ervaringen uitwisselen na hartinfarct met bypass-operatie
Home › Forums › Hartinfarct › ervaringen uitwisselen na hartinfarct met bypass-operatie
- Dit onderwerp bevat 7 reacties, 6 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 11 jaren geleden door ..::Jacob::...
-
AuteurBerichten
-
bertSleutelbeheerder
Ik ben een man van 49 jaar. Op 2 november 2010 heb ik in Italië een zwaar hartinfarct gehad. De 3 stents die geplaatst zijn hadden geen/weinig effect. De aderen waren door de aderverkalking al heel ver dichtgeslibt. Op 12 november 2010 ben ik geopereerd. Er zijn drie bypasses geplaatst. Op 22 november 2010 mocht ik met de ambulance (13 uur reizen) naar huis!
Vóór 2 november 2010 heb ik nooit hartklachten gehad. Ik was wel bekend met een hoog cholesterolgehalte én een wat hogere bloeddruk. Ik was hiervoor onder behandeling bij mijn huisarts, omdat ik sinds 4 oktober 2010 thuis was i.v.m. overspannenheid t.g.v. mijn werk. Achteraf gezien is dit hoogstwaarschijnlijk geen overspannenheid geweest. Door mijn slechte doorbloeding heb ik klachten gekregen die ook passen bij overspannenheid. Ik kan nu wel stellen dat ik niét meer overspannen ben.
Ik wil graag in contact komen met leeftijdgenoten die ook plotseling geconfronteerd zijn met een hartinfarct, met daarbij een bypass-operatie.sonja70DeelnemerIk ben een 40 jarige vrouw,
Ik heb ook een infarct gehad met bypass ..
en net als jij nooit ergens last van gehad hiervoor.
ik ben 20-10-2010 met spoed geopereerd na een infarct, een hartstilstand
in de ambulance en een dissectie op de dottertafel.loghemGastHallo,
Dat klinkt ook heftig! Hoe gaat het nu met jou? Heb je óf doe je ook mee aan een hartrevalidatieprogramma?Zijn er aderen uit jouw been gehaald voor de bypasses? Heb je ook veel last/stekende pijn in jouw been?sonja70DeelnemerHet gaat goed met me..al kan ik nog lang niet wat ik voor de operatie kon, maar dat moet langzaam weer terug komen natuurlijk.
Ik doe mee aan het hartrevalidatieprogramma wat door ons ziekenhuis (wezenlanden in zwolle) is opgezet. We hebben nu 3 info-ochtenden gehad en aankomende maandag beginnen we met sporten. Ik vind het vooral fijn om te kunnen overleggen met mensen die zelfde ervaringen als ik hebben meegemaakt. Het reanimeren, de stilstand we kunnen klachten en angstgen vergelijken en dan blijkt dat alles wat ik meemaak eigenlijk normaal is. ( in hoeverre je het normaal kunt noemen dan)
Ik heb het geluk gehad dat ik in de juiste plaats woon want het wezenlanden blijkt een van de betere cardiologische afdelingen te hebben bij mij in de buurt.
Er is een ader uit mijn been gebruik hierdoor heb ik een klein litteken op mijn bovenbeen aan de binnenkant naast mijn knie en een heel kleintje op mijn onderbeen. Ik ben gestripped zoals ze dat noemen dus niet mijn hele been is open gemaakt.
Ik heb hier totaal geen last van gehad, wel een dood gevoel gehad in mijn grote teen dit is inmiddels weer normaal en en paar plekken op het onderbeen zijn nog ongevoelig.
Het meeste last heb ik nog wel van het borstbeen en dan voornamelijk de ijzerdraden die gebruikt zijn om het bot te hechten. Hiervoor heb ik nog lang pijnstilling geslikt en ben nu bijna een week daar van af.
Jou verhaal klinkt ook heel heftig vooral omdat je in een ander land bent, mischien de taal niet zo goed machtig bent en dan wordt het al snel een spannend geheel natuurlijk , zeker met een infarct.sindieDeelnemerik heb geen infarct gehad maar vage klachten moest worden gedotterd dat ging niet om dat mijn hoofdstam voor 70% dichtzat met spoed geopereerd 2 bypassen kon daarna niets meer daarvoor kon ik alles was ineens een zieke patient maar nu naar 8 maanden gaat het steeds beter alleen doet mijn bortsbeen nog erg veel pijn als ik wat doe is ook best lang open geweest wegens een onsteking hoop dat ik ooit weer de oude wordt zoals voor de operatie alles bij elkaar weet ik niet of ik deze operatie nog een zal doen
groetjes m peterspauljacobsDeelnemerBij mij was de oorzaak van de operatie ook geen infarct maar van pijnklachten op de borst.
Ik was toen net 40 jaar oud en bezig met een aanbouw bij onze woning, nooit ergens last van gehad en op die leeftijd denk je niet meteen aan je hart maar aan spierpijn of iets dergelijks.
Na de opratie ben ik heel snel opgeknapt en ben dan ook 4 maanden later verder kunnen gaan met de verbouwing.
Na de operatie heb 8 jaar lang nergens last van gehad maar daarna begonnen de klachten weer. Nu ben ik zover uitbehandeld zoals ze dat zo fijn noemen, hoe dit is gegaan staat onder de noemer uitbehandeldpetraaDeelnemerik kwam afgelopen september terug van vakantie in italie had al weken last van mn armen
de huisarts zei dat ik naar fysio moest omdat mn schouders en nek vast zaten
toen ik erbij begon over t geven waar ik stond ik kon het niet tegen houden heb mijn man me in de auto gezet en naar de hap gereden daar kreeg ik wederom spierverslappers later in de nacht werd de pijn in mn armen zo erg dat mn man weer naar de hap reed daar werd ik toen opgenomen en uit bloed bleek dat ik een zwaar hartinfarct had
in week 41 zou ik een bijpass krijgen in nieuwegein.dat werd halverwege week 40.
Nu ben ik weer thuis om te herstellen maar voel me nog verre van goed snel moe al mn spieren doen pijn kan nog niet slapen hoe ik wil waardoor ik weinig slaap en angstig.
eind november krijg ik een fietstest en zal mn revalidatie beginnen.Ik ben 51 jaar en ben bang dat ik me nooit meer zal voelen als voorheen.een ader is uit mn onderbeen gehaald daar heb ik ook vreselijk veel pijn aan.ook ben ik sinds die nacht direct gestopt met roken ik rookte ongeveer 10 tot 15 sigaretten dit begint me nu ook zwaar te vallen maar tot op heden heb ik niks meer gerookt en dat wil ik toch ook graag volhouden.heeft er nog iemand tips voor mn herstel??..::Jacob::..GastNormaal gesproken knap je van een bypassoperatie behoorlijk op, maar bij jou zal de vraag zijn hoeveel schade heeft het infarct aangericht. Dit kan men zien door het bepalen van de ejectiefractie.
Na mij bypassop in 1996 ben ik behoorlijk opgeknapt, daarna van functie veranderd en filiaalleider geworden en 6 dagen per week gewerkt en absoluut niet als hartpatient geleefd tot in 2011 pas toen was het weer raak.
Het hele verhaal kun je hier lezen http://www.hartpatienten.nl/hartverhalen/het-begon-allemaal-op-36jarige-leeftijd-dp1
Mijn advies geef het rustig de tijd, wacht de revalidatie af en probeer je er niet te druk over te maken, na regen komt zonneschijn. -
AuteurBerichten