Allereerst bedankt voor je reactie. Ja, ik weet van alles van bijwerkingen en het feit dat niet ieder lijf het zelfde reageert op medicijnen. In de loop vd jaren is wel gebleken dat ik erg gevoelig ben voor de werking van medicijnen. Sommige slaan totaal niet aan dus extreme hoge doseringen, op andere werkt het snel negatief. Ook meerdere keren een medicijnen vergiftiging gehad. Stom genoeg heeft deze cardioloog geen bloedwaardes bepaald. Gewoon alles voorgeschreven en ik moet zelf het doseren. De mafketel vertelde me serieus dat ik, als ik, waggelend rond ging lopen het dan maar moest verlagen. Vanochtend ging het helemaal niet meer, huisarts gebeld die natuurlijk me verwees naar de specialisten. Ben nu zelf terug gegaan naar mijn oorspronkelijke dosering waar het goed mee ging. Poli gebeld waar ik ook niet mee verder kom. Ik bel ze al weken dat het niet goed gaat en dat ik het wil bespreken. Ondanks beloftes bellen ze gewoon niet terug. Vanochtend kreeg ik te horen dat de arts die ik had er niet meer werkt!! Ze zoeken een andere en hopelijk wordt ik morgen terug gebeld. Pffffff, ik sta op het punt om een klacht in te dienen. Op zich ben ik niet bang dat er iets met mij gebeurt, maar ik heb nog een dochtertje van 2,5 jaar rond lopen. Mijn man is van zijn werk terug gekomen omdat het zo niet verantwoord is. Het is toch te idioot voor woorden dat je van arts naar arts kan huppelen en niemand geen overzicht heeft. Sorry voor mijn geklaag, het moest er even uit.
Als ik jou verhaal lees mag ik in mijn handjes knijpen. Wat een ellende heb jij achter de rug. Wat fijn dat het nu toch weer beter gaat! En dat je schrijft dat je als chronisch patient leert te leven met “kwaaltjes” en ze normaal begint te vinden. Erg herkenbaar! Als ik bij een arts zit roep ik meestal ook dat het prima gaat en met vragen als; in hoeverre kan jij je inspannen? Tjee, ik leef zo lang met mijn lijf en beperkingen dat ik het meeste volkomen normaal vind. Jij heel veel sterkte!
.
