Even Voorstellen

[bert]

Hoi allemaal, Mijn naam is Erwin ben 54 jaar en afkomstig uit Rotterdam.

24 Feb kreeg ik smorgen tijdens het ontbij een hartinfarct. Nu woon ik alleen en kon snel naar de telefoon grijpen. 45 minuten later was er 1 stent geplaatst in het Maastad Ziekenhuis, met de mededeling dat de rest van mijn aderen verkalkt zijn. Kort daarna aan de revalidatie begonnen, en uiteindelijk ook afgerond. Maar blijf angstig, ik denk dat dat nog wel een tijdje zal duren. Ik zat al zonder werk en was vrijwilliger, en vind het erg lastig het leven weer op te pakken. Maar ik werk er aan.

 

Groet

Erwin 

[Hartgenoten]

Hallo Erwin,

 

Het is een veel voorkomend feit dat mensen na een hartaandoening een hele tijd angstig blijven. Zeker zoals in jouw gevals als je alleen woont.

Het blijft toch door je hoofd gaan: wat als….

Ik kan alleen maar aangeven van wat ik hoor in alle verhalen dat de angst slijt. er over praten met lotgenoten kan helpen. Misschien is er in jouw gemeente een speciale fitness-of zwemgroep voor hartpatiënten. Daar kun je en je conditie verbeteren/op peil houden en praten over wat je bezig houdt.

Dergelijke fitnessgroepen zijn vaak te vinden bij fysiopraktijken of bij sportscholen. 

 

Anneliese Wijers-Barten

St. Hartpatiënten Nederland 

[Anoniem]

Hoi Erwin,

Ik snap je helemaal. Zelf bijna 2 jaar geleden een acute hartstilstand gehad achter het stuur en dat op de autoweg. Ik kwam tegen een betonnen geluidswal tot stilstand, 30 minuten gereanimeerd, vier dagen in coma, twee dagen nog in slaap gehouden en totaal 27 dagen in het ziekenhuis. In Januari vorig jaar begonnen met revalidatie en in Februari dit jaar afgerond. Ook ik had geen werk en deed ik vrijwilligers werk. Na het hart en het ongeluk doe ik het tot op heden, het rustig aan. Eerst aan je eigen denken en dan aan de rest. Zelf moet ik rondkomen van een bijstandsuitkering en aan het werk kom je niet meer. Bij mij zit de angst er ook goed in vooral achter het stuur of nu met deze temperaturen 30 graden in huis. Ik maak er toch het beste van, woon in een ouderen buurt die ik veel bijsta en help zoals mijn buurvrouw die 90 is en ook hulp nodig heeft. Een ding heb ik ervan geleerd. Ik MOET helmaal niks, van geeneen persoon, bedrijf of instelling. Het enigste wat ik MOET is ademhalen, neem dat van mij aan. Wij kunnen het nog navertellen, bij velen lukt dat niet meer. Sterkte hou je haaks en geniet toch nog van leven……..

Groet, Renald

               

[Auteur]

Berichten