Even voorstellen

[bert]

Ik heb deze site net ontdekt. Ik barst van de vragen en voel me vreselijk onzeker en angstig en heb dus grote behoefte aan het uitwisselen van ervaringen en informatie. Ik ben een vrouw van 52 jaar en heb 3 maart jl. een hartinfarct gehad. Ben anderhalve week geleden naar huis gestuurd met een afspraak op zak voor een fietstest en gesprek met de cardioloog op 11 april en de wetenschap dat daarna ook de hartrevalidatie van start gaat. Ondertussen voel ik me echter behoorlijk aan mijn lot overgelaten. Wat mag kan en mag ik ondertussen? Dat steeds weer terugkerende vervelende gevoel op de borst is dat normaal? Of zit dat tussen de oren? In ieder geval word ik er erg onrustig en angstig van. Krijg ik mijn leven ooit nog terug? Ik ben nog erg moe en nu met dit koude weer voel ik me gevangen in mijn eigen huis. Ik wil ook niet telkens met mijn man over mijn gevoel en angst praten want hij maakt zich ook zo al genoeg zorgen om mij. Ik ben slank, rook niet, eet gezond, bewoog altijd veel ….. het voelt allemaal zo onwerkelijk alsof dit niet over mij gaat.

[nesia52]

Hallo Ters, welkom op dit forum,
Het is heel normaal dat je je angstig en onzeker voelt, ik heb vorig jaar hetzelfde meegemaakt, het heeft een grote impact op je leven, maar geloof mij maar, hoewel het niet bij iedereen hetzelfde is,,het gaat langzaam over,het heeft wel veel tijd nodig, want je lichaam heeft een flinke optater gehad, en het duurt lang eer je dat vertrouwen terug krijgt, je moet allesheel rustig opbouwen en dat vervelende gevoel op je borst wel in de gaten houden, maar het is meestal de onzekerheid en angst, ook dat gaat meestal vanzelf over,de revalidatie moet je zeker doen, het geeft je je vertrouwen in je lichaam terugen ook je conditie wordt er een stuk beter door, je leert omgaan met deze ziekte.
Ik ben intussen een jaar verder engte gaat heel goed, ik doe alles weer, maar ook bij mij komt de angst regelmatig terug, daar moet je mee leren omgaan, en als je twijfelt gewoon jehuisarts bellen.hoop dat ik je iets gerust hebt kunnen stellen en als je vragen hebt stel ze gerust.doe rustig aan.
Lieve hartegroet Nesia.

[Ters]

Hallo Nesia,
Bedankt voor je reactie. Fijn dat het met jou ondertussen weer goed gaat. Dat geeft moed. Ik weet dat het tijd nodig heeft om en weer aan te sterken en om het vertrouwen in mijn lichaam terug te krijgen. Verder zal ik op zoek moeten naar dingen waarmee ik de dag doorkom en die me afleiden. Hopelijk wordt het snel wat warmer buiten zodat ik weer naar buiten kan. Wat dat vervelende gevoel op mijn borst betreft denk ik dat angst en onzekerheid zeker een rol speelt. En anders bel ik morgen voor de zekerheid toch maar met mijn huisarts.
Groet,
Ters

[Roland]

Hoi Ters,

Welkom op dit forum. Je zal hier zeker lotgenoten vinden om ervaringen mee te delen.
Je staat niet alleen.

Een warme hartegroet vanuit een wit (10cm sneeuw) Maastricht,
Annemarie

[nesia52]

Hoi Ters, fijn dat je wat aan mijn verhaal hebt, en verder moet je proberen afleiding te zoeken, ik zelf heb heel af en toe nog een soort verkramping, maar volgens mij is dat iets wat met stress en emotie te maken heeft, want emotie ie er ook veel, ik huil veel meer dan ik ooit gedaan heb, maar het lucht op, dus ik laat het gewoon gaan, heb vertrouwen.
Groetjes Nesia.

[Ters]

Fijn dat jullie reageren. Het voelt gelijk al iets minder alleen. Groet Hetty

[nesia52]

Hoi Ters.
Ik heb goed nieuws, kom net bij de cardioloog vandaan en alles is prima, hartfilmpje, bloeduitslagen isallemaal goed, ik hoef niet meer terug te komen bij de cardioloog, blijf onder controle bij de huisarts. Ben ontzettend blij en opgelucht, en ne zie je het, zo kan het bij jou ook gaan, vergt alleen tijd en geduld, ik hoop dat dit voor jou ook weer een ruggensteuntje is, de hoop dat alles goed komt is er voor jou ook .
Lieve hartegroet Nesia.

[Ters]

Hallo Nesia,
Wat fantastich nieuws. Ik kan me voorstellen dat je heel blij en opgelucht bent. Ik zou ook een vreugdedansje maken. Ik heb me vanmorgen een beetje nuttig gemaakt door af te wassen en de belastingaangifte in te vullen (was door alle gedoe blijven liggen). Het voelt beter om af en toe iets zinnigs te doen. Ik heb normaal gesproken een hele drukke baan en ben helemaal niet gewend om zoveel tijd te hebben. Als ik bezig ben (afleiding heb) ben ik ook minder gefixeerd op mijn lichaam en heb ik ook minder last van een vervelend gevoel op de borst. Ik denk echt dat ik dat zelf veroorzaak door spanning en onrust. Wat zit een mens toch gek in elkaar. Ik hoop wel dat het snel wat warmer wordt buiten en ik mijn kleine ommetjes kan hervatten. Misschien krijg ik dan ook weer een beetje kleur.
Lieve groetjes, Hetty

[nesia52]

Hoi Hetty.
Het wordt vanaf vandaag iedere dag wat minder koud, dus dan kun je lekker gaan wandelen en eventueel een stukje fietsen, zo ben ik ook begonnen,en dan straks revalideren en dan komt het met jou ook vast weer goed.
Ik heb er ook veel voor moeten doen, maar je ziet het resultaat. Alleen weet ik niet inhoeverre jou hart beschadigd is, bij mij was er zo goed algemene schade aan het hart zelf doordat ik er zo snel bij was en gelijk geholpen ben.
Maar jij komt er ook dat weet ik zeker.
Lieve groetjes Nesia.
BEN ZO BLIJ, en dat wordt jij ook weer.

[Ters]

Hallo Nesia,
Ik weet nog niet of er veel schade is. De cardioloog zei dat de hartecho er redelijk uitzag. Ik was er helaas niet snel bij. Had op zondag al pijn op de borst (heb niet aan een hartinfact gedacht) maar belandde pas van maandag- op dinsdagnacht na een val in de badkamer in het ziekenhuis. Daar is vastgesteld dat ik een hartinfact had gehad. Na de hartkartherisatie heeft de cardioloog besloten me met medicijnen te gaan behandelen. We zullen wel zien. Ik probeer positief te blijven.
Groet,
Hetty

[jacq50]

Goedemiddag Hetty

Ik weet wat je door maakt ,ik heb het zelfde ervaren.
Van een drukke baan en druk leven altijd bezig ,na niets.
Ja ik mocht herstellen,maar wist ook niet hoe het moesten wat mag je.

Nou gewoon wat je kan en niet meer en niet minder ,dat weet ik nu na 16 mnd.
Lees in mijn profiel wat ik mee gemaakt heb de laatste 16 mnd
Maar ik kom er ,zeker weten en dat komt bij jou ook.
Maar het heeft echt tijd nodig.

Mijn cardioloog zei…..1 jaar heb je zeker nodig dat je bij wijze van je jas uit kan doen en zegt …..heeee dit ben ik .
En ik denk dat hij gelijk heeft ,want ik ben er ook nog niet.

Ik wens je heel veel sterkte bij je herstel.

Warme groet uit olatz(Spanje)

[Ters]

Hallo Jacq,
Bedankt voor je reactie. Heftig jouw verhaal (volgens mij is het verhaal nog niet helemaal af???). Zo te lezen ben je al een eind op de goede weg. Ik ben vanmorgen even met wat dingen bezig geweest en was de rest van de dag moe. Oftewel ik heb echt nog een hele lange weg te gaan. Een jaar? De tijd zal het leren, het belangrijkste is dat ik er weer enigszins bovenop kom. Groetjes vanuit ijskoud Nederlands,
Hetty (Ters)

[jacq50]

Hallo Hetty

Mijn verhaal is af nu hahahhaha
dat moe zijn is normaal hoor
fijne van deze forum`s zijn dat je je hart kan luchten ,maar zeker het belangrijkste dat je begrepen wordt zonder eigenlijk heel veel uitleg.
Sommige mensen snappen niet dat je over weken nog moe ben
En het is ook zo de ene beleeft het anders dan een ander.
Maar ik hou me niet flink voor een ander,om te zeggen als je je niet goed voel.
je hoofd zit ook zo vol met emotie`s en angst……maar na mijn operatie ben ik dat gelukkig kwijt geraakt….het houdt me niet de hele dag meer bezig.
stukje angst blijft denk ik altijd wel ,dat moet inslijten die scherpe kantjes gaan er vast af
maar nu is dat nog te vroeg ……..
ik wens jou heel veel goede herstel hetty
en laat je maar lekker verwennen door je omgeving die van je houden

warme groet van jacq uit olatz

[Auteur]

Berichten