Babbelbox

[kneusje]

🙂 ja, die foto’s helepen altijd!
Moet altijd lachen als ik die gekke honden van je zie…… :laugh:

Ik moet eerlijk zeggen dat mijn cardioloog normaal juist heel goed luistert, een super geod hart heeft en meeleeft en me juist altijd heeft proberen te beschermen tegen al te overijverige maar domme arts-assistenten of cardiologen die me niet kennen en overal maar in willen snijden.
Het is alleen sinds kort dat het lijkt alsof hij wat overwerkt is, of gewoon moe maar het lijkt alsof jij soms niet meer weet wat ik allemaal mankeer en onderdeel per onderdeel aan het bekijken is.
Nu ik dus ernstige VT’s heb moet er waarschijnlijk wel wat gebeuren, minstens een ICD maar ik hoor hem daar niet over terwijl andere cardiologen liefst gister al een ICD hadden gezet omdat er kans is op een hartstilstand.
Ondertussen is mijn cardioloog bezig met mijn output, EF ed en dat is zelfs iets verbeterd.
Helaas worden die VT’s alleen maar erger en komen ze vaker en zijn dus super gevaarlijk….
Het is net of hij niet weet dat ik ze heb terwijl de pacemakertechnicus het vaak aangekaart heeft en ook de ICD specialist de noodzaak heeft duidelijk gemaakt.
Heel gek dus… :S

Ben benieuwd wat vrijdag brengt maar hopelijk is het niet zo dat mijn cardioloog een beetje aan het einde van zijn carrière zit want ik zou hem erg missen…..
Een vriendin van mij die in het ziekenhuis werkt vond hem ook zo krom lopen, anders dan anders dus het gevoel zit niet alleen bij mij….
Raar probleem levert het dus op…..

Nou ja, misschien heb ik het mis….

Ik hou je op de hoogte….

Knuffel, Eugenie

[Anoniem]

hmm..misschien heeft hij andere zorgen waardoor hij zo anders is…zou best kunnen..
het zijn uiteraard ook gewone mensen met hun ups en downs..alleen als hun niet lekker in hun vel zitten..merken de patiënten dat…

[tygo]

Hoi meisjes!!!

Ja, het was wat stil, ik miste jullie wel heel erg!! En ik weet het, ik kan gewoon schrijven en dan reageren jullie ook, maar de fut was er niet zo.

Ik zat een poosje toch in een dip, qua angst, gewoon belachelijk! Omdat ik morgen voor de echo doppler moet, De afspraak met de cardioloog die ik gelijk erna had, heb ik afgezegd. Ik wil de uitslag van de huisarts horen, en niet van de cardioog. Dat komt de volgende echocontrôle wel, maar nu even niet hoor. Ben net aan het opknappen. Blijkt dat ik een nieuwe cardioloog heb, mijn cardioloog is weg. Fijn dat ze dat even liet weten :dry:
Deze arts heeft als achternaam: de Vriend, ik hoop dat hij zijn naam eer aan doet 😉 (al was die andere ook wel vriendelijk, allleen moet hij leren dingen anders te brengen he)

Maar ondanks alle positieve gevoel sloeg toch ineens de angst weer toen, en dat kan ik dan niet uitstaan, want dat vreet ook weer mijn energie op, die ik al zo weinig heb.

Gelukkig ging het daarna weer beter en ik ben net terug (vanmorgen) van een zussenweekeind, vrijdagochtend vertrokken met 6 zusjes, naar Hellevoetsluis. Heerlijk weer gehad, en heel gezellig samen, veel herinneringen opgehaald van vroeger. Wij gaan al 19 jaar met elkaar weg, toen mijn moeder nog leefde ging ze ook mee, en die genoot altijd zo samen met haar dochter weg. Wat was ze trots dan!

Zo te horen ben ik niet de enige die niet tegen de warmte (meer) kan 😉 Dit gaat nog maar veel warmer moet het niet worden.

Marjolijn, dat is vast even aanpoten he, met die fusie, want dat gaat niet vanzelf! En heerlijk, die foto van dat lekkere luie bulletje, (nou ja, bulletje 😆 ik zou hem niet op schoot kunnnen denk ik)
Maar wat fijn dat die selokeen goed gaat joh! Ik hoop dat het ook zo blijft, samen met dat maagtabletje. Welke maagtablet heb je eigenlijk? Ikzelf moet elke dag een omeprazol nemen.

Eugenie, ik hoop heel erg dat het gesprek met je cardioloog goed gaat, vrijdag. Ik weet niet hoe oud jouw cardioloog is, het zou inderdaad heel erg jammer zijn als het niet meer zou gaan! Want je kent hem al lang dus.

Ik trok me aan jou op Eugenie, omdat je schreef dat ondanks je klachten je pompfunctie (en nog iets anders, weet even niet meer wat) verbetert was, ende cardioloog daar geen verklaring voor had. Jij wel zei je, de vitaminen die je er nu bij nam.
Ik heb daardoor wat meer hoop gekregen dat mijn hartfunctie ook wat verbetert is, ook al zei mijn cardioloog dat ik mocht hopen maar dat het niet zo zou zijn. (persoonlijk vind ik niet dat je iemands hoop de grond in moet boren, ik hoop dat de nieuwe cardioloog anders is) Mijn huisarts belt woensdag naar de cardioloog voor de uitslag en dan hoort hij ook of de medicatie aangepast moet worden of hetzelfde blijft. (liever het laatste dat is een beter teken he 🙂 )
Het is kennelijk niet de normale gang van zaken zei de secretaresse, maar vanwege mijn angststoornis (moest ik getsie wel iets over vertellen) mag de huisarts wel bellen, Anders krijgt hij pas bericht als ik geweest ben bij de cardioloog. Dus heb ik woensdag half 5 een afspraak met mijn huisarts, dan hoop ik dat hij de cardioloog heeft kunnen spreken.

Woensdag krijgt ook mijn ega de uitslag van de orthopeed. Hij loopt heel moeizaam met een kruk nu. gaat zo snel!! Geen versleten knie, foto was goed, nu is er een MRI gemaakt en een nuclaire scan, (zo noemden ze dat) met een injectie met radioactieve vloeistof van te voren. Van zijn hele been, dus ook zijn heup, omdat het ook daaraan zou kunnen liggen.We kunnen al een paar weken niet meer weg, want hij kan mijn rolstoel niet meer duwen.

Mijn dochter is aan het re-integreren als leidinggevende, sinds vorige week. En ze vindt
het heel erg leuk!! Het is echt haar ding! De leidinggevende is heel erg tevreden, nu al. Maar ja, voor hoe lang dit duurt, voor hoe lang ze kan blijven! Want als er niets voor haar is, na re-integreren, moet ze de invalpoel in, en dat is geen fijn idee voor haar.

Ik ga mijn koffer uitpakken, de tijd draait wel door, als ik iets weet woensdag lattik het horen.

Eugenie, ik neem aan dat je al op papier hebt staan wat je wil bespreken, (ook al heb je een mail naar de arts gestuurd)
Good luck hoor. (er staan echt geen leuke smilies op het forum!)

Meisjes, fijne avond, en ik ben blij dat ik iets van jullie las! (minder blij toen ik bij uitbehandelt las, ik werd er naar van, zo erg voor dat gezinnetje!)

Liefs en dikke knuffel, Margreet

[Anoniem]

Grappige naam van je nieuwe cardioloog…en wie weet gaat je ermee vooruit!!..

Ach meis…geef niets hoor dat je geen fut had….om wat te schrijven…schrijven wij toch..
voor jou is het vervelender als je weer zo last van die angsten heb…zoiets vreet ook energie…

Nou..jullie hebben prachtig weer gehad met het zusterweekend..dat is dan dubbel genieten!!

even kijken wat voor maagtablet ik ook al weer heb..pantazol volgens mij…
vroeger…had ik Zantac…naderhand heette dat iets van rimitimide..of zoiets..whahhaha.hoe verzinnen ze het…

pffff..ik hoop dat ze er achter komen wat je mannetje heeft…want zo schiet het ook niet op..en over gaat het ook niet zo…de duimen staan aan..
ook voor je dochter…dat ze toch een plekje krijgt wat ze verdient….!!

ja tragisch he van Andrea..brrrrr..zo jong..en dan ineens weg….bah…zo zie je maar…het leven kan soms ineens kort zijn…

Nou meis…doe lekker rustig aan..geniet nog lekker van het zonnetje zolang het nog te doen is….en succes morgen met de echo-doppler!!..

[tygo]

Hoi meisjes

Sorry, beetje laat met berichtje neerzetten, maar beter laat dan nooit.
Ik hoop dat het morgen inderdaad lekker warm wordt, niet te warm, maar warmer dan vandaag want ik heb het hardstikke koud!

Dinsdag was ik voor de echo doppler (zag toevallig de nieuwe cardioloog, hoorde hem zich voorstellen aan een patient, weet dus dat hij aardig overkomt, is al belangrijk)

Op de onderzoektafel kreeg ik echt een gevoel van ik moet zo spugen :angry: Ik was zo zenuwachtig en bang (sorry) Ben begonnen met Reiki geven en werd gelukkig wat rustiger.
Ik vind het nog steeds knap gevoelig als hij zo hard moet duwen met dat ding, ook in mijn maagstreek.
Hij zei voordat hij begon dat hij niets mocht zeggen en ook niets kon zeggen, nou ik was ook niet van plan iets te vragen 😉 Maar hij was nu aardiger als vorig jaar vond ik en nam de moeite iets uit leggen als ik iets vroeg.
Verder ging het dinsdag nog wel met de spanning voor de uitslag, die ik woensdag om half 5 bij de huisarts zou horen (op mijn verzoek van de huisarts)
Maar woensdag was ik bijna de hele dag beroerd van angst en o, ik vind dat zo laf van mezelf , hoe gaan jullie daar dan mee om?) Ik heb toch al veel meegemaakt maar dit blijft mij angst inboezemen, zo erg dat ik me er ziek van voel.
Gelukkig zag Geert, mijn huisarts wel dat ik me zo voelde, en zei, ik zal maar gelijk beginnen. Hij zei: ik heb redelijk goede berichten, de cardioloog (die hij trouwens een aardige man vond zei hij) heeft de echo doppler naast die van vorig jaar gelegd, en er was vrijwel geen verschil te zien met de lekkende hartkleppen ten opzichte van vorig jaar. En de druk van mijn longslagader was vorig jaar 50 mm, en nu 40 mm, dus dat was verbetert.(ik geloof dat de normaalwaarde tussen de 15 en 25 moet zijn, staat ergens in een brief )
Dus in pricipe geen achteruitgang, De boezemkamer was niet groter geworden (ben ook vergeten welke, ik was veel te gespannen om alles goed te horen, maar donderdag heb ik toch weer een afspraak met Geert, dus vraag ik het nog een keer, ik heb die geruststelling erg nodig nu) Medicijnen blijven hetzelfde, behalve de perindopril, daar nam ik s’moregens 2 mg van, dat moet nu 4 mg worden. Dat is om de druk op de longslagader nog meer omlaag te krijgen. En om hartfalen te voorkomen. (mijn ega zei dat ik hartfalen heb, maar ik weet wel zeker van niet!!!) Wat ook anders is: mijn huisarts vroeg, los van het feit dat ik niet geopereerd wilde worden vanwege mijn OI, wat deze cardioloog daar van vond.
Nou, deze cardioloog zou niet eens opereren genoemd hebben, hij zei: de ene cardiochirurg wil sneller tot opereren overgaan dan de andere, en hij opereert niet zo snel 🙂
(hoef ik over een half jaar ook niet bang te zijn dat hij mij probeert over te halen me toch te laten opereren he) Maar het is toch telkens weer verbazingwekkend vind ik, dat artsen met welk specialisme dan ook, zulke verschillende meningen hebben/ Vorig jaar nog 2 cardiologen die zeiden mij zeer onverstandig te vinden me niet te laten opereren, en nu deze cardioloog die zegt dat hij het niet zou voorstellen!
Over een half jaar moet ik weer een echo doppler, op 12 oktober, en daarna gelijk naar de cardioloog voor de uitslag. Deze is er niet voor om een jaar te wachten, zoals Dr Spano. Mijn huisarts vindt dat alleen maar heel goed, want hij vond een jaar ook veel te lang.
De enige die het niet fijn vindt dat ben ik, omdat ik er dan misschien weer zo tegenop ziet, (en helaas, ik vertel nooit wat aan mijn schoonzusje, maar ik vertelde dus nu wel dat ik er zo bang voor was, voor de uitslag, nou, dat kon ik niet vergelijken met iemand die op de uitslag zit te wachten hoe het met een kankergezwel is ) Ik vergelijk dat ook helemaal niet! Ze doelde daarmee op een ander schoonzusje die volgende week de uitslag van de scan krijgt om te kijken hoe het nu gaat, Ik zei dat ik haar bang zijn zo goed begreep, En toen zei ze dat ik dat niet kon vergelijken want zij heeft kanker en ik niet. Dan ben ik uitgepraat, maar het betreffende schoonzusje is gelukkig heel anders, die begrijpt míjn angst dus wel!
Dit is best wel een lang bericht, maar dan ben ik het even kwijt, misschien helpt het. Want ik voel me vanaf woensdag zo rot! Er zit een spanning en onrust in mijn lijf die er niet uit wil, voel me er echt beroerd door! Ik snap niets meer van mezelf. Ik heb me waarschijnlijk te veel gefocust op verbetering van de hartkleppen, ben hardstikke blij dat dat nauweijks veranderd is, en dat de druk op de longslagader minder is geworden, (pulmonale hypertensie stond er in de brief van vorig jaar) Maar het duurt wel lang voordat de spannig weg is, die ik van te voren had. Ik had gedacht en verwacht dat het direct weg zou zijn als ik de uitslag kreeg, dus niet. Ik ben er eigenlijk van in de war omdat het mij het gevoel geeft dat mijn lichaam me in de steek laat omdat ik juist zoveel doe om rustig te blijven en beter te worden. (en ik voel me nu een aanstelster, door wat mijn schoonzusje zei, dat ik mijn uitslag niet kan vergelijken met die van mijn andere schoonzusje, maar ik verzeker je, dat is het laatste wat ik zou doen!)

Het spijt me dat dit zo’n lang bericht is geworden, en als je het niet wil lezen, lees er maar gewoon overheen hoor.
Maar, ik vraag me wel eens af, hoe gaan anderen hier mee om, ik kom wel weer uit dit dal hoor, maar ik had het gewoon niet van mezelf verwacht!

Marjolijn, ga je nog lekker iets onderneme dit weekeind? (alhoewel ik denk dat je het heerlijk vindt om thuis te zitten, met Danny en de bullen en de katten!) Hoe is het met Bandit. hij was al weer snel buiten zeg, nadat hij tandarts/dierenarts 😉 geweest was. Heb je hem mijn hondenknuffel gegeven? :laugh: (mocht ook aan de kat zei je 😉 )

Eugenie, vandaag heb jij je gesprek met de cardioloog, ik hoop zo dat hij je niet verkeerd begrijpt en het niet als een motie van wantrouwen ziet! Hoe gaat het nu met je? En met je dochter???? (eigenlijk ook je man, want die was toch ook bezig om te solliciteren?

Ik hoop dat jullie een fijn weekeind hebben, met goed en positief nieuws.

Liefs en knuffel, Margreet

[Anoniem]

Super joh….dat die druk een stuk naar beneden is gegaan…
en of je hartfalen heb…tja..dat zal de cardioloog wel weten..heeft met de pompfunctie van je hart te maken..die moet lager zijn dan EF 40, dan pas spreek men over hartfalen..
bij een gezond hart is de EF zo’n 60.

Maar fijn dat je ook je cardioloog op een afstand heb gezien voor je eerste indruk…
en nog positief ook…dus dat geeft de burger weer moed, zullen we maar zeggen..

Tja..wat is erger dan …………….eerlijk gezegd vind ik wat wij hebben ook net zo goed erg..
het is toch een beperking van je leven…en genezen doen we er niet van…
prognose’s hoe het gaat in de jaren is ook niet van te voren bepalen..

en als mensen dat niet snappen..heeft meer met hun kortzichtigheid te maken denk ik..
kijk maar wat er met Andrea is gebeurd..pats boem uit het leven…

nee..je heb mensen die spaans benauwd zijn om naar een controle beurt van een tandarts te gaan…denk dat die qua gevoelens misschien nog banger zijn dan als wij voor een uitslag gaan…je zal die angst maar hebben denk ik daar..alleen maar heel vervelend voor zo’n iemand..want het is toch een stuk stress waar je als mens mee te maken heb..of je nu wel of niet wat heb…

Heb zelf ernstige hyperventilatie gehad…zit nog chronisch te sluimeren..maar weet wel toen ik er zo’n last van had dat ik 1 grote gespannen veer was…pas als je weer tot rust komt merk je hoe erg het met je was…je schouders die weer normaal zitten..en niet het idee alsof die konstant tussen je oren zaten..zo erg was het bij mij toen…
alles krijgt een tik..je spieren en gewrichten…

maar goed..kanker is niet leuk…maar een heleboel soorten zijn vrij goed te behandelen..helaas een hele boel soorten nooit…en hoe het uiteindelijk gaat met de behandelingen is het nooit leuk..tis gewoon een vreselijke ziekte..

maar zo lees ik er ook zat die met het hart te maken heb…het vraagteken..hoe lang..mag je nog mee..

als ik naar hartfalen kijk word ik ook niet vrolijk als je dan naar de levensverwachting kijk…maar ja..die is gebaseerd vaak op de oudere mensen..want daar komt dit natuurlijk het meeste bij voor..
dus daar ga ik gewoon niet vanuit..en hou mij voor dat ik minstens 80 ga worden..

want ik ben voorlopig nog niet van plan om deze aardkloot te verlaten..hihihihi..

Met Bandit gaat alles goed..alleen zagen we gisteren ineens een grote bult bij zijn schouder..we kijken het even aan..misschien is dit gevolg van de injectie’s…kom wel eens meer voor bij dieren…want ineens was het er..en maandag nog niet..vandaar..

maar verder is hij weer lekker buiten aan het avonturieren hoor..ook zonder die drie kiezen..hihihi..

Wij gaan dit weekend lekker in de tuin genieten..wat zon….hier en daar een snoeibeurt doen..alles op het gemakkie…moet ook nog gebeuren he..hihihi..

moest vanmorgen nog het ijs van mijn ruiten afkrabben….whahhaha….ik dacht ..wat krijge we nu??…

Eugenie…hoe is het gegaan meis??

Nou meiden..geniet lekker van het lentezonnetje….

tot forums..

[kneusje]

🙂 Tjonge meiden, wat gebeurd er toch steeds een hoop in ons leven…..

Allereerst moet me iets van het hart Margreet want ik werd heel boos op de opmerking van je schoonzus.
Natuurlijk is kanker erg, mijn moeder is meerdere keren terminaal geweest dus weten we alles van die ellende maar wat jij hebt Margreet is minstens zo erg!

Natuurlijk heb je bij kanker goede uitslagen nodig anders kun je dood gaan….zo simpel is het en vreselijk om mee te moeten maken maar daar staat weer tegen over dat je met een chronische ziekte waar je misschien langer mee blijft leven wél heeeeel veel kwaliteitsverlies hebt en vaak al heel lang.
Terwijl de kankerpatiënt dus (mogelijk) een goed en gezond leven heeft gehad totdat de kanker om de hoek komt kijken! :angry:
Het is dus appels en peren vergelijken! :S

Zoals zoveel hartpatiënten ben ik mijn hele leven al ziek, operaties, pijnlijke onderzoeken (zeker vroeger) en ALTIJD de angst om vroeg dood te gaan.
Dat zou een kind niet moeten meemaken.
Als ik (wetende wat ik nu weet) zou mogen kiezen tussen- altijd een beetje ziek, nooit mee kunnen doen en een beetje naast het leven staan maar wel (mogelijk) langer leven en – wel gezond opgroeien, genieten van een gezond en actief lichaam en dan kanker krijgen en binnen 2 jaar dood gaan weet ik het echt niet…. 😛 :unsure:

Hoe durft je schoonzus dan zoiets te zeggen!
Jij hebt buiten je hartproblemen ook nog zoveel tegenslagen gehad, en dan nog die altijd overheersende angst die je totaal verlamt…..ik vindt het vreselijk voor je!
De zieke schoonzus heeft die angst nu ook maar hopelijk maar kort en niet jaren lang achter elkaar……
Ik zou niet met je willen ruilen en ik denk je zieke schoonzus (ondanks haar ernstige ziekte nu) ook niet.
Mijn hart gaat naar je uit Margreet want ik ben zó blij dat Marjolijn en ik minder last hebben van angst……al gaat het onze deur natuurlijk ook niet altijd voorbij….
Je bent een super warme en hartelijke persoonlijkheid, jullie allebei trouwens en dat is zo ontzettend veel waard….die (niet zieke) schoonzus gun ik een dag in jouw schoenen staan….. :silly:

Laat je dus niets aanpraten, jij hebt zeker recht op begrip en aandacht, terminaal of niet…..eigenlijk zijn wij ons juist constant bewust van het feit dat we eindig zijn en bij klachten worden we daar met de neus op gedrukt.
Wat lijkt het me heerlijk om jong en onbewust van dat gevaar te leven….. :blush:
Ik hoop dat ze dat ooit gaat inzien en dan haar excuses maakt….dat heb je verdiend.

Wat het omgaan met angst betreft: bij ons hing vroeger zo’n tegeltje…”de mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest”….
Ik ben daar een voorbeeld van, kan me soms heel druk maken over zaken die mogelijk gaan komen maar er helemaal nog niet zijn.
Langzamerhand heb ik geleerd om mijn angst 5 minuten toe te laten, even te huilen of klagen over wat er zou kunnen komen en dan iets te gaan doen waar ik mijn hersens bij nodig heb.
Ik zeg altijd tegen mijzelf; wat heb ik eraan om nu al bang te zijn voor bv de pijn van de operatie als die pijn tóch wel komt, ik die echt wel doorkom en het dan hopelijk weer beter gaat.
Het klinkt simpel maar het werkt als je dat iedere keer consequent tegen jezelf zegt.
Als je nu al die pijn voelt en dan bij de echte operatie ook nog eens heb je dus dubbel pijn…..
Het duurt lang voor het lukt maar het werkt…..écht!

Pfoeh, dat moest er even uit!

Wat je dochter betreft ben ik zó blij voor je, eindelijk iets positiefs….
Vraag haar zichzelf in de rol als leidinggevende te blijven zien, dan komt ze misschien echt op die plek terecht…ze kan het!

En vooral, twijfel niet aan jezelf Margreet, het komt echt goed met je en al gaan de cijfers langzaam……..het gaat beter en wie weet hoeveel beter het volgend jaar wordt.

Marjolijn, wat naar voor je man…ik hoop dat er snel duidelijkheid in komt….heb je enig idee wat het kan zijn?
Ik zal voor je duimen meid.
Hoe is het op je werk, alles al wat rustiger of zit je er nog midden in???????

Mijn gesprek met de cardioloog is veel beter gegaan als ik verwacht had.
Jan was er bij (mijn man) en ik had me al op een zacht gevecht voorbereidt en was best zenuwachtig.
Ik wil hem namelijk als cardioloog niet kwijt maar die VT’s kwamen nu zo vaak dat ik er onrustig van werd.
Ik wil niet dat mijn kinderen me vandaag of morgen dood vinden…..
Dat kan ik ze niet aandoen dus vechten.
Gelukkig was de cardioloog zelf ook geschrokken van mijn ecg’s en ondanks dat hij het erg belastend voor mijn toch wel wat geschonden hart vindt om een ICD te plaatsen hadden we allemaal geen keus.
De kogel is dus door de kerk. 😛

Volgende week nog een catheterisatie….blehhhh….hekel aan….en als die goed is binnen 3 weken onder narcose de pacemaker vervangen door een ICD met ICD draad.
De andere draden laten we zitten en kijken we volgend jaar wel na…. :S

Ik zie re wel een beetje tegenop, het ding is ook nog eens 2x zo dik als de pacemaker die nu al uit mijn huid steekt en in mijn schouder prikt maar….geen keus dus….
Ik mocht wel kiezen tussen 2 soorten maar die met bloemetjes hadden ze niet meer….whahaha…
Pastelkleuren waren ook niet aan de orde 😉

Nou ja, ben dus een tijdje uit de running en baal wel maar ben ook blij dat ik dan wat meer zekerheid heb.
Het betekend praktisch ook wel wat, 3 maanden geen rijbewijs, we wilden een weekje naar zwitserland in juni in het huisje van een vriend en ik weet niet of dat al mag in de wentijd….
Na 2 maanden is hij pas ingesteld dus…..

Duimen jullie voor me?

Nou meissies, wat een epistel weer…hahaha…

Nog even een opmerking; ik begrijp van jullie dat Andrea overleden is en schrik me de rambam….ga gelijk eens kijken op de site want ik ben al heel lang niet meer verder op de site aan het kijken door alle drukte en stress hier…..

Zorg goed voor jezelf en lekker afleiding zoeken met een boekje of zo in het zonnetje en tot gauw lieverds….

Eugenie.

[tygo]

Wat heerlijk Eugenie, dat het gesprek zo verliep, ik heb wel veel aan je gedacht gisteren, en s’avonds hoopte ik echt zo dat het goed gegaan zou zijn, en ja, dat is het 🙂
Volgende week de katheteresatie, ja, ik vond het ook geen lolletje,, kan me voorstellen dat je er tegenop ziet! (en dat stilliggen is zo moeilijk dan he) Maar het dient een goed doel, je icd! Wat zal het fijn zijn om dan die VT’s niet meer )f in ieder geval minder) te hebben! Gos nee zeg, daar moet je toch niet aan denken, dat je kinderen je dood vinden! (mijn schoonzoon vond zijn moeder dood in de keuken, toen hij 19 jaar was, ze was overleden aan een hartstilstand, dat moet toch vreselijk voor zo’n jongen zijn, zijn vader was al overleden toen hij 6 was)

Maar gelukkig zag jouw cardioloog er de ernst van in, dat het heel erg nodig was! Joh, wij duimen heel erg hard voor je, Marjolijn en ik! (ik vraag je via de mail om je adres, kan ik je een kaartje sturen, dat fleurt altijd even op he)

Ja, mijn meiske vindt het leidinggeven erg leuk, en het is ook leuk om te horen hoe tevreden de vrouw is waar ze met meeloopt. Dit is echt wat ze kan en wat voor haar ook het beste is. (het waarom vertel ik je in de mail)

En ik ben een aantal berichten nagelopen, je zei tegen Marjolijn dat je hoopte dat ze snel wat kunnen vinden met haar man. IK dacht: heb ik wat gemist, over het hoofd gezien, niet gelezen? Maar nee, ik denk dat je mijn man bedoelt Eugenie 😉 Omdat ik schreef dat hij zo’n last van zijn been heeft, hij krijgt nu nog een MRI van zijn heup, er was op de foto en de scan irritage te zien, dus toch een MRI, Maar het duurt allemaal zo lang, kan pas 18 mei en 27 mei, en hij is mijn mantelzorger, we kunnen al wekenlang nergens heen en hij kan bijna niets meer doen voor me. Dus de huisarts belt dan volgende week, dan kan het met spoed.

Gisteren heb ik bij mijn buufje theegedronken, aan haar kon ik wel/ook mijn verhaal kwijt over de angst, Zij heeft net als ik een angstoornis gehad nadat ze de eerste keer hoorde dat ze longkanker heeft. Ze heeft 2 zware operatie’s gehad, (waarvan de eerste helaas onnodig bleek te zijn) En chemo en bestralingen, ze is net 52 jaar. Toen ze jaren geleden te horen kreeg dat ze MS had, had ik het gevoel, eindelijk iemand in de buurt die echt weet hoe het is om moe te zijn door een ziekte. We hebben enorm veel steun aan elkaar, en ik kon haar altijd oppeppen met vrolijke kaartje en cadeautjes tijdens de behandelingen. Ook Anneke is er voor me. Gisteren vertelde ik hoe bang ik voor de uitsalg was, en dat ik me nog net zo beroerd voelde. Blijkt dat zij dat ook had, ze had nog tegen haar ega gezegd dat ze had gedacht een zucht van opluchting te slaken toen ze hoorde dat de scan goed was, en ze 4 maanden weg mocht blijven. Maar dat ze de eerste poos erg moe was en niet goed voelde. Dat het de spanning was die er uit kwam. Ik vertelde wat mijn schoonzuje had gezegd, nou, daar was ze ook niet over te spreken! Ik vroeg of het dus niet gek was dat ik ook bang was ook al had ik geen kanker. Nou, nee dus, want ook iets aan je hart mankeren is erg, zei ze, haar tante is overleden daardoor (mijn vader ook hoor en mijn moeder ook) Haar tante kende ik ook, die kon uiteindelijk niets meer omdat ook haar longen niet meer wilden.
Anneke zei, je hebt het aan je hart en je kunt niets met elkaar vergelijken. (mijn dochter zei: mam, je hart is wel de motor van je lichaam)
Gelukkig dat ook mijn man het onzinnig vond van zijn zus. Ik mag mijn eigen hartprobleem niet onderschatten zei hij. En ook die pulmonale hypertensie niet, ik heb daar vorig jaar over gelezen en ben daar gelijk mee gestopt, daar werd ik echt beroerd van. Daarom ben ik zo superblij dat de druk op de longslagader iets omlaag is. Want er is verder niets aan te doen had dokter S al gezegd. Behalve medicijnen en uiteindelijk zuurstof. Ik ben blij dat ik bepaalde vitamine bijslik die er goed voor te schijnen zijn. 🙂
Ik heb (zowaar) weer even bij hartverhalen gelezen, en las een stukje over iemand die ook angst had. Toen dacht ik, gelukkig, ik ben niet de enige, ik mag ook bang zijn, vooral omdat bang zijn niet zo bij me hoorde, maar angst voor de dood zat er erg in :angry:
Las ook dat tricuspidaluskleppen niet makkelijk te vervangen zijn. En daar zit bij mij ook het lekkende probleem en de mitralisklep.
Ik ga er weer voor om over een half jaar (12 oktober, kreeg ik al bericht van) weer een echo doppler en dan hopelijk weer verbetring van de logslagaderdruk. Ik zal me maar niet meer te veel focussen op verbetering van de lekke hartkleppen, anders is de teleurstelling te groot.

Ik heb zowaar een anderhalf uur buiten gezeten, in de zon, lekker vitamine D opdoen 😆 Zo in de hoek van de tuin was het heerlijk, ik kon mijn truitje uitdoen.
Oh ja, Mijn buuf heeft gisteren zulke leuke foto’s gemaakt van Pica, mijn kat! Die zat in haar tuin, op de onderste plank van de side table, in een kistje, prachtig!!! Haar hond en pica kunnen zo heerlijk samen spelen, ik hoor Anneke regelmatig lachen,
En eergisteren lag Pica bij mij binnen op het tafeltje, pakt Lexia, de hond, ineens het muisje van de kat, legt het heel voorzichtig neer voor Pica, op de tafel. Wat was dat een vertederend gezicht!

Ik ga mijn thee opdrinken, en dan maar eens de was opvouwen. Dat betekent eb=ven bezig zijn, vouwen en tussendoor 5 minuten plat liggen. (vanwege mijn rug)

Meisjes, geniet van het weekeind, want de zon belooft te gaan schijnen 🙂

En bedankt dat ik mijn verhaal bij jullie kwijt kon,

Liefs en knuffels, Margreet

[Anoniem]

hihi..moest ook even nadenken wat er in godsnaam met mijn man was..maar het is de man van Margreet..geef niet hoor..soms moet je even terug lezen om te kijken wie en wat..heb ik ook last van..

Wat fijn Eugenie dat je cardioloog er nu ook anders over denkt..geef toch een stukje rust dend ik zo….en uiteraard sturen wij hier ook een kaartje naar het adres wat we dan van je krijgen..want dat is altijd leuk in zo’n situatie!!..

ik herken het wel Eugenie..ben zelf ook niet zo’n angsthaas..maar soms als ik dan een klote bericht krijgt zoals toen voor mijn operatie…dat stel dat het allemaal niet meer goed gaat..en dat je dan een harttransplantatie zou moeten krijgen..toen had ik het ook zwaar..
toen heb ik echt een hele dag een huilbui gehad..moest gewoon..even mijzelf zielig vinden…en waarom…en wat er dan allemaal door je hoofd schiet..denk dat de meeste dat wel weten….want denk dat iedereen dit wel heeft op zo’n moment…
en dan de volgende dag..schouders eronder…klaar ermee..verder leven…ik heb mijn zielige dagje gehad….want erin blijven hangen stemt ook niet vrolijk…zo verwerk ik het..
maar goed..niet iedereen is zo…en de 1 krijgt angststoornissen…de ander hyperventilatie..en noem het maar op…

Ik had een arbo-arts..die dit niet snapte…dat dagje huilen en zo…toen heb ik haar gezegd dat zij maar niet zoiets moest gaan krijgen…want dokters zijn de ergste patiënten..en dat zij misschien wel maanden ziek van haar werk ervan zou zijn…dus gun mij dat dagje “ziekte” dan eventjes..muts….
sindsdien nooit meer wat over gezegd…dat soort mensen moeten hun mond houden…

maar goed….tis nu even rustig op mijn werk..ben lekker aan het voorwerken..nog vier daagjes werken en dan lekker ruim twee weken vrij..heerlijk bijkomen..en daarna begint weer wat drukte..maar niet meer zo mega..want tja..ben al goed voorbereid en het meeste is al gedaan..dan is het alleen nog naamsveranderingen laten plegen…en tekeningsbevoegde omzetten..hihihi..

ik doe tegenwoordig om de 3 a 4 maanden minimaal 1 weekje vrij…zodat ik even bij kan tanken…in mei…(vaak kan ik dan twee weken omdat je wat dagen van de zaak heb…) in september dan mijn werkelijke vakantie..twee weekjes…en dan in december één a twee weekjes…en zo kan ik alles goed verdelen..ondanks dat er drukkere periode zijn..

Margreet fijn dat je buuf heb waar je zo je ei bij kwijt kan..iemand die ook de klappen van de zweep ken…scheelt toch wel denk ik zo..

hier hebben we vanmiddag waterpret gehad..vooral Wendy..en onze moob..de rest moet niet veel van het zwembadje hebben….
zal hier wat foto’s zetten…als impressie..en ook van onze zwartnek Bandit…die zich weer helemaal het ventje voelt..hihihi..

Wendy uit het badje..

Branco en Cassie die zien hem alleen als giga waterbak..

Wendy is haar prinsesse-eendje weer aan het redden..

Moobje in het bad..en op de voorgrond Bandit lekker aan het luieren op de stoel

Bandit op de schutting

Ik hier Wendy verder nat aan het maken…

hier onze doofjes..Ishta en Branco…schuilend voor het gevaar dat waterpret heet..hihih

een kleine greep..het waren er wel 41 stuks..whahhahah..

Nou meiden..geniet lekker van het weer….

wij gaan morgenochtend even wandelen met twee bullen in de Rhoonse/Carnisse Grienden…weet wel zeker dat er foto’s gemaakt gaan worden..dus die zal ik wel plaatsen hier…altijd mooi..een natuurgebied…en dan smiddags in de tuin uitrusten..hihihi..

[kneusje]

:laugh: haha, heb ik 2 mannen door elkaar gehaald!
Als jullie dat maar niet doen!!!!!!

Dat heb je als je teveel tegelijk wilt lezen en niet meer weet wat je bij wie hebt gelezen… :S
Bovendien was ik zo pissig op de opmerkingen die Margreet te horen had gekregen dat ik daarover alleen maar na kon denken.. :blush:

Whaha….beetje van de waps…..sorry…maar niet minder benieuwd hoor…

Marjolijn, ik moest heel erg lachen om jouw opmerking over de bedrijfsarts…..muts…whoeha!

Prachtige uitdrukking, past precies….wat zijn er toch domme mensen en gelukkig kunnen we er later om lachen…. :laugh:

Nou meissies…lekker zonne….al trekt het hier al een beetje dicht dus gauw nog even met mijn melkflessen in de achtertuin…..in de hoop dat die witte benen niet de rest van de zon wegjaagt…. 😛

Knuffels,

Eugenie

[tygo]

Ha ha ha, Eugenie, waren het nu jouw witte benen of die van mij 🙂 Maar hoe dan ook, de zon is foetsie, pleite (oh oh, foei Margaretha, wat een lelijk woord :blush: )
Mijn voeten lijken verdulleme wel ijsklompjes en ik zit nu toch echt binnen!

Joh, geeft toch niet, als wij maar weten wie je bedoelt met welke man he :laugh: Nee hoor Eugenie, we zullen zelf niet in de war raken welke man van wie is :silly:

En jullie zijn lieverds, allebei!!!

Marjolijn, wat een schitterende foto’s! Elke keer geniet ik weer zo van jouw hondenbullen! Ze zijn prachtig, en zoals ze uit dat bad drinken, (en jouw teksten erbij, ha ha, die doen het ook goed hoor!)
En wendy geniet duidelijk van het nat maken! En dan Ishta en Branco, prachtig!!!!! Zoals ze daar zitten, (arme lieverds, zijn ze echt zo bang voor water?)

Pica had vanmiddag een duif te pakken, Ik weet, dat is de natuur, maar ik heb hem toch binnengelokt met het etenschoteltje, Daar rammel ik mee op het aarecht en dan komt Pica wel aangerend 😉 (moet dan ook wel een beetje geven he, anders trapt hij daar niet meer in 😛 ) Buurman heeft de duif toen gelukkig weg zien fladderen.

En Marjolijn, ja, ik heb fantastische buren, we wonen al 25 jaar naast elkaar en nooit een verkeerd woord gevallen. We zijn er voor elkaar, al is het midden in de nacht. Dan zijn buren vrienden! En dan heb ik nog een zo lieve vriendin tegenover me wonen. Die ken ik nog langer, we zijn met elkaar verhuisd, Bij haar 2 jongsten was ik bij de bevalling. Vriendschap is zo belangrijk, als je maar eerlijk bent naar elkaar toe. En dat zijn we, En vertrouwen in elkaar is ook belangrijk. En daarom is het zo fijn dat die buurvrouw in een zelfde soort situatie zit, we zijn er daardoor ook echt extra voor elkaar.

Meisjes, geniet van de zondagavond , liefs en knuffels, Margreet

[Anoniem]

Altijd belangrijk een goede buur….hier hebben we gelukkig ook niet te klagen…
Vond het smiddags hier helemaal niet zo lekker als ze voorspeld hadden..zon zat meer achter de wolken..en zelfs wat druppels gevoeld..
maar vanmorgen toch nog een kleine wandeling gemaakt..
zet hier even mijn fotostrip neer zoals bij het bullenforum..hihihi..

Met de bullemeiden op stap!

Alles was al mooi groen onderweg…

Baassie..loop eens door zegt Wendy..

Helaas was het water niet te bereiken..hoge steile oeverkanten..

De modderpoel….
Ishta wilde ook wel maar ja…Wendy zei dat ze haar billen er niet uit kreeg..
dus ik heb haar eruit moeten ploppen..

en weer op het droge…

wat zo’n modderkuurtje niet kan doen…

en weer op pad naar de auto

waar we nog een stel Nordic Walkers tegen komen..en die zijn eng…..vonden de dames….man..die hebben van die prikkers….

Bij de auto even de achterbank weg geklapt….anders had ik ineens van een lichtblauwe bekleding een zwarte gehad….
en thuis gelijk in het badje…waar het water nu ook zwart van is….

Nou meiden..ik ga hier zo badderen….en dan lekker rustig aan doen…hihi..
Fijne avond..en vooral ….slaap lekker voor straks!!

[tygo]

Ooooh Marjolijn, wat zijn het toch een hompie’s, die bullen van jullie! En wat een prachtige omgeving zeg, waar jullie wandelden, daar kom je volgens mij zelf ook tot rust.
En dan die humoristische tekst van jou 😆 dat maakt het geheel extra leuk. Voorla dat modderbad, dat die goed heeft gedaan ha ha ha! Schitterend!
Jullie honden hebben het maar wat goed bij jullie, dat is aan alles te merken.

Had je geen puf vandaag Marjolijn? Heb je te veel gedaan of kun je ook niet tegen de zon?

Ik heb vanmorgen de straat geveegd en de oude planten weggegooid, voor mij al zwaar werk :blush: Ik was wel heel erg kortademig vandaag en was daar niet blij mee.
Vanmiddag even 3 kwartier in de zon, en dat was 3 kwartier een snelle haerslag en me daar rot bij voelen, dus, dag zon, ik ben binnen gaan zitten. Kan er zo slecht tegen, hebben jullie dat ook? Vorige week ging het nog, maar nu was het te warm. (ik weet alvast een mooi moederdagcadeautje van mijn kinders en ega: een ventilator met afstandbediening en timer, bij de gamma. Kan ik mooi in de huiskamer zetten van de zomer. 😉 )

Eugenie, had je nu ook neergezet op welke dag de katheteresatie was? (Ik ga het wel terug lezen hoor, voor de zekerheid)

Meisjes, denk goed aan jullie zelf! Fijne avond
en liefs en knuffels, Margreet

[Anoniem]

ja..dat is een mooi stuk natuurgebied Margreet…voor wandelaars…en ook nog een rolstoelpad..dus iedereen kan er terecht en ervan genieten…het is hier zo’n 15 minuten vandaan met de auto…

Ach..het was zo’n dag…je begint ergens mee gisteren… :S en dan komt er wat tussen…en dan gaat er van alles mis…en uiteindelijk vanmiddag dat tussendoortje eindelijk voor elkaar…kon ik nog net even een uurtje verder met waar ik eigenlijk aan begonnen was…
toen was het al drie uur..en ik moest nog drie dingen nakijken..ik dacht..ik doe dat nog eventjes….en snel de lijst gedraaid…en potver..klopt tie niet….dus ik ben naar huis gegaan..wederom later dan gepland..maar morgen ga ik echt op tijd…hihih..
maar dat heb je met twee vrije weken voor de boeg en je wilt de meest urgente dingen nog even doen he…en ook nog iemand inwerken waardoor je dus al ruim twee uur een beetje erbij hangt en in de gaten te houden..maar…hiervan ga ik wel profijt krijgen…want ze neemt een stukje dagelijks werk van mij over….voor mij een half uurtje a een uurtje als het tegenzit. per dag..maar daar kan ik weer andere dingen in doen..

we gaan zo even een blokje om met het tuig..en dan ga ik heerlijk bankhangen..
heb de fut nog niet gehad om wat in de tuin te doen..maar ach..vrijdag heb ik al vrij..en dan twee weken de tijd om wat te snoeien hier en daar…heerlijk op het gemakkie toch?? 😛

[kneusje]

:laugh: Super foto’s weer Marjolijn, prachtig gebied ook.

Geniet lekker van je vakantie vrijdag want dat heb je na al die drukte wel hard nodig.

6 mei heb ik de hartkatheterisatie Margreet, duimen dus….blehrrrr…
Heb er vreselijke hekel aan, ik geloof dat ik er inmiddels al wel tientallen gehad heb en vroeger waren dat geen makkelijke ingreepjes…..
Ik heb nog flinke 4 cm lange littekens in mijn armen want toen moest er nog een vat aangesneden en gehecht gaan worden, later via de lies met 24 uur zandzak erop stilliggen en nabloedingen en veel dikkere draden….
Het is dus allemaal wel minder pijnlijk geworden maar mentaal heb ik het blijkbaar gehad en wil ik niet meer….maar ja…
Ben al een paar dagen super down, niet alleen daarvan hoor maar even verwerken van die ICD denk ik.
Bovendien ook medische problemen in mijn familie maar dat mail ik wel privé om niet hetzelfde mee te moeten maken als Margreet…je weet maar nooit…
In ieder geval voel ik me een beetje depri maar dat gaat wel weer over verwacht ik….

Hopelijk trekt het snel weer bij want het is niets voor mij.
Ik heb morgen wel een gesprek met het medisch maatschappelijk werk als voorbereiding op de ICD….misschien helpt het als ik daar even lekker kan spuien…dat doe je niet bij je huisgenoten want die hebben het er zelf al moeilijk mee….
Jullie snappen dat wel…

Nou meissies, zorg voor wat rust in een lekker zonnetje en tot gauw.

Knuffel, Eugenie

[Auteur]

Berichten