diagnose “coronaire spasmen/prinzmetal ” en nu???
Home › Forums › Even voorstellen › diagnose “coronaire spasmen/prinzmetal ” en nu???
- Dit onderwerp bevat 3 reacties, 3 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 12 jaren geleden door Lisa.
-
AuteurBerichten
-
bertSleutelbeheerder
Hallo allemaal,
Sinds drie weken en na twee infarcten, heb ik te horen gekregen dat ik, moeder van twee kinderen, 11 en 9 jaar, getrouwd, en 47 jaar oud, coronaire spasmen heb oftewel Prinzmetal.
Ik was al jaren moe, kon wel 24 uur per dag slapen. Alleen op adrenaline zorgde ervoor dat ik me lekker voelde. Maar na een inspanning was ik kapot en kon alleen hijgend de trap op.
Ik rookte, heb overgewicht en werk in wisseldiensten. Dat gehele pakket gaf ik de schuld van mijn klachten. Ik was ook heel erg benauwd, en ik zou volgens de huisarts astma hebben. Ik pufte me rot aan de ventolin, soms 8 keer per dag. Het gaf wel tijdelijk verlichting, maar de pijnop mijn borst verdween niet. Die weet ik aan het slechte eten tijdens mijn diensten.Ik dacht dat het aan mijn maag lag. Psychologen, natuurgenezers, gyneacoloog die mij vertelde dat mijn klachten aan de overgang lagen, dat het een hormoonkwestie was. … Leuk al die diagnoses, maar bestrijden kon niemand. Heel langzaam ga je denken dat het echt aan je psyche ligt….En dan , op mijn werk tijdens een flinke fysieke inspanning , moet ik opgeven. Ik kon niet meer. Ik had een enorme druk rondom mijn borst en rug, niet te beschrijven. Mijn kaken deden enorm zeer en mijn schouders ook. De huisarts aldaar heeft me naar huis gestuurd en me gezegd dat ik hyperde. Ik hyper nooit!!! De volgende dag naar mijn eigen huisarts gegaan, die een hartfilmpje heeft gemaakt. Ze heeft me gelijk naar het ziekenhuis gestuurd. Daar ben ik direct opgenomen. Na het maken van een ECG aldaar, kreeg ik de boodschap dat ik een hartinfarct had gehad. Vreselijk nieuws! Na een uur kwam de verpleger weer terug en vertelde dat het bloed negatief was mbt stolsels. Dat betekende dat ik geen enkele schade had opgelopen aan mijn hart. Ze waren verbijsterd want volgens het ECG had ik een zwaar infarct gehad. Ook de echo gaf aan dat mijn linkerhartkamer minder aktief was.
Dezelfde dag kreeg ik nog een infarct en ben met toeters en bellen naar het dottercentrum gebracht. Na het catheteriseren kreeg ik te horen dat er geen enkele afsluiting te zien was.
In het ziekenhuis heb ik nog een week op de hartafdeling gelegen voordat mijn ECG een vast patroon kreeg(bleef onregelmatig, maar bleef hetzelfde) daarna naar de verpleegafdeling nog een week. Nog diverse hartfilmpjes en testen ondegaan. De aanvallen konden met nitrospray onder controle gebracht worden. Op een vrijdagmiddag kwqam de cardioloog me doodleuk vertellen dat ik naar huis kon. Hij was klaar met me en ik had last van hartspasmes, maar daar kon hij niet in betekenen voor me. Ik kreeg een pakket medicatie mee, en hij wenste me sterkte met het herstel. He????…….Nu ben ik reeds twee weken thuis en heb elke dag nog wel een aanval. Ik leef met angst. Ik heb geen uitzicht. Gelukkig heb ik vanmorgen mijn intake gehad voor hartrevalidatie en daar ook rustig kunnen vertellen wat ik heb meegemaakt en nog meemaak. Daar is heel goed naar geluisterd. Er is een dubbele afspraak met de cardioloog gemaakt, zodat ik hem eens wat langer dan twee minuten kan spreken, ik ga revalideren in het ziekenhuis en er is ruimte om eventueel een second opinion, of raad aan te vragen bij andere cardiologen.
Nou dit was een heel verhaal. Mijn gezin vindt het heel spannend. Ik ook. Ik voldoe aan het hele lijstje als het gaat om depressie, schuldgevoel, frustratie etc…
Door mijn aanmelding hier op het forum, hoop ik lotgenoten te treffen, maar probeer ook veel te leren van de hartpatienten an sich, hoe er met moeilijke tijden en beperkingen in je leven wordt omgegaan.Tot op het forum! Nanneke 😉
LisaGastHoi Nanneke,
Toen ik je verhaal las, de klachten die je had en dat je schone vaten hebt,, moest ik denken aan Tako Tsubo….. heb je daar ooit van gehoord? Er wordt vaak nog niet op gelet in het ziekenhuis, omdat men denkt dat het zeldzaam is (maar dat is het waarschijnlijk niet!).
Het is een soort spasme, maar dan in vaten in een groot deel van het hart……het weefsel verzuurt, en de linkerventrikel kan niet goed pompen meer (wat bv tye zien is op een echo tijdens de aanval en nog een tijdje erna).
Elders in het forum kun je er wat meer info over vinden.Vaatspasmen kunnen duiden op een gebrek aan magnesium.
Groetjes,
Lisa.nannekeprati@gmail.comDeelnemerHai Lisa
Bedankt voor je reactie . Ik ben net aan het bijkomen van een aanval die drie uur heeft aangehouden. Huisarts net pas geweest. Contact gehad met de cardioloog, die aangaf dat ik op de medicijnen had moeten reageren. Ik heb nl de maximale dosis vaatverwijders l ontspanners etc. Meer kennis is er in het ziekenhuis van Ede niet over vaatspasmes. Hij adviseerde me een second opinion te doen bij een academisch ziekenhuis waar kennis van deze aandoening is. Dus is het zoeken naar het juiste ziekenhuis.
Ps ik heb jouw hartverhaal gelezen, wat heb jij een engeltjes op je schouders gehad zeg!
Ben je achteraf niet heel erg boos geweest?Groetjes, Nan
LisaGastnannekeprati@gmail.com schrijft:
[quote]Hai LisaBedankt voor je reactie . Ik ben net aan het bijkomen van een aanval die drie uur heeft aangehouden. Huisarts net pas geweest. Contact gehad met de cardioloog, die aangaf dat ik op de medicijnen had moeten reageren. Ik heb nl de maximale dosis vaatverwijders l ontspanners etc.
[/quote]Vervelend voor je zeg…..alweer een aanval…..van 3 uur nog wel…..heftig hoor..
Welke medicijnen heb je gekregen?Ik heb twee info-linkjes voor je (naar elders in dit forum):
Misschien herken je iets?
http://tinyurl.com/8jmc6qg
en
http://tinyurl.com/99nyoxbAdrenaline (en verzuring) kan die spasmen-aanvallen geven……
Na een (herkende) tako tsubo (wat sterk op een hartinfarct lijkt), wordt een paar maanden behandeld met een betablokker en een ace remmer, tot het hart weer is hersteld dus (dat kan namelijk een paar maanden duren).
En als er hartfalen als complicatie bij was, ook een tijdje furosemide (plaspil) dacht ik.Je kunt zelf ook helpen: met magnesium (antistress mineraal!!),
en veel dingen eten die je weefsels minder verzuurd maken….. dwz meer alkalisch voedsel eten dan verzurend voedsel (meer groenten en fruit dus, cayennepeper is ook heel goed voor je hart, want dat werkt ook tegen de verzuring).
.[quote]Ps ik heb jouw hartverhaal gelezen, wat heb jij een engeltjes op je schouders gehad zeg!
Ben je achteraf niet heel erg boos geweest?[/quote]Een kort tijdje wel ja….. maar wat later was ik niet meer boos….. merkte ik.
Dat heeft geen zin, en het is niet goed voor mezelf.Groetjes,
Lisa 🙂PS
er is op het forum ook nog wat te vinden over prinzmetal angina (n magnesium):
Zie:
http://www.hartpatienten.nl/forum/171-hart-aandoening-ziekte-en-kwalen/37-angina-pectoris/2169-prinzmetal-aginakennis is macht he…. 😉
-
AuteurBerichten