Een heel dikke pluim!

[aart 1970]

Hoi Anna Ellis,

Een heel goede zaak, als het mij niet direct red, red ik misschien wel een ander.

http://www.2miljoenhandtekeningen.nl

Kom op mensen, het is echt een kleine moeite.

Lieve hartegroet,
Rob

[Anoniem]

Hoi Rob,

Bedankt voor je hulp. Hopen dat er heel veel mensen hun handtekening zetten.
Stel je voor dat je zelf ooit een orgaan nodig hebt of een van je kinderen.
Moet je er toch niet aan denken dat je daar misschien wel jaren op moet wachten?

groeten,

Anna Ellis

[ArieA]

Ook al ben ik reeds donor, ik heb ook mijn handtekening geplaatst. Ik weet nu wat het zou kunnen betekenen afhankelijk te zijn van een donor.

[Anoniem]

Hoi Arie,

Fijn dat je weer thuis bent en aan je herstel kan werken.
Ondanks dat je waarschijnlijk op dit moment genoeg aan jezelf hebt, doe je toch wat voor een ander.
Bedankt hiervoor en heel veel beterschap.

Anna Ellis

[bert]

Ben inmiddels weer een aantal weken thuis maar wil op deze plaats toch nog even vertellen dat op afdeling B5 geweldig medisch, verpleegkundig en ondersteunend personeel werkzaam is dat er met hun inzet voor heeft gezorgd dat mijn gezin en ik de vijf en een halve week die ik was opgenomen zo plezierig en goed zijn door gekomen als maar kon. Ik weet niet of iemand van deze kanjers wel eens een kijkje neemt hier, maar voor het geval dat: Ik heb het jullie al via een kaartje en persoonlijk laten weten, maar ik vind het echt geweldig hoe jullie als team samen werken en er door jullie duidelijk voelbare liefde voor je werk er voor zorgen dat zo´n lang verblijf in het ziekenhuis zo plezierig kan verlopen. Ik voel me echt een bofferd dat ik na mijn hartstilstand in dit ziekenhuis terecht ben gekomen en daar de zorg krijg die ik nodig heb. De IC, vervolgens MC waar ik na mijn hartstilstand ben verzorgd, deze afdeling waar ik de afgelopen 2 jaar een paar keer ben opgenomen geweest, het is allemaal even betrokken en deskundig geweest. Mijn nieuwe “waakhondje” met afstandbediening lijkt zich prima thuis te voelen op de nieuwe plek die daar voor is gemaakt en ben heel blij met de kennis en vaardigheid die bij jullie aanwezig is!

[Anoniem]

Heerlijk toch…je ligt al niet voor je lol in het ziekenhuis…en dan is het ook fijn en prettig als je een warm team rond je bed heb staan…

Ik heb dit gehad bij mijn eerste hart-operatie in het MC Erasmus…ook een heel warm team..die je goed in de gaten hield..ook als ik in de douche stond en bv mijn tranen kwijt wilde…werd er geklopt door de verpleger of het goed ging met mij…

Ze hielden je daar echt overal in de gaten…

[Hetty de G]

Ja dat is echt heel fijn en belangrijk geweest om het allemaal zo opgewekt door te hebben kunnen komen. Het is echt zo goed geweest als maar kan! Daarom vond ik ook dat ze deze pluim meer dan verdienen! Er wordt wat afgemopperd soms, op de verpleegafdelingen en ook hier, over het een en ander maar wat boffen we toch dat we met onze klachten in een land als dit leven waar je geholpen wordt als dat maar even kan en er zo veel kennis en mogelijkheden zijn en waar zo veel betrokken en warme mensen in de zorg werkzaam zijn. Dat we daar blij mee zijn en de inzet waarderen van de medische teams die ons de zorg bieden die we nodig hebben mag best eens gezegd worden, toch?

[Anoniem]

Dat is waar!!…had nu ook een heel leuk team…dat scheelt zo..

heb ooit een dag of 9 op een afdeling gelegen met mijn trombosebeen..nou…die waren niet leuk…die gingen echt met de shit in hun reet naar hun werk…en als ik wat vroeg…(mocht niet van mijn bed af)…dan leek het wel of ik de doodstraf verdiende…pffffffff..dat is dan heel anders als je dan net twee weken weg bent van een ziekenhuis waar ze heel begaan met je zijn…

heb toen echt een hele tijd gehad dat ik dus niet naar dat ziekenhuis wilde…had er bijna een trauma van..

[Hetty de G]

Zo´n trauma heb ik ook wel een beetje gehad na de hartstilstand van mijn vader. Die heeft nota bene op dezelfde ic gelegen als waar ik 2 jaar geleden terecht kwam. Zelf heb ik geen enkele herinnering aan de avond dat ik mijn hartstilstand kreeg en ben zelfs de week die aan die vrijdagavond vooraf ging helemaal kwijt maar weet door de ervaring die ik zelf had met mijn vader heel goed wat mijn gezin en ook mijn moeder en zussen en broer hebben gevoeld toen ze daar bij me waren die eerste dagen. Ook toen zijn ze allemaal zo geweldig goed opgevangen, dat is minstens zo belangrijk dan de medische zorg die ik kreeg! Ik ben daarom heel blij dat we zo´n in alle opzichten goed ziekenhuis op hartgebied in de buurt hebben!

[Anoniem]

Zo te horen zit het ook in jullie familie qua hartstilstanden..maar inderdaad fijn dat je toen met je vader ook al zo’n goede ervaring had…zo te horen een stabiele afdeling..

vaak door wisseling van de wacht kan er nog wel eens een kink in de kabel komen..en dan is de hele sfeer gelijk verpest…

[Hetty de G]

Dat was juist het uitzonderlijke, op deze afdeling vormt het team, in welke samenstelling dan ook een prettige eenheid en is ieder in zijn functie even belangrijk voor elkaar. Ook daar zal iemand best liever met de ene dan de andere collega werken misschien maar dat zul je dan nooit merken. Je voelt je er in heel goede handen, en dat vind ik een heel grote verdienste!

De aanleiding voor de hartstilstand bij mijn vader en mij waren niet het zelfde en zijn niet familiair belast. Op zich pure pech dus dat het ons allebei is overkomen en dat ik het wel heb overleefd en mijn vader helaas niet vind ik ook nog steeds heftig. Wel komen er in zowel de familie van mijn vader als diie van mijn moeder veel hart- en vaatklachten voor.

[Anoniem]

zo te horen letten ze goed op wie wel of niet in het team past…en dat is ook belangrijk..

Bij mij in de familie komt hartklachten niet echt voor…maar goed..bij mij is het ook een aangeboren afwijking..krijg je te horen op je 45ste jaar…hihihi…

Heb ik dat weer..pffffffff….maar goed..verder probeer ik gewoon mijn leven te leven…en het naar mijn zin te hebben…

[Hetty de G]

Waarschijnlijk is bij mij een litteken van een hartinfarct dat ik ooit moet hebben doorgemaakt zonder dat te weten of te beseffen de oorzaak geweest van de ritmestoornis die mijn hartstilstand veroorzaakte. Wel heel bijzonder, die kreeg ik dus op mijn 45e, en jij hoorde op die leeftijd dat je al vanaf je geboorte met iets rondliep zonder dat je dat wist.
Even wat er nu heeft gepeeld weer te boven zien te komen en dan, net als jij zegt, weer lekker mijn leven oppakken en leven. Dat ik zo uit die hartstilstand mocht komen en verder mocht, ik ben er nog elke dag blij om!

[Auteur]

Berichten