Hallo allemaal, Vanavond heb ik mij aangemeld op dit forum. Sinds ongeveer 3 jaar is bij mij de diagnose wpw-syndroom gesteld. Als kind had ik een paar keer 'het hart op hol gehad' zoals ze dat toen noemde, maar verder is daar toen niets mee gedaan. De afgelopen jaren heb ik erg veel stress gehad zowel in mijn prive- als werk situatie. Een aantal keer heb ik toen weer zo'n aanval gehad. De keren dat het zich voor deed (in het weekend) juist als ik ontspannen was belde ik met de huisartsenpost. Een paar keer vonden ze dat ik direct moest komen, maar zodra ik gebeld had zakte de aanval af. Uiteindelijk toch voor verder onderzoek doorgestuurd naar de cardioloog. Die heeft zonder dat er een aanval plaats vond de diagnose gesteld. Ik heb toen gekozen om er nog niks aan te doen. Ik ben elk half jaar terug geweest voor controle. De cardioloog gaf aan dat ik de medicijnen die ik nu heb als ik een aanval heb kan innemen, en als het erger wordt (had toen nog maar paar keer per jaar een aanval) moest ik weer bellen en kon ik nadenken over ablatie. Nu is het zo dat ik de afgelopen maanden meerdere malen aanvallen heb gehad. Heb wederom veel stres gehad (burn-out op werk) nu gewisseld van baan etc. en de cardioloog zei dat stress wel sneller aanvallen kan uitlokken. De keren hiervoor had ik eigenlijk alleen aanvallen als ik in een ontspannen situatie was, dit was wel kenmerkend volgens cardioloog. Nu heb ik ook een keer een aanval op mijn werk gehad van ruim 3 uur en ook de medicijnen stoppen de aanval (soms) niet meer. Ik heb weer contact opgenomen met de cardioloog en heeft mij nu gevraagd om alsnog na te denken over ablatie. Nu vraag ik mij af dat naast de 'bekende aanvallen' wpw syndroom ook standaard voormeer onrust in het lichaam kan zorgen. Ik heb ook vaak dat ik een 'gejaagd gevoel' heb zo'n hoge hartslag maar niet een aanval dat hij op hol slaat. De cardioloog gaf aan dat dit in principe los staan van wpw. Of ik ablatie laat doen vind ik heel lastig. Aan de ene kant denk ik: de aanvallen neem ik voor lief, en probeer zoveel mogelijk stress te vermijden geen gerommel aan mijn lichaam. Maar aan de andere kant weet ik niet in hoeverre ik ook in het dagelijks leven misschien (onbewust)hinder ondervindt van wpw. Het moeilijke vind ik ook dat de cardioloog aangeeft dat de aanvallen niet gevaarlijk zijn. Als dat wel het geval zou zijn dan zou ik makkelijker de keus maken om wel een ablatie te laten uit voeren. Zijn er mensen die een ablatie hebben ondergaan en hierna ook een verschil hebben gemerkt dat ze minder onrust en minder gejaagd gevoel hebben dan daarvoor? Als het namelijk alleen om de aanvallen gaat neig ik toch meer om de ablatie nog uit te stellen, hoewel zo'n aanval ook niet helemaal gezond lijkt voor het hart denk ik? Bedankt alvast voor evt. reactie(s) Vr.gr
.
