Adenosine
Home › Forums › Ritmestoornissen › Adenosine
- Dit onderwerp bevat 9 reacties, 7 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 12 jaren geleden door isa.
-
AuteurBerichten
-
bertSleutelbeheerder
Hoi Allemaal,
Ik ben nieuw hier op de site, heb al vaak gekeken maar nu dan toch ook maar aangemeld!!
Ik ben een vrouw van 27 en moeder van 2 kleine kindjes!!
Heb nooit geen problemen gehad met mijn hart maar sinds 15 oktober kreeg ik hartkloppingen ( die heb ik wel eens vaker gehad) maar deze gingen niet weg, uiteindelijk 3 uur later heb ik de huisartsenpost maar gebeld en ik mocht komen via hun ging ik naar het ziekenhuis mijn hartslag was in rust 180/200.
In het ziekenhuis aangekomen kreeg ik adenosine toegediend ( erg onprettig) maar dat haalde mijn hartslag naar 130 de arts had het vertrouwen dat hij verder zou zakken en dat gebeurde ook gelijdelijk aan met de week!!
Die week erna kreeg ik veel overslagen pijn in mijn arm op de borst etc, dit maakte dat ik zaterdag het gevoel van flauwvallen kreeg en dat alleen met 2 kindjes is niet prettig .
We hebben toen weer de arts gebeld en die kwam ze namen me mee naar het ziekenhuis maar was weinig aan de hand s`avonds voelde ik weer veel extra slagen wat ook maakte dat hij weer naar 140 schoot!!Ik mocht naar huis en kreeg een vervolg afspraak!! Daar kreeg ik direct een verkooppraatje over een ablatie!! Dit kwam voor mijn uit de lucht vallen want ik dacht dat er weinig aan de hand was!!
Inmiddels heb ik elke maand een uitschieter november kreeg ik hem geremd met verapamil ( pil in the pocket)
maar afgelopen donderdag schoot hij weer naar 180 daarbij haalde het pilletje niets uit dus mocht ik weer op visite in het ziekenhuis daar kreeg ik weer adenosine wat het weer wat remde!!Het is nu een paar dagen geleden maar heb veel pijn op mijn linkerborst en linkerarm!! ( plus veel overslagen)
verder voel ik dat mijhn hartslag nog rond de 115/120 is in rust wat maakt dat ik weinig kan doen….Ik zoek naar andere soortgelijke verhalen !!! ik weet namelijk niet zo goed wat ik er allemaal van moet vinden ik bleef er bij dat het hyperventilatie was maar heb nu toch al 4 x gehoord dat het een ritmestoornis is en dat ik een ablatie zou moeten overwegen ( dit maakt mij bang) ik heb 2 kleintjes!!
groetjes isabelleRolandDeelnemerHallo Isabelle, welkom op dit forum. Na het lezen van je verhaal adviseer ik je om terug te gaan naar de cardioloog. Je kunt wel denken dat pijn op de borst en in de linkerarm een gevolg is van hyperventilatie maar in jouw geval zou ik dat toch verder uit laten zoeken. Heb je verder nog helemaal geen onderzoeken gehad? Dat een ablatie bij jou je even van je stuk heeft gebracht kan ik me voorstellen. Zeker omdat je nooit eerder hartproblemen hebt gehad. Het lijkt me dan ook niet meer dan logisch dat je verdere onderzoeken krijgt.
Heel veel sterkte.
Hartegroet van Annemarie.RolandDeelnemerHoi Isabelle, daar ben ik nog een keer. Je schrijft “pil in de pocket”. Bedoel je daarmee dat je de verapamil alleen inneemt als je weer een ritmestoornis krijgt? Het lijkt me dat je dit dagelijks moet innemen net als een betablokker. Het kan zijn dat ik het verkeerd begrepen heb uit jouw verhaal.
Hartegroet, Annemarie.isaDeelnemerHoi ,
Allereerst dankje wel voor je welkom en reactie!!
Ik heb wel al wat onderzoeken gehad echo, ct scan, holter, maar daar kwam niet bijzonders uit behalve dan een hoge hartslag en extra slagen……
Het probleem is dat ik steeds meer klachten krijg en houd ik heb nu dagelijks druk pijn op mijn borst aan de linkerzijde en in het midden met name als ik in beweging ben als ik zit of lig is het minder!! en de overige klachten nemen ook niet af helaas 🙁
Ik heb in eerste instantie verapamil 40mg als pil in the pocket gehad maar het bleek dus dat dat niet voldoende was dus kreeg 120 mg voorgeschreven voor dagelijks ( probleem is dat mijn eigen cardioloog dit niet heeft voorgeschreven maar een dienstdoende) mijn cardioloog vind me nog vrij jong voor dagelijks medicatie die een natuurlijk ritme onderdrukken.
Ik krijg het meestal opeens dus ik heb het liefst iets wat direct werkt als het nodig is!!!!!Nu heb ik eerst 120 mg retard voorgeschreven gekregen maar ze hebben het veranderd in gewoon 120 als pil in the pocket ( ging allemaal vaag) dus ben nog niet wijzer …………
groetjes isabelle
AlbertPDeelnemerHoi Isabelle,
Met 3 ablaties (en nog steeds ritmestoornissen) ben ik helaas een ervaringsdeskundige….
Tijdens de rit langs de ziekenhuizen ben ik de nodige cardiologen tegen gekomen.
Ze vertellen allemaal het verhaal iets anders, en adviseren ook allemaal verschillend.
Alles wat je hoort moet je “meenemen”, maar bepaal wel welke cardioloog je het beste gevoel bij hebt, en zorg dat je die cardioloog als DE behandelend cardioloog hebt.
Ben je over de huidige niet echt tevreden, vraag dan om een andere.
Er zijn geen echt slechte cardiologen, maar met sommige klikt het soms niet.
De 3 die ik intensief heb ontmoet zijn alle 3 verschillend, en ik heb ze in een bepaalde volgorde staan, en heb het geluk dat mijn vaste cardioloog volgens mij ook de “beste” is.Jouw kwaal en medicatie heb ik geen ervaring mee.
Mijn hartslag zit veel lager (soms te laag) en Verapamil (standaard na een ablatie) deed mij bijna de das om, want mijn hartslag kwam onder de 35 a 40…..Sterkte !!
Groet,
AlbertManuela93DeelnemerHallo, ik ben 18 en ben sinds me 17 de hartpatient en heb ook ritmestornisen ik weet dat alles nu heel onzeker word. ik krijg elke dag tambocor dit is het enigste wat nog werk, de medicijnen die jij opnoem mag ik niet omdat ik een vergroote kans heb om weer een hartstilstand te krijgen. ik heb een ablatie gehad waar ik nu weinig vertrouwen in begin te kijken doordat me hart weer anders gaat doen.
maar toch zou je meschien beter en anderen cardioloog kunnen zoeken of je verhaal echt doen al is het lastig. en goede cardioloog is niet altijd in de buurt. ik moet namelijk van Bergen Op Zoom naar Leiden om goed geholpen te worden!
groetjes manuela
AnnnaDeelnemerHoi Isabelle.
Je bent op zoek naar soortgelijke verhalen. Ik ben 48 jaar en heb sinds mijn 13e jaar al Supraventriculaire paroxysmale tachycardie(SVT). Oftewel plotseling aanvallen van een zeer hoge hartslag, die 10 minuten tot anderhalf uur kunnen duren. Ik heb hier altijd Verapamil 40 mg voor ingenomen, een tabletje innemen zodra ik een aanval kreeg. Soms hielp zo’n tabletje niet, dan ging ik naar de EHBO en werd ik dmv Adenosine verlost van de hoge hartslag. Zo plotseling als het komt, zo plotseling verdwijnt het dan ook weer. Adenosine is inderdaad even vervelend door de druk die op je borst komt.
Tijdens mijn zwangerschappen kreeg ik veel meer last van deze aanvallen, waarschijnlijk door hormonen, en moest ik dagelijks medicijnen innemen. Op dit moment ben ik in de overgang en zit ik ook weer dagelijks aan de Verapamil 120 mg retard, met goed resultaat. Waarschijnlijk nu ook weer door hormonen slaat mijn hart vaker op hol.
Bij mijn laatste bezoek aan de cardioloog werd mij ook een ablatie voorgesteld. Je hebt hier altijd zelf het laaste woord in of je dat wil laten doen.Als ik jong zou zijn zou ik het wel proberen, maar nu hoop ik eigenlijk dat ik na de overgang van die lastige ritmestoornis verlost wordt. Ik weet dat de stoornis niet gevaarlijk is, maak me er ook niet al te druk over na al die jaren, maar ik heb het wel altijd als heel lastig ervaren. Van het ene op het andere moment kan je niets meer, moet je gaan zitten en maar wachten tot het er weer uit “springt” Zeker met kleine kinderen om je heen niet altijd fijn. Spanningen en stress verergeren je klachten, zo ook teveel cafeine(koffie) maar ook alcohol kan een aanval uitlokken. De een is er wat gevoeliger voor dan de ander.
Ik lees dat je ook pijn hebt in je linkerarm en op je borst, dat lijkt me zeker reden om e.e.a. nog eens te laten onderzoeken.
Ik heb zelf leren leven met dit “ongemak”. Ik heb er veel over gelezen, weten wat je hebt zorgt ervoor dat je je rustiger voelt. Als je angstig blijft raad ik je aan dit te bespreken met je huisarts/cardioloog. Want ook die angst zorgt ervoor dat een aanval wordt uitgelokt.
Hopelijk heb je iets aan mijn verhaal, dat je in ieder geval niet de enige bent.AnnnaDeelnemerHoi Isabelle.
Je bent op zoek naar soortgelijke verhalen. Ik ben 48 jaar en heb sinds mijn 13e jaar al Supraventriculaire paroxysmale tachycardie(SVT). Oftewel plotseling aanvallen van een zeer hoge hartslag, die 10 minuten tot anderhalf uur kunnen duren. Ik heb hier altijd Verapamil 40 mg voor ingenomen, een tabletje innemen zodra ik een aanval kreeg. Soms hielp zo’n tabletje niet, dan ging ik naar de EHBO en werd ik dmv Adenosine verlost van de hoge hartslag. Zo plotseling als het komt, zo plotseling verdwijnt het dan ook weer. Adenosine is inderdaad even vervelend door de druk die op je borst komt.
Tijdens mijn zwangerschappen kreeg ik veel meer last van deze aanvallen, waarschijnlijk door hormonen, en moest ik dagelijks medicijnen innemen. Op dit moment ben ik in de overgang en zit ik ook weer dagelijks aan de Verapamil 120 mg retard, met goed resultaat. Waarschijnlijk nu ook weer door hormonen slaat mijn hart vaker op hol.
Bij mijn laatste bezoek aan de cardioloog werd mij ook een ablatie voorgesteld. Je hebt hier altijd zelf het laaste woord in of je dat wil laten doen.Als ik jong zou zijn zou ik het wel proberen, maar nu hoop ik eigenlijk dat ik na de overgang van die lastige ritmestoornis verlost wordt. Ik weet dat de stoornis niet gevaarlijk is, maak me er ook niet al te druk over na al die jaren, maar ik heb het wel altijd als heel lastig ervaren. Van het ene op het andere moment kan je niets meer, moet je gaan zitten en maar wachten tot het er weer uit “springt” Zeker met kleine kinderen om je heen niet altijd fijn. Spanningen en stress verergeren je klachten, zo ook teveel cafeine(koffie) maar ook alcohol kan een aanval uitlokken. De een is er wat gevoeliger voor dan de ander.
Ik lees dat je ook pijn hebt in je linkerarm en op je borst, dat lijkt me zeker reden om e.e.a. nog eens te laten onderzoeken.
Ik heb zelf leren leven met dit “ongemak”. Ik heb er veel over gelezen, weten wat je hebt zorgt ervoor dat je je rustiger voelt. Als je angstig blijft raad ik je aan dit te bespreken met je huisarts/cardioloog. Want ook die angst zorgt ervoor dat een aanval wordt uitgelokt.
Hopelijk heb je iets aan mijn verhaal, dat je in ieder geval niet de enige bent.TsjerkDeelnemerBekend verhaal Isabelle.
Ik heb ook 3 kids en een vrouw die vaak nachtdiensten doet in het weekend zodat ik vaak met hun zit. Kan heel erg vermoeiend zijn zeker icm met je ritmestoornis.
Ik denk niet dat je ritmestoornis vanzelf over gaat zeker niet als het nu al af en toe door de verapamil heen schiet. Maar het is wel verstandig om wel dagelijks de verapamil of andere betablocker in te nemen, het neemt wel de aanzet sneller weg. Als ik iets heb waar ik absoluut geen ritmestoornis kan gebruiken neem ik extra betablockers. Zit dan op de max dosis. Maar mn lichaam went aan de betablockers zodat ik het zo veel mogelijk vermijd anders zit ik dagelijks aan de 400mg metoprolol.
Maar als ik jouw was zou ik de ablatie zeker goed overwegen, erg veel mensen zijn er van verlost. Echt gevaalrijk is een ablatie niet, tuurlijk zijn er risico’s die je moet weten maar het is niet zo erg gevaarlijk als je zou denken. Ze doen dit zo onderhand al 20 jaar en elk groot ziekenhuis doen er minstens 2 per dag. Wat je hier leest zijn wel de verhalen dat het niet succesvol is egweest. Mensen waar het wel geholpen heeft hoor je hier niet omdat ze geen reden hebben om hier steun te krijgen.Succes en sterkte en ben benieuwd hoe het verder met je gaat
groetjes Tsjerk
isaDeelnemerHoi
Bedankt voor jullie reacties!
Ik heb een second opinion gehad in het amc daar kwam hetzelfde uit avnrt de extra slagen en pijn op de borst was niet te verklaren.
De second opinion was wel onder invloed van metropolol dus naar mijn mening niet echt helemaal zoals bedoeld maar goed
Ik gebruik nu dagelijk 100 mg metoprolo retard dit helpt iets tegen avnrt schiet er iets minder in maar niets tegen de extra slagen of pijn op de borst vooral de bigemenie en trigemenie voelt heel onprettig hartslag is in rust nu prima maar zodra ik een stap zet schiet hij omhoog ondanks de bètablokker
Er zijn dagen waarop het heel erg is en dan ben ik erg bang en andere dagen kan ik het relativeren
Hoor graag meer van jullie
Groetjes isa -
AuteurBerichten