Dringende vraag!! steun voor kinderen

[bert]

Hallo lieve mensen,

Ik ben op zoek naar tips!! Mijn zwager (40 jaar) heeft afgelopen dinsdag een hele zware spoed hartoperatie moeten ondergaan en hij wordt voorlopig in slaap gehouden. Waarschijnlijk zal hij zeker twee weken op de ic moeten verblijven, ik ga er vanuit dat hij het red!. Mijn zus vraagt zich af hoe ze de kinderen het beste psychologish kan/ kan laten ondersteunen. Wat vertel je, wat niet, zijn er misschien boeken ed beschikbaar, kortom: wie kan ons helpen, heeft tips en/of heeft hier ervaring mee??

[Ilse]

Hallo Josje,

Ik zie dat het inmiddels een maand geleden is dat je dit bericht typte, maar misschien kan ik je toch ergens mee helpen. Dit onderwerp spreekt me aan omdat ik zelf in een dergelijke situatie heb gezeten, maar dan vanuit het kind-perspectief.

Mijn advies is om de kinderen zoveel mogelijk op de hoogte te houden, en zo volwassen mogelijk te behandelen. Ik weet dat ik het heel vervelend vond dat ik in het donker werd gehouden over (in mijn geval) mijn moeder. Via het ziekenhuis kun je psychologische hulp aanvragen bij de instellingspsychologe, en anders zou je het bij de GGZ of een particuliere psychologenpraktijk kunnen proberen. Als daar nu lange wachttijden aan verbonden zitten kun je misschien bij de maatschappelijk werker op school (indien de kinderen al naar school gaan) hulp vragen, dit gaat meestal wat sneller. Hou de kinderen in ieder geval op de hoogte, en probeer het uit te leggen.

Meer specifieke tips kan ik je helaas niet geven, wellicht is mijn reactie zoiezo te laat.
Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte, en mijn complimenten dat je de moeite hebt genomen om via internet hulp voor de kinderen te zoeken!

Succes ermee,

Ilse

[zeefjes]

Hallo
Wij hebben onze kleine vent(nu 9 jaar) bij zoveel mogelijk zaken betrokken.
Ik heb een erfelijke hart afwijking(hcm) waarvan ik ook nog gendraagster ben waardoor ook hij 50% kans heeft dit te krijgen.
Ook heb ik sinds 13 jan een icd kastje geinplanteerd gekregen.
Toen ik de eerste keer op de hartbewaking kwam is hem op de gang verteld dat mama aan allerlei draadjes zat wat ze op een soort tv konden zien en als hij wilde mocht hij mee naar binnen omdat ik toevallig alleen lag op dat moment.
We hebben hem alles kunnen vertellen en aan kunnen wijzen wat het allemaal was.
Hij is er dan ook niet bang voor.
Hij gaat ook met zoveel mogelijk onderzoeken mee met mama.
Zo moest hij vorig jaar zelf naar de kindercardioloog en onderging hij zijn ecg echo en wat al niet meer zonder al te veel problemen omdat hij wist wat ze gingen doen.
Dit jaar werd ik weer ewens onwel toen we op een verjaardag waren en hij wilde mee in de ambu geen probleem in het ziekenhuis aangekomen op de seh mocht hij er ook bij blijven en mocht hij ook vragen stellen aan de arts.
Tijdens de opname werd er besloten dat ik een icd kastje ging krijgen en ik vroeg mij af hoe we dit moesten uitleggen an hem.
Maar voordat ik de icd kreeg hadden we nog een gesprek met een icd verpleegkundige en ze gaf aan hem mee te nemen op gesprek dan kon ze hem uitleggen hoe en wat en er was ook voor hem tijd om vragen te stellen.

Dus mijn advies betrek de kinderen er zoveel mogelijk bij want zoals die verpleegkundige vertelde,een kind krijgt beelden door bij woorden.
Zoals bij mij als je tegen een kind zegt ik krijg een kastje in mijn lichaam zien ze dus al voor zich dat ze een kledingkast of iets gaan inbrengen.
Ben benieuwd hoe het jullie vergaat

[Auteur]

Berichten