Ervaringen

[Wandeltheo]

Hallo Roelie,
“koude handen en voeten” waren ook de bijwerkingen die ik heb ervaren, toen ik voor het eerst de betablokker (selokeen) gebruikte. In het begin vooral hevig direct na gebruik.
Mijn lichaam is er nu (na 1 jaar) wel aan gewend, dus voel het nu nauwelijks nog.
Alles went,
groeten theo

[Carotee]

Revalidatie, hard werken is dat. Ik kreeg de tip wel in het ziekenhuis, lumc, maar ik moest er zelf achteraan bleek. LUMC komt wel vaker afspraken niet na. In het RRC voelde ik me voor het eerst weer veilig. hartrevalidatie gehad om de conditie op te bouwen. psychologische begeleiding om het trauma te verwerken en te wennen aan een nieuwe ik. Met beetje hersenschade. Niets te zien aan de buitenkant. goed met woorden, maar zeg je dan nog wel wat inhoudelijk? Nu loop ik een werkhervattingstraject via het RRC.De revalidatiearts van de neurorevalidatie probeert nog wat psychologische hulp voor me los te peuteren, maar of dat gaat lukken is de vraag. Dit moet nl. weer via de hartrevalidatie en dat kan dan weer niet tegelijk met de volwassenrevalidatie. Regels, regels. Ondertussen loop ik met verwarde gedachten, met woede, met verdriet. Af en toe komt een herinnering terug, over de tijd in het LUMC. had ik daar direct het onderzoek gekregen dat aangevraagd was door mijn cardioloog, had ik ook niet zo’n traumatische ervaring gehad. het onderzoek is nog steeds niet gedaan. Want ja, volgens de cardioloog daar, heb ik geen brugadasyndroom, en trouwens de behandeling is een icd en die heb ik al. Dat vind ik geen behandeling maar een noodoplossing als het mis gaat. Daarbij leef ik nu in grote angst dat mijn kinderen hetzelfde overkomt, en ik dan nog door moet leven. Want doodgaan met een icd, dat is een hele klus. zoveel vragen, geen antwoorden.
Na mijn vakantie ga ik me er weer op storten denk ik. Eerst maar de vakantie doorkomen, spannend, de laatste vakantiedag wil ik overslaan. Ik wil daar blijven en ik wil thuis blijven. Ik ben er twee.
cafredhartje.web-log.nl

[Marjan]

Carolien, Ik herken veel van je gemoedstoestand (alhoewel er bij mij niets is mis gegaan in het ziekenhuis). Psychologische hulp is volgens mij echt wel nodig na een hartstilstand. Bij mij heeft het in ieder geval heel goed gewerkt. Misschien kun je via je huisarts of de bedrijfsarts deze hulp toch nog krijgen? Dit is bij mij ook niet via de revalidatie gegaan, wel aangeboden, maar dan moest ik steeds naar Amsterdam. De angst voor je kinderen, ja die heb ik ook nog steeds. Dat blijft denk ik wel hoor. Bij mij loopt nog steeds een genetisch onderzoek naar het LQTS, maar het kan natuurlijk evengoed wat anders wezen? Ik hoop dat je uiteindelijk weer helemaal kan functioneren zoals je zou willen. In ieder geval wens ik je een hele fijne vakantie toe. B)

[Carotee]

Inmiddels is het werktraject de 2e fase ingegaan. Nog 7 weken om inhoudelijk en in uren op te bouwen. Een nieuwe Neuropsycholoog gaat mij begeleiden, maar eerst gaat hij op vakantie. Daarna volgt een verwijzing naar de GGZ, om me nog wat langer te begeleiden. Zodat de basis wat breder wordt en ik minder snel van het randje af kukel.
Immers als het traject klaar is, stopt ook de verdere begeleiding in het revalidatiecentrum en moet ik op eigen benen verder.
Werken is overigens weer heel leuk en fijn. Ik bouw goed op. De medewerking van collega’s is zeer goed, van de leidinggevende en werkgever lijkt het wel zo. Maar de beloftes worden niet omgezet in daden. Dus moet ik zelf overal achter aan, wat veel benzine kost die ik liever ergens anders in zou steken. Het maakt me ook bang voor de toekomst, als de begeleiding van het revalidatiecentrum stopt. Wat zijn ze dan van plan met mij op werk.
Maar nog 7 weken te gaan met begeleiding, dan moet ik geestelijk toch ook wel weer wat sterker zijn.

[Marjan]

Hoi, wat fijn dat het werken de goede kant op gaat. Je problemen herken ik heel goed. Ik begrijp dat je onzeker wordt van de leiding en wat ze met je van plan zijn. Ikzelf werkte na een jaar weer voor 100%. Het knapt heus wel op, al gaat het niet zo snel als je wilt. Dat is tenminste mijn ervaring. Maar alles went hoor. ’t Heeft gewoon tijd nodig, heel veel tijd. En echt, als de revalidatie stopt dan redt je je wel.
Heb je wel een fijne vakantie gehad?:silly:

[Carotee]

nou vandaag was de laatste keer.
De laatste keer bij de revalidatie arts en de laatste keer bij de neuropsycholoog.
Op eigen benen verder.
Vanaf 17 juli 2008 ben ik aan het revalideren geweest. Eerst de hartrevalidatie, met de arts daar, de trainers, de psycholoog. Ondertussen naar de arts van de neurorevalidatie, de psychiater. toen de hartrevalidatie klaar was werd een werktraject begeleidt door dezelfde arts, neuropsycholoog en ergotherapeut. En nu is het klaar.
Het gaat prima, ik werk 18 uur. Train 1 x per week en zwem 1 x per week. Mijn conditie is nog net als voorheen, maar wel sterk verbeterd.
Over 3 maanden wil de arts me nog 1 x zien, wegens de stemmings klachten die ik heb gehad en nog wel eens heb.
Ik heb veel gehad aan de revalidatie, en ben ze daar erg dankbaar voor. Ook heb ik bewondering voor hoe het gaat in zo’n revalidatiecentrum. Wat ze er allemaal doen met de mensen. En hoever je dan kunt komen.

[anna ellis]

Volgende week vrijdag ga ik eindelijk beginnen met de revalidatie.
Was wel grappig toen ik er de afgelopen week was voor intake gesprekken enz.
Vier mensen vroegen: Ken ik jou niet ergens van??
Ja hoor, in 2007 ben ik hier ook geweest voor revalidatie. Deze mensen zien, ik weet wel niet hoeveel mensen per jaar, en toch herkennen ze je.
Voelt goed :blush:

Mijn doelstelling is: Conditie verbeteren, tempo van lopen fors omhoog brengen. Dit wordt verhindert door kortademigheid. En ik zou graag van mijn kortademigheid afkomen.
Moet lukken want volgens de cardioloog hebben deze klachten niets met mijn lekke hartklep te maken.

Als mijn pacemaker nou maar geen roet in het eten gooit. Deze is bijna leeg. Moet nu om de 8 weken op controle komen. Dat zal balen zijn :angry:

Maar…. het wordt vast net zo gezellig en leuk als in 2007. Dan mag het van mij heeeeel lang gaan duren. :laugh:
En wat betreft het eindresultaat: Elke verbetering, hoe klein ook, is mooi meegenomen, toch? 🙂

groeten,

Anna Ellis

[Anneliese Wijers-Barten]

Ik merk dat er toch wel veel verschillen per ziekenhuis zijn qua aanpak en verstrekking van revalidatie. Ik weet dat diverse zorgverzekeraars een pakket van ongeveer 3 maanden aanbieden voor cardio-fitness, daarna moet je helaas meestal zelf de cursuskosten betalen.
In veel plaatsen waar een zembad is kun je meestal ook deelnemen aan speciale zwemuren voor hartpatiënten ( het water is dan iets warmer, en er is meestal begeleiding aanwezig). Veel mensen vinden dit zeer prettig.
😉

[Job Pieter Tent]

Ja het begon inderdaad eens in dit forum om ervaringen rond hartrevalidatie. Af en toe gaat een onderwerp behoorlijk off-track, maar dat maakt natuurlijk niets uit.

Het is de laatste tijd ook veel in het nieuws geweest dat er steeds meer programma’s t.b.v. hartrevalidatie ontwikkeld en aangeboden.

Zoals Anneliese al aangeeft worden deze trajecten meestal niet volledig vergoed worden, althans qua tijd. Laat je goed informeren dus.

[keese008]

Jaar na hartrevalidatie

CONTENT GEWIJZIGD. RECLAME MAKEN VOOR JEZELF MAG, MAAR NIET OP DEZE WIJZE. MVG JOB-PIETER.
ZIE REGELS OMTRENT RECLAME

[Patrice]

Als antwoord op de vraag:
Ik heb de afgelopen 4 jaar 3 keer een infarct gehad en alle keren (2 x in het Diakonessenhuis Utrecht en 1 keer Bethesda Hoogeveen) het hele pakket van revalidatie aangeboden gekregen. Tussen infarct 1 en 2 zat precies een jaar, maar zelfs de consulten bij de psycholoog, de dietiste, de hartfalenverpleegkundige, de cardio fitness en familie voorlichting, het werd elke keer weer allemaal aangeboden.
De eerste keer heb ik het hele traject gelopen.
de tweede en de derde keer alleen de fysieke training. Dat zwaard van Damocles zal ik zelf moeten bezweren.
Ben dus persoonlijk erg tevreden met wat wordt aangeboden en dacht dat dit in heel Nederland het geval was.

[Paultje]

Ik heb geen infarct (aantoonbaar) gehad.

Na mijn tweede bezoek aan de cardioloog werd mij al revalidatie aangeboden, omdat ik zelf heb aangegeven dat sporten na enige jaren inactiviteit zo belangrijk voor me is.

Na een fietstest bleek het toch wel noodzakelijk om te cateteriseren. Dotteren en plaatsen van twee stents was het gevolg.
De revalidatie is daardoor vervallen, maar daar begin ik nu 22-04 mee (2,5 maand na het dotteren).
Ik heb er zin in en hoop snel weer lekker buiten te kunnen hardlopen.

[volhoudster]

Ik ben in sept gedottert en heb 17 oktober opnieuw een katheterisatie gehad ivm een reststenose.ineen zijtak die niet gedottert kan worden vanwege de stent die ervoor zit.
ik ben nu aangemeld door mijn cardioloog van het tweestedeziekenhuis te tilburg om te beginnen met revalidatie in een aparte groep.mensen die allemaal net als ik nog klachten hebben.
as maandag begint het voor mij.het kon wel eens langer gaan duren dan de 8 weken die normaliter er voor uitgetrokken worden.het team bestaat uit mijn eigen cardioloog.de fysio/dietist,en psygoloog .deze bespreken en bewaken mijn vorderingen.
een veilig gevoel voor me,om zo het vertrouwen in mijn lichaam terug te krijgen.
gr leny

[Elsje]

Je doet het goed lieverd! Ga zo door!

Hartegroet,
Elsje.

[Gerbis]

Petje af hoor!!! Met bewondering lees en zie ik wat je allemaal doet en hoe je hiermee omgaat!!

Groetjes Gerda

[Auteur]

Berichten