angst

[bert]

ik heb men hartverhaal al geschreven maar wil tog vragen aan een ieder hoe gaan jullie om met de angst ik ben namelijk verschrikkelijk bang voor een open hart operatie nou weten ze nog niet alles ik moet maandag een slokdarm echo ondergaan vind ik ook al niks maar ja ik weet pas sinds gister dat het echt mis is met me mitralis klep die behoorlijk kapot is en de linker boezem en atrium zijn opgezet hierdoor ik heb het nog niet eens iedereen kunne vertellen echt men hoofd tolt rond probeer me sterk te houden en lees de positieve verhalen maar mijn god he wat is dit lastig

thx alvast cisco

[Wandeltheo]

Beste Cisco,

Met je laatste opmerking “wat is dit lastig” ben ik het helemaal mee eens.
Maar met het andere wat je schrijft? Ik zou er dit over willen zeggen:
Wat is lastiger; “doorleven zonder operatie” met alle risico’s van dien, of:
de operatie lijdzaam, maar hoopvol ondergaan, met een instelling van:
“het kan alleen maar beter worden” ? Aan jou de keus !

Misschien helpt het volgende verhaaltje
Als kind zijnde, had ik een oudere zus die wat vaker naar de tandarts moest, en hier altijd als de dood voor was. Dagen van tevoren liep ze van de zenuwen “alle deuren uit de hengels” zoals mijn vader dan steevast zei. Wij; (haar broers) plaagden haar dan soms met de opmerking: “waar maak je jezelf toch naar over, je kunt alleen maar doodgaan”
En zelfs als dat gebeurt, voel je er zelf helemaal niks van, en zitten wij met de narigheid.

Deze anticlimax werkte soms bevrijdend voor haar.
Ik bedoel maar: wat kan je gebeuren? En…..je wilt toch echt niet zonder operatie verder? Nou dan ! Kop op, schouders er onder en stap voor stap verder. Dan kom je er wel.

Ik wens je veel succes.
Theo

[Vonne1]

Hallo Cisco

Is wel begrijpelijk dat je wat angstig bent maar misschien proberen je toch niet te druk te maken en alles over je heen te laten komen.
Als het nodig is moet het toch gebeuren en naderhand gaat het waarschijnlijk alleen maar beter met je. Misschien kun je proberen je daar op te richten.
Ik heb je hartverhaal gelezen en de reacties erop, hopelijk heb je daar ook wat steun aan.

Sterkte er mee.

Groetjes, Yvonne

[anna ellis]

Hoi Cisco,

Logisch dat je het doodeng vindt. Het is ook niet niks wat er gaat gebeuren.
Bij mij is het wel zo dat, wanneer ik ergens vreselijk bang voor ben, het naderhand altijd mee is gevallen.
Hoop dat jij dit straks ook zegt wanneer alles achter de rug is.

En mijn tandarts zegt altijd: Een mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest! :S

Heb vertrouwen in de behandelaars. Het is echt niet de eerste keer dat ze deze operatie uit voeren.

Wens je heel veel sterkte,

Anna Ellis

[Patrice]

Beste Cisco,

kan me zo voorstellen dat je hem knijpt als een ouwe dief. Want een kapotte mitralisklep, heel erg of een beetje, er is niks wat jij nu kan doen om te zorgen dat het over gaat.
Eén stap tegelijk maar. Ik hoop dat de uitslag van je onderzoek meevalt en dat er een goede oplossing komt voor je klepprobleem.
De angst kan ik niet uit je systeem praten, maar we herkennen allemaal wel een vierjarig deel wat omhoog komt, op het moment dat er geopereerd, gecatheteriseerd of geprikt moet worden. Dat deel kan alleen maar wegrennen, ver spugen en heel hard huilen, daar kan je toch niet tegenin.
Als het nou een jaarlijk terugkomend iets was, kreeg je er wel handigheid in. Maar dit is schrikken. En heel erg bedreigend.

Lief zijn voor jezelf. En toi toi met je onderzoek, groetjes Patrice

[charlot]

Lieve schat,
natuurlijk schrik je je kapot en natuurlijk ben je vanaf nu bezig met puur overleven, maar zet die angst uit je kop!
Het is dan jouw éérste openhart operatie, maar voor die thoraxchirurg waarschijnlijk de 500e dit jaar ! Vertrouw er maar op dat je in handen bent van een team deskundigen, die veel meer trucen kennen om zieke harten op te lappen, dan jij ooit voor mogelijk hield.

Angst is ongeveer het ergste wat er is voor je hart, en een rottoestand om je narcose mee in te gaan. Dus je trekt jezelf maar aan je eigen haren omhoog en praat op jezelf in. Voor die operatie hoef je al helemaal niet bang te zijn, want die maak je toch niet bewust mee. En als je daarna en daarvoor hysterische familieleden uit de buurt houdt en zorgt dat je niet gek wordt gemaakt door teveel bezoek, kun je van dag tot dag de draad weer netjes oppakken.

Een ervaringsdeskundige!

[R…]

Ik snap echt heel erg goed dat je doodsbang bent! Ik moet over een tijdje ook weer een openhartoperatie ondergaan en ik vind het doodeng!!! Dat is logisch, tis niet niks! Maar zoals iedereen idd zegt: als er iets gebeurt: je voelt er niks van 😉 En je bent echt in goede handen! Vooral bij zo’n operatie zijn de artsen extra alert!

Mocht je het nou echt niet trekken; in het ziekenhuis hebben ze vaak gespecialiseerde psychologen (die heb ik toendertijd ook 1 gehad). Die kunnen je helpen met het omgaan met de angst..

Succes!

[jane46]

Hai angst heeft denk ik elke hartpatient
Ik zelf heb 4x een open hartoperatie ondergaan
lelijke littekens op mn borst
En ja dat voor een vrouw…Heel mn vrouwelijkheid ben ik kwijt
Ben heel erg onzeker geweest..soms nog

Had een man die 2 weken na mijn operatie een na laatste in 2000
( nieuwe donorkleppen) weg ging…( had een ander vriendinnetje
want vond mij niet meer aantrekkelijk)

Ja dan wordt je onzeker …wat mannen leren kennen en ontmoeten

Kreeg wel nieuwe vriend..die accepteeerde het wel.maar vond
het moeilijk om er mee om tegaan..Tis wel je hart zei die
( pfff alsof ik elk moment dood kan gaan..)

En nu iemand leren kennen die het accepteerd
maar ja echt zonder hempje naar bed gaan
Nope…..heel zelden…..maar ik voel mij er niet goed bij
Voel mij gewoon niet echt een vrouw meer

Zijn brede littekens…lelijk…..en daarna werd nog eens mijn galblaas
er uit gehaald..Yes dus weer een litteken…

En pas geleden in sept 2010 litteken van het plaatsten ICD kastje

Ja weet het mag niet klagen..maar ik ben wel een vrouw
en voel mij er niet erg blij mee met mijn borst

Hebben meer vrouwen dit probleem?

Hoewel zij nu opereren..gewoon via je lies
kunnen ze gaatjes in het hart dichtmaken ( 2 x gehad) had ik ook maar open hart operatie)
Vernauwingen via lies..( ja bij mij ook open hart operatie)
Nieuwe kleppen ( ook via lies,, maar ja bij mij ook weer alles open gemaakt

maar ja…..

gr van jane

[angolo]

Hoi Cisco,

Ik weet exact wat je bedoeld, ik heb twee openhart operaties gehad en inmiddeels 7 omleidingen, en angst blijft altijd voor de operatie maar ook erna.
Ik ga geen mooie verhalen ophangen zoals daar moet je mee leven enz, het blijft bij je je leven lang alleen de een reageert er anders op als een ander.
De moeilijkste momenten zijn als je wat voelt wat eigenlijk altijd onschuldig blijkt alleen op dat moment denk je daar niet aan je verliest je realiteits zin maar achteraf blijkt het allemaal mee te vallen maar ja het moment het.

Nou Cisco sterkte en kijk naar de toekomst die kan nog heel mooi zijn.

Gr, Ruud

[Auteur]

Berichten