even voorstellen

[bert]

Dag allemaal,

heb zeer veel moeite gedaan om me te kunnen voorstellen, maar kon er weer eens niet uitkomen hoe het werkt. Beetje digibeet!
Mijn naam is Babette, 70 jaar, sinds 1975 hartpapiënt zonder daar veel hinder van te ondervinden.
1995 een mitralisklep operatie ondergaan, 16 jaar stabiel gebleven en nu vrij onverwacht ernstig hartfalen door een tricuspidalisklep die niet meer functioneert.
Als ik het het goed heb begrepen is mijn hart zo vergroot dat de klep a.h.w. uit elkaar wordt getrokken, en dus niet meer goed kan sluiten.
De vraag is: kan het geopereerd worden of niet? Dit wordt nu onderzocht en beide opties vliegen me soms ernstig aan.
Bij hartverhalen heb ik uitgebreider verteld over mijn situatie.

Groetjes, Babette.

[Elsje]

Hallo Babet,

Ga eventueel als je woonplaats het toelaat voor een second opinion naar het UZA in Antwerpen. Zie mijn hartverhalen.

Groetjes, Elsje.

[Babette]

Allemachtig Elsje,
heb je hartverhalen met aandacht en soms met tranen in de ogen gelezen, vooral als je het had over je paniek, hoe alleen voel je je dan….
Wat een afschuwelijke ervaringen heb je doorgemaakt, je reinste horror soms.
Gelukkig heb je die ellende nu al 2 jaar achter je en ga je lekker- nog steeds- neem ik aan?

Een aantal van de overwegingen voor wel/niet opereren herken ik. Bij mij is de longdruk wel goed – nog wel althans- maar zijn mijn leverwaarden door leverstuwing en 20 jaar medicijngebruik verhoogd, de longfunctie is verminderd door COPD en zo heb ik wel meer last van “dingetjes”.
Ze hebben me al verteld dat je a.h.w. “rijp” moet zijn wil een operatie succesvol zijn, maar niet “over de top”. En dat laatste zou bij mij wel eens aan de orde kunnen zijn.

Merkwaardig en mooi is, dat ik me al een week of 3 redelijk goed voel.
Geen vocht meer in de longen, minder vermoeid, kan meer ondernemen!
Dat is dus fijn :laugh:

Ik hou zéker een 2nd opinion in Antwerpen in het achterhoofd, want hoor meer heel goede verhalen over de Belgische gezondheidszorg!!

Dank je wel voor de reactie,

groetjes, Babette.

[Elsje]

Hoi Babette,

Mijn laatste (3e) operatie was afgelopen november 2011 (zie profiel). In januari kreeg ik bij de 6 weken controle te horen dat de biologische klep nu voor het eerst 100 % was! Geweldig nieuws!
Het gaat sinds die tijd erg goed, nog beter als vorig jaar, en heel erg veel beter dan afgelopen 10 tot 20 jaar. Wel in het voorjaar een dip gehad, en ik dacht toen dat het weer mis was. Naar Antwerpen geweest (mocht direct komen) en daar bleek gelukkig met mijn klep niets mis.Na een paar weken ebden de klachten weg, en sindsdien gaat het weer erg goed. Net bv. de kamers van mijn dochter samen met mijn moeder behangen. En dat gaat wonderwel prima! Drie en een half jaar geleden hebben we voor mijn 1e hartoperatie de woonkamer behangen, en toen kon ik alleen zittend toekijken, en was het gerommel om me heen zelfs nog teveel. Je kunt je dus voorstellen hoe we genieten!

Wat fijn dat jij je de laatste tijd weer beter voelt! Het kan inderdaad erg wisselen. Misschien doe je dat al jaren, maar probeer op te passen met zout eten, dat scheelt in het vocht. Als ik het zo hoor heb je inderdaad wat meer last van “dingetjes”dan mij, dus dat maakt de beslissing voor een OK natuurlijk anders. Laat je me nog eens weten hoe het met je gaat, en wat er beslist wordt over het al dan niet opereren?

Groetjes, Elsje.

PS: Ik ben geopereerd door Prof. Inez Rodrigus, een geweldige vrouw!

[Babette]

Hi Elsje!

Heb me in de laatste operatiedatum vergist. Sorry!
Het is dus recenter.
Maar fijn dat het zo goed met je gaat!

Ik heb idd. meer “dingetjes” en ben natuurlijk ook een heel stuk ouder.
De cardiologe die me laatst onderzocht, constateerde tevreden dat mij nieren nog heel goed zijn en “hier boven” was het ook allemaal nog in orde. :laugh:
Ondanks de ellende in een deuk gelegen, want ik kan wel meer bedenken wat het nog heul aardig doet, hahah!

Weet jij of een bioklep de meest geëigende klep is voor een tricuspidalisvervanging?
Of heb je die uitsluitend gekregen omdat het risico van klontering op een kunstklep groter is?
Ik denk dat jij geen antistolling hoeft te gebruiken?

Ik hou je op de hoogte. Volgende week een slokdarmecho 🙁 . De naam van die Prof zal ik noteren!

Groetjes, Babette.

[Elsje]

Hoi Babette,

Toch fijn dat je cardiologe constateerde dat je bovenkamer nog goed in orde is! :laugh: De nieren zijn bij hartpatienten op den duur ook vaak een probleem, dus dat is wel heel positief dat die nog perfect werken. Krijg de indruk dat je een jonge en actieve dame van 70 bent, die nog volop in het leven staat. Dat zou dan weer pleiten voor een operatie.
De biologische klep is gekozen, omdat uit de weinige studie’s die er zijn over de tricuspidalisklep blijkt, dat het met een mechanische klep meestal niet lukt, en de keren dat het wel lukt, is meestal een biologische klep gebruikt. Wat de precieze reden van het al dan niet slagen is, daar ben ik eigenlijk niet achter gekomen. Wat wel één van de risico’s is bij een TVR is dat ze de AV-knoop beschadigen. Dat is dus bij mij de tweede keer gebeurd (eerste OK in Antwerpen). Het electrische circuit in je hart wordt dan beschadigd, waardoor de pulsen bij de AV-knoop niet goed meer worden doorgegeven. Ik ben daarom nu 100% afhankelijk van een pacemaker. Antistolling hoef je normaal gesproken bij een bioklep alleen de eerste drie á vier maanden te gebruiken. Omdat het risico op ritmestoornissen bij mij vanwege de uitgelubberde rechterboezem groot is, slik ik uit voorzorg toch nog steeds antistolling. (Tot nu toe heb ik na de eerste operatie geen ritmestoornissen meer gehad.) Dat is trouwens wel het enige medicijn wat ik slik. Ik moet wel op mijn zoutgebruik letten omdat ik anders vocht vasthoud. Als ik dat doe heb ik geen plasmedicatie nodig, dus dat slik ik alleen heel incidenteel als ik me toch eens heb laten gaan door een Pizza te eten of zoiets. Ik denk dat dit de belangrijkste dingen wel zijn, als je nog vragen hebt, hoor ik het graag. De reden dat ik me wél heb laten opereren, waren voornamelijk mijn kinderen. Ze waren en zijn nog zó jong, en ik wist dat er binnen een jaar of zo een rolstoel/scootmobiel aan zat te komen als het zo doorging, en dat was echt mijn angstbeeld. Dat ik niet meer alles zelf zou kunnen, en goed uit de voeten zou kunnen om mijn kinderen groot te brengen. Dat leek mij een nachtmerrie ( ik ben van de controle en het zelf doen), wat maakte dat ik het risico aandurfde. Het was erop of eronder voor mijn gevoel. Godzijdank heeft het uiteindelijk goed uitgepakt.

Groetjes, Elsje.

[Babette]

Dag Elsje!
Had vandaag wat inlogproblemen, die nu verholpen zijn.
Ik wil je vanavond even mailen. OK? Dan heb ik wat meer tijd.

Groetjes, Babette.

[Auteur]

Berichten