Hallo allemaal,
Even een korte intro, voordat ik mijn feitelijke vraag stel. Een jaar of zes geleden begon mijn hart een beetje raar te doen. Vond ik. Het bonkte zo nu en dan zo heftig dat de lucht uit mijn longen werd geblazen. Alsof het hele hart er uit wilde springen, zeg maar. Volgens diverse artsen was er helemaal niets aan de hand. Je gaat je op den duur dan wel een simulant voelen. Hypochonder zelfs een beetje.
Welnu, een half jaar geleden of zo luisterde mijn huisarts maar weer eens welwillend naar mijn hart en kwam opgewekt met de mededeling dat ik een hartritmestoornis heb. Atriumfibrilleren noemde hij het. Bètablokkers voorgeschreven gekregen en onmiddellijk mijn darmen totaal overstuur. Na een aantal weken andere bètablokkers gekregen. Zelfde resultaat. Overigens reageerden mijn bloeddruk en hartritme in het geheel niet op die pillen.
Okee, door naar de cardioloog. Holterkastje, ECG’s bij de vleet, trombosedienst, je kent het vast wel. Ik slik nu Verapamil, wat mijn darmstelsel in elk geval minder belast, maar na drie weken heeft het geen merkbare invloed op bloeddruk of hartritme. Wie weet komt daar ook nog wel eens een oplossing voor.
Maarrr… mijn feitelijke probleem wordt nog steeds niet herkend of onderkend. Ik heb geprobeerd er op dit forum informatie over te vinden, maar dat is me niet gelukt. Concreet: mijn hart bonkt niet een beetje, maar wil er gewoon uit. Ik heb daarvoor al eens 24u met zo’n registratieapparaatje gelopen en drukte dan op het opnameknopje wanneer het probleem optrad. Slechts 1 van de verpleegkundigen die ik aan de lijn had zei “Hm, dat komt wel uit een ongebruikelijke hoek van het hart”. Uiteindelijk opnieuw: niets aan de hand.
Maar verdorie, ik voel het toch? Ik ervaar het toch?
Overigens vond ook de cardioloog mijn relaas op dit aspect niet interessant en praatte gewoon door mijn verhaal heen.
Hopelijk is er iemand hier die dit leest en iets herkent. Bij voorbaat dank dan voor je reactie!
groetjes
Evita
.
