default-header

Hallo ik ben Willeke

Home Forums Even voorstellen Hallo ik ben Willeke

5 berichten aan het bekijken - 1 tot 5 (van in totaal 5)
  • Auteur
    Berichten
  • #79365 Reageer
    bert
    Sleutelbeheerder

    Ben net 2 weken uit het ziekenhuis.
    Ben 53 jaar en sinds 4 maanden vrijgezel.
    6 maanden terug werk ik ziek door een voedselvergiftiging.
    Uiteindelijk eskaleerde het half juli en kwam ik op de hartbewaking terecht.
    Na vele onderzoeken hebben ze een pacemaker bij me geplaatst.
    Ik ben er nog. Even dacht ik nu is het afgelopen.
    Mn hele leven staat op zn kop.
    Nu verder leven. Alleen, hartpatient… onzeker.
    Maar ik geef mezelf een schop onder mn kont.
    Heb nog een herkansing gehad hier op deze aardbol om er nog wat van te maken.
    Dat ga ik doen ook.

    #86091 Reageer
    Patrice
    Gast

    Hallo Willeke,
    Welkom op het forum. Je hebt veel tegelijk achter je kiezen gekregen lees ik. En alleen zijn is ook best heel moeilijk de eerste tijd na zulke ingrijpende dingen als onderzoeken en een pacemaker. Wel een telefoonnummer van een lieve vriendin of familie hoop ik, die je in tijd van bibberen kunt bellen?
    En die schop onder je kont, maak er maar een aai over je bol van; dat dappere hart van je doet zijn uiterste best en jij kan wel wat troost gebruiken.
    Hier kan je heel veel vragen kwijt en ook gewoon een verhaal als je het even niet ziet zitten. Fijn weekend, groetjes Patrice

    #86098 Reageer
    Willeke56
    Deelnemer

    Dank je wel voor je lieve woorden.

    Ehum ik ben de jongste van 9 kinderen.
    2 zussen van me komen 1 keer in de week op visite.
    Daarnaast heb ik een goede vriendin waar ik mee praat.
    Als ik bang wordt of pijn heb en het is a avonds dan ga ik naar de weekendarts.
    Dit is afgelopen zondag al gebeurd.
    Mn bloeddruk was 110-215 en ik voelde me daar heel ongemakkelijk door.
    Zelfs de weekendarts heeft me toen even naar ziekenhuis gestuurd.
    Na 2 uur weer me draden aangesloten aan zn monitor mocht ik weer naar huis.
    Moet me in mn hoofd wat rustiger gaan houden.
    En de visite op een laag pitje houden.
    Het is me af en toe allemaal nog even te veel.
    De huisarts belt me regelmatig op en is al 1 keer langs geweest.
    As maandag ga ik naar de cardioloog. Mn huisarts heeft met hem gebeld.
    Hij moet me veel dingen uitleggen wat me een rustig geveol weer gaat geven.
    Die bacterie bv. ze konden niets vinden in bloedtesten. Houdt dat dan in dat hij al weer weg uit mn lijf is.
    De ontstoken hartzak.. wie weet zit daar die bacterie nog in.
    Zo zijn er meer vragen.

    Maar goed alles zal wel weer op zn plek komen. En ik heb geduld nodig om weer de oude te worden.
    Wil wel zo snel mogelijk na de controle weer een echo om te kijken hoe mn linker kamer nu samenknijpt.
    Die was 30% en ik wil wel in de gaten houden dat er vooruitgang in zit.

    Thanks voor je reactie

    #86099 Reageer
    Patrice
    Gast

    Gelukkig sta je er niet alleen voor en je huisarts neemt je gelukkig serieus.
    Maak voor je bezoek maar gewoon een lijstje voor je cardioloog. Doe ik ook altijd. Want van tevoren weet ik het altijd wel, maar als ik eenmaal voor hem zit en hij heeft zijn verhaal gedaan, krijg ik een spontaan spraakgebrek…. en vergeet de helft. Zo’n boodschappenlijstje staat misschien wel raar, maar alle vragen zijn altijd beantwoord na een consult.

    Ik ben 49 en heb in 4,5 jaar 4 keer een infarct gehad. Vooral de eerste keer was de pompfunctie van het hart fors naar beneden, maar na drie jaar (dus het heeft even tijd nodig om te herstellen) was het op het ECG en bij de echo niet meer te zien. De laatste keer werd het infarct veroorzaakt door een gebroken stent, en daar moet in de toekomst nog een oplossing voor gevonden worden, want het vat is weer open en mooi schoon, maar hij zit er nog wel en een stent in een gebroken stent plaatsen deden ze niet…. wat wel weer jammer was.
    Er verandert ook veel. Normaal gesproken volgt je lijf gewoon klakkeloos van wat je in je hoofd verzint en dat is nu niet meer zo. Zonder dat je er iets tegen hebt kunnen doen is er wat gebeurd en het heeft echt tijd nodig. Maar het gaat elke keer beter, echt waar, al lijkt het soms op twee stappen vooruit, drie sprongen achteruit; het hoort er allemaal bij.

    Veel succes maandag, ik hoop dat je antwoorden krijgt en gerustgesteld naar huis kunt. Groetjes Patrice

    #86102 Reageer
    Willeke56
    Deelnemer

    hoi patricia.

    Jeetje wat jij ervaren hebt lijktme ook hee hefetig.
    De hartinfarcten…
    De stent is met dotteren geplaatst neem ik aan.
    Kunnen ze er dan geen nieuwe inzetten.
    En ja het za een stuk accepteren zijn wat we meemaken.
    We mogen bij zijn dat we er nog zijn.
    Zo ervaar ik het wel.

    Bedankt voor je reactes.
    Dat doet me goed.

    Willeke

5 berichten aan het bekijken - 1 tot 5 (van in totaal 5)
Reageer op: Hallo ik ben Willeke
Je informatie: