijks, met dezelfde symptomen, ervaren? En hoe is dat opgelost? Hoe lang heeft het geduurd voor de pomp weer op volle toeren ging draaien?
.
